Πώς θα αντιμετωπίσω τις κάμπιες του πεύκου γιατί φέτος υπέφερα;
Βάκιλλο βιολογικό,
τα πεύκα να ψεκάσεις,
μονάχα έτσι φίλε μου
τις κάμπιες θα προφτάσεις.
Η κάμπια των πεύκων ή πιτυοκάμπη είναι ένας από τους σημαντικότερους εχθρούς όλων των πεύκων. Οι κάμπιες του εντόμου καταναλώνουν μεγάλο μέρος της φυλλικής επιφάνειας των πεύκων με αποτέλεσμα να περιορίζεται σημαντικά η ανάπτυξη των νεαρών δέντρων, ενώ μεγάλες προσβολές για συνεχόμενα έτη μπορεί να οδηγήσουν και στην ξήρανση νεαρών, αλλά και μεγάλων σε ηλικία πεύκων. Χαρακτηριστικό επίσης της προνύμφης (κάμπιας) είναι και οι αλλεργικές αντιδράσεις που προκαλεί (αλλεργίες) σε όποιον τις πλησιάζει καθώς μόλις οι κάμπιες απειληθούν διασπείρουν στον αέρα τρίχες με τοξίνες που ερεθίζουν δέρμα, μάτια και το αναπνευστικό σύστημα του ανθρώπου. Ο βάκιλος της Θουριγίας (Bacillus Thuringiensis) είναι η πιο διαδεδομένη βιολογική μέθοδος καταπολέμησης της κάμπιας του πεύκου (καταπολέμηση των νεοεκκολαπτόμενων προνυμφών). Είναι σε μορφή σκόνης και χρησιμοποιείται με ψεκασμούς των δέντρων. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για αεροψεκασμούς με αεροσκάφος σε μεγάλα πευκοδάση, ενώ τα υπόλοιπα βιολογικά μέσα παρουσιάζουν δυσκολίες σε αυτού του είδους την εφαρμογή. Μπορεί να έχουν χαμηλή αποτελεσματικότητα γι’ αυτό και συνίσταται 2 – 3 ψεκασμούς κάθε χρόνο ανά έναν μήνα από τις 15 Οκτωβρίου μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου.
Πώς μπορώ να καταλάβω αν οι ελιές μου χρειάζονται πολύ κάλιο;
Κάλιο για την παραγωγή,
βάλε σε κάθε στρέμμα,
να εξασφαλίσεις στις ελιές,
μία καλή βεντέμα.
Το κάλιο στην ελιά συντελεί στην ποιοτική και ποσοτική βελτίωση της παραγωγής. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της τροφοπενίας (έλλειψης) του καλίου είναι ένας μεταχρωματισμός των φύλλων σε απόχρωση ορειχάλκου, που αρχίζει από την κορυφή του ελάσματος και σταδιακά καταλαμβάνει η απόχρωση ολόκληρο το φύλλο ή το μεγαλύτερο μέρος του. Συγχρόνως παρατηρείται ξήρανση στο κορυφαίο τμήμα του φύλλου κατά το 1/3 του μήκους του. Τα συμπτώματα αυτά στην καινούργια βλάστηση εμφανίζονται συνήθως το φθινόπωρο ή τον χειμώνα στα χαμηλά φύλλα των βλαστών. Παρατηρείται επίσης μικρό μήκος νέας βλάστησης, μικροφυλλία, φυλλόπτωση και ξήρανση νέων κλαδίσκων. Βέβαια η καλύτερη εξέταση είναι η ανάλυση χώματος στο εργαστήριο και ακόμη καλύτερα η ανάλυση φύλλων ελιάς (φυλλοδιαγνωστική). Για την αντιμετώπιση της τροφοπενίας καλίου, εκτός από τη λήψη των καλλιεργητικών μέτρων, χρειάζεται και προσθήκη καλιούχου λιπάσματος σο έδαφος τον χειμώνα. Στις περιπτώσεις που τα εδάφη δεσμεύουν κάλιο χρειάζονται αυξημένες ποσότητες καλιούχου λιπάσματος. Εναλλακτικά μπορεί να χορηγηθεί η μισή ποσότητα καλίου τον χειμώνα σε μορφή θειικού καλίου και να γίνουν συμπληρωματικές λιπάνσεις με υδατοδιαλυτό νιτρικό κάλι μέσω του συστήματος άρδευσης σε ποτιστικές ελιές.
Πόσο σημαντικό είναι το βόριο για την καρποφορία της ελιάς;
Βόριο πολύτιμο, λιόδεντρα σα λιπαίνεις,
για μια καλή καρπόδεση, αν θες να πετυχαίνεις.
Το βόριο είναι ένα κρίσιμο ιχνοστοιχείο το οποίο συντελεί σημαντικά στα στάδια της άνθησης, καρπόδεσης και γενικά στη συνολική παραγωγή της ελιάς. Η τροφοπενία βορίου παρατηρείται σε νεαρά, αλλά και σε μεγάλα αιωνόβια δένδρα. Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της τροφοπενίας βορίου είναι ότι τα ακριανά φύλλα στους νέους βλαστούς έχουν το ακραίο τμήμα τους χλωρωτικό, αρχικά κιτρινοπράσινο και στη συνέχεια κίτρινο-πορτοκαλί. Στη συνέχεια τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται και στα φύλλα της βάσης των βλαστών τα οποία επίσης μπορούν αν εμφανίσουν και ξήρανση στην κορυφή τους. Σε περιπτώσεις με έντονο πρόβλημα της τροφοπενίας βορίου παρατηρείται μικροφυλλία, παραμόρφωση φύλλων σε σχήμα ροπάλου και έντονη φυλλόπτωση. Το καλοκαίρι παρατηρείται επίσης έντονη καρπόπτωση στα δέντρα τη χρονιά που έχουν δέσει πολλούς καρπούς. Για τη διόρθωση της τροφοπενίας βορίου γίνεται τον χειμώνα λίπανση με βόρακα. Προστίθεται στο έδαφος 200-300 gr βόρακα ανά δένδρο πλήρους ανάπτυξης. Η χορήγηση βορίου πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 2-3 χρόνια προληπτικά στη δόση των 100-150 gr/δένδρο. Βόριο επίσης μπορεί να προστεθεί και με διαφυλλικό ψεκασμό.
Εχω βερυκοκιές και ροδακινιές στην αυλή μου.
Πώς πρέπει να τις κλαδέψω;
Τα φυλλοβόλα κλάδεψε, στα μέσα του χειμώνα,
για να χει η παραγωγή μια καλή εικόνα.
Το κλάδεμα των φυλλοβόλων καρποφόρων δένδρων (βερυκοκιά, ροδακινιά, αμυγδαλιά, αχλαδιά) γίνεται κατά τη χειμερινή περίοδο (στον λήθαργο των φυτών), από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Φεβρουάριο και οπωσδήποτε πριν αρχίσει η διόγκωση των οφθαλμών και η έναρξη της νέας βλάστησης. Για την αποφυγή μετάδοσης ασθενειών στα δένδρα μας θα πρέπει να κλαδεύουμε με καλό ξηρό καιρό και ποτέ σε βροχερές ημέρες ή με πάγο. Με το κλάδεμα των δέντρων επιδιώκουμε δύο πράγματα: α) τη διατήρηση του καλού σχήματος του δένδρου και β) την ισορροπία μεταξύ βλάστησης και καρποφορίας. Το δεύτερο το επιτυγχάνουμε καλύτερα αν προηγουμένως έχουμε εξοικειωθεί με την αναγνώριση των καρποφόρων οργάνων (οφθαλμών, βλαστών) που διαφέρουν ανάλογα με το είδος του δένδρου. Οταν κλαδεύουμε ένα καρποφόρο δέντρο στην αρχή πρέπει να αφαιρεθούν από τη βάση τους όσοι βλαστοί είναι ξεροί ή έχουν σημάδια ασθενειών και προσβολών από εχθρούς. Στη συνέχεια αφαιρούνται οι βλαστοί που μπλέκονται πολύ και εκείνοι που έχουν κατεύθυνση προς το εσωτερικό της κόμης των δέντρων καθώς και οι λαίμαργοι βλαστοί. Βασικός στόχος είναι να διατηρήσουμε ένα σχήμα κυπέλλου στο δέντρο για να αυξήσουμε τον αερισμό, αλλά και την ποσότητα του ηλιακού φωτός που περνάει μέσα στην κόμη του.
