Νομίζω ότι είναι αναγκαίο τα μικρά παιδιά να μαθαίνουν για την ελιά και το ελαιόλαδο. Τι λέτε;
Την ιστορία της ελιάς
και του λαδιού αξία
να μάθουν τα κοπέλια μας,
μεγάλη σημασία.
Συμφωνώ μαζί σας και επαυξάνω και για του λόγου το αληθές σας ενημερώνω για μια αξιέπαινη δράση: Αύριο, Κυριακή 14 Δεκεμβρίου και ώρα 10.30, τα παιδιά στο 3ο νηπιαγωγείο Κουνουπιδιανών θα υιοθετήσουν μια Ελιά, θα τη φυτέψουν στην αυλή του νηπιαγωγείου και θα αναλάβουν να τη φροντίζουν. Οι νηπιαγωγοί του σχολείου μαζί με την εθελοντική ομάδα περιβαλλοντικής δράσης του Πράσινου Σχολείου (www.prasinosxoleio.gr) θα μιλήσουν στα παιδιά για την ιστορία της ελιάς, για τα πολύτιμα δώρα που μας χαρίζει καθώς και για την ευεργετική αξία του ελαιολάδου στην καθημερινή διατροφή. Στη συνέχεια, τα παιδιά μαζί με τους γονείς τους, θα επισκεφτούν ένα βιολογικό ελαιώνα για να μαζέψουν ελιές καθώς και ελαιουργείο για να δούν πως βγαίνει το λάδι. Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί χορταστικά με γευσιγνωσία φρέσκου ελαιολάδου, ελιών, πάστας ελιάς και άλλων εδεσμάτων μαγειρεμένα με το πολύτιμο ελαιόλαδο. Επισκεφτείτε τη σελίδα τους http://3nipkounoupidianwn.weebly.com
Τι φυτό θα με συμβουλεύατε να βάλω στο σαλόνι μου τώρα που έρχονται γιορτινές μέρες;
Ερχονται τα Χριστούγεννα
και η χρονιά η νέα
στόλισε αλεξανδρινό
γι’ατμόσφαιρα ωραία.
Τo αλεξανδρινό ή η ποϊνσέτια έγινε σταδιακά το δημοφιλέστερο φυτό της περιόδου των Χριστουγέννων στα σπίτια όλου του κόσμου. Η συνήθεια του αλεξανδρινού προέρχεται από τον πρέσβη της Αμερικής στο Μεξικό, Joel Poinsett έφερε το φυτό αυτό μαζί του από τη νότια Αμερική, πριν 200 χρόνια, κατά την περίοδο των Χριστουγέννων. Η εξαιρετική ομορφιά του οφείλεται στα κόκκινα φύλλα του, που δεν είναι άνθη, αλλά ανήκουν σε μια ειδική κατηγορία φύλλων που λέγονται βράκτεια φύλλα. Τα άνθη του είναι κίτρινα και βρίσκονται στο κέντρο της ροζέτας των φύλλων. Είναι θάμνος πολυετής μέτριας ανάπτυξης που δεν αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες. Στην Ελλάδα μπορεί να ευδοκιμήσει τόσο σαν φυτό εξωτερικού χώρου, όσο και εσωτερικού χώρου ανάλογα με το κλίμα της εποχής. Στα νότια μέρη, όπως στην Κρήτη, μπορεί να μεταφυτευτεί ακόμα και στον κήπο, και μπορεί να φτάσει τα τρία μέτρα αρκεί να έχει κάποια προστασία από τους δυνατούς ανέμους ή κάποια ξαφνική παγωνιά.
Θέλω να καλλιεργήσω χαμομήλι για να πίνω ρόφημα, αλλά γκρινιάζει πολύ η πεθερά μου. Τι να κάνω;
Το χαμομήλι φύτεψε και κάνε το βραστάρι και πότισε την πεθερά, ο ύπνος να την πάρει.
Το χαμομήλι για να αναπτυχθεί καλά απαιτεί δροσερές, εύκρατες συνθήκες, θερμοκρασίες από 7 ως 26°C ενώ και μεγάλες σε μήκος ημέρες. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε διάφορους τύπους εδαφών, αλλά προτιμά τα καλώς αποστραγγιζόμενα αμμώδη εδάφη με pH 4,8 έως 8,3. Τα σπορεία προετοιμάζονται περί τα τέλη καλοκαιριού έτσι ώστε η μεταφύτευση να έχει ολοκληρωθεί τον Οκτώβριο. Αποστάσεις φύτευσης μεταξύ και επί των γραμμών 30Χ30 εκ. έχουν καλά αποτελέσματα στις αποδόσεις σε άνθη και αιθέριο έλαιο. Η συγκομιδή γίνεται στο στάδιο της πλήρους άνθησης σε θερμοκρασίες από 22 έως 25˚C και εκτείνεται σε μια περίοδο 3-6 εβδομάδων τους μήνες Απρίλιο – Μάιο. Η άνθιση είναι έντονη και συνεχής και κάθε φορά συλλέγονται τα άνθη που έχουν ήδη αρχίσει να ανοίγουν καθώς δίνουν περισσότερη απόδοση σε αιθέριο έλαιο. Αποξηράνετε τα ανθη υπο σκιά για καλύτερο αποτέλεσμα. Το αιθέριο έλαιο του χαμομηλιού έχει μεγάλη ζήτηση τόσο στην εγχώρια όσο και την διεθνή αγορά λόγω της μεγάλης φαρμακευτικής του αξίας. Έχει αντιφλεγμονώδεις, αντιπυρετικές, αντισηπτικές, αντιβακτηριακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες.
Το χωράφι μου κάθε χρόνο γεμίζει ζιζάνια και θέλω να το αντιμετωπίσω με βιολογικό τρόπο.
Φύτεψε βίκο φίλε μου και διώξε τα ζιζάνια, κάνε και ενσωμάτωση, για λίπανση τιτάνια!
Είναι πράγματι αλήθεια ότι το γνωστό ψυχανθές όταν καλλιεργηθεί δημιουργεί αγρό ελεύθερο από ζιζάνια για την επόμενη καλλιέργεια. Ο βίκος είναι φυτό δροσερών κλιμάτων και αγαπά τις μέτριες θερμοκρασίες για την ανάπτυξή του. Ευδοκιμεί σε εδάφη βαθιά, πλούσια, μέσης σύστασης με καλή στράγγιση αν και μπορεί να αναπτυχθεί και σε αμμώδη εδάφη εάν λιπανθούν κανονικά. Σπέρνουμε ποσότητα σπόρου 15-17 κιλά στο στρέμμα ενώ πριν τη σπορά, για βασική λίπανση, απαιτείται πλούσια προσθήκη λιπάσματος φωσφόρου για να πετύχουμε σημαντική ανάπτυξη και καρποφορία. Ο βίκος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για χλωρά λίπανση, δηλαδή να ενσωματωθεί μέσα στο χώμα ώστε να προσδώσει πλούσιο άζωτο και αύξηση της οργανικής ουσίας στο έδαφος καθώς και καλύτερο αερισμό. Επίσης χρησιμοποιείται για σανό αλλά και για τον. Στην αμειψισπορά, ο βίκος μπορεί να καλλιεργηθεί σε χωράφι που την προηγούμενη χρονιά καλλιεργήθηκε με καλαμπόκι, με σιτηρά, με κηπευτικές καλλιέργειες. Πρέπει όμως να αποφεύγεται η σπορά του σε χωράφι που τον προηγούμενο χρόνο είχε καλλιεργηθεί με βίκο ή άλλο ψυχανθές γιατί δεν αποδίδει ικανοποιητικά.
