Η πολύξερη πεθερά μου επιμένει ότι οι καρυδιές δεν κλαδεύονται. Συμφωνείτε;
Η επιμονή της πεθεράς
χοντρά καρύδια σπάει,
μα κλάδεψε την καρυδιά
καλύτερα να πάει.
Η καρυδιά δεν επιδέχεται αυστηρό κλάδεμα, αλλά σίγουρα ένας καθαρισμός είναι πάντοτε απαραίτητος, για την αφαίρεση κλώνων που χαλούν το σχήμα, αφαίρεση λαίμαργων και ξερών κλαδιών. Ολα τα φυλλοβόλα δένδρα κλαδεύονται τον χειμώνα και στην περίπτωση της καρυδιάς, οι σκελετικοί κλάδοι κλαδεύονται στο μισό του μήκους τους, όταν αυτό κυμαίνεται από 1,3-3,3 μέτρα. Οι ποικιλίες που φέρουν μεγάλη παραγωγή, κλαδεύονται πιο αυστηρά, για να μην μεταβληθεί η γωνία πρόσφυσης των σκελετικών κλάδων, λόγω του βάρους του φορτίου. Στις ορθόκλαδες ποικιλίες, οι βλαστοί του προηγούμενου έτους αποφεύγεται να κλαδεύονται, ενώ στις ημιορθόκλαδες συντέμνονται στο 1/4 του μήκους και στις πλαγιόκλαδες στο 1/3 έως το 1/2 του μήκους τους. Τα γερασμένα δέντρα ανανεώνονται κλαδεύοντας τους κύριους βραχίονες στα 60-100 εκατοστά από τη βάση τους. Από τα κλαδιά που θα σχηματιστούν τον επόμενο χρόνο, διατηρούμε μόνο όσα χρειάζονται για την επαναδιαμόρφωση του σκελετού των δέντρων. Τέλος, το κλάδεμα σε μικρή ηλικία του δέντρου είναι απαραίτητο για τον σχηματισμό του και την τήρηση του σχήματος που θα δοθεί με την αφαίρεση του ξύλου που χαλάει τη συμμετρία.
Πότε είναι κατάλληλη εποχή να κλαδέψoυμε το γιασεμί;
Κλαδεύουμε το γιασεμί
λουλούδια για να κάνει,
μεθυστικά στο άρωμα,
που θα μας κουζουλάνει.
Το γιασεμί προέρχεται από την Κίνα και κάποιες από τις ποικιλίες του ταξίδεψαν σε εμάς από τις Αραβικές χώρες για να μας δώσουν μία γεύση από τις χίλιες και μία νύχτες. Η ανθοφορία του ξεκινά με τις πρώτες ζεστές ημέρες της άνοιξης μέχρι και τον Οκτώβριο. Μετά το τέλος της μακράς ανθοφορίας του, είναι χρήσιμο να κλαδέψουμε το γιασεμί για να βοηθήσουμε το φυτό να παράγει ακόμη περισσότερα λουλούδια την επόμενη χρονιά. Καλό θα ήταν το κλάδεμα να γίνει σε δύο φάσεις: το φθινόπωρο ή στις αρχές του χειμώνα και αφού σταματήσει να ανθίζει φροντίστε να αφαιρέσετε όλα τα ξερά λουλούδια της προηγούμενης χρονιάς. Σε δεύτερη φάση, νωρίς την άνοιξη, μόλις περάσουν τα μεγάλα κρύα, κλαδέψτε λίγο πιο δραστικά τα κλαδιά του έτσι ώστε να ελέγξετε τόσο το μέγεθος όσο και το σχήμα του. Τέλος για να βοηθήσετε το φυτό να ψηλώσει ώστε να καλύψει την πέργκολα ή τον φράχτη σας, δέστε τα κλαδιά του πάνω στην επιφάνεια που θέλετε να καλύψετε. Χρησιμοποιήστε μαλακό υλικό γιατί τα φρέσκα κλαδιά είναι πολύ τρυφερά και προγραμματίστε το σχήμα που θέλετε να έχει γιατί με τα χρόνια τα κλαδιά ξυλοποιούνται και θα είναι αδύνατον να τα μετακινήσετε ή να τους αλλάξετε κατεύθυνση.
Πώς πρέπει να ποτίζω ένα φυτό μπονσάι που έχω;
Δέντρο αιωνόβιο, μπονσάι σε γλαστράκι,
για να ’χει πότισμα σωστό, πάρε ψεκαστηράκι.
Η τέχνη για τη δημιουργία νάνων δέντρων, που είναι γνωστή με το γιαπωνέζικο όνομα “μπονσάι” (= καλό δέντρο, δέντρο του δίσκου), έχει πανάρχαιη κινέζικη προέλευση, αναδείχτηκε όμως και διαδόθηκε από τους Ιάπωνες. Αρχή της τέχνης αυτής είναι να δοθεί σ’ ένα δέντρο που κανονικά φτάνει σε δεκάδες μέτρα ύψος, ένα πολύ μικρό ύψος και να φυτευτεί σε πολύ μικρή γλάστρα. Το μπονσάι χρειάζεται να έχει υγρασία και το φύλλωμά του και το χώμα του. Γι’ αυτό ψεκάζουμε με ένα ψεκαστηράκι το φύλλωμά του κάθε μέρα και ποτίζουμε το χώμα του κάθε μέρα ή κάθε δύο μέρες ανάλογα με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος και ανάλογα πόσο κρατάει την υγρασία το υπόστρωμα φύτευσης. Συνήθως τα τοποθετούμε σε φωτεινό μέρος που δεν κτυπάει απευθείας το ηλιακό φως. Υπάρχουν δέντρα μπονσάι που φτάνουν τα 300 χρόνια. Τα “μπονσάι” αυτά έχουν χονδρό και ροζιασμένο κορμό, ρίζες επίσης χονδρές με έξω από το χώμα το τμήμα τους που είναι κοντά στον κορμό, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα γέρικα δέντρα που αναπτύσσονται ελεύθερα στη φύση. Έχουν στραβά κλαδιά και εξ ίσου βασανισμένα, αλλά υπέροχα ισοζυγισμένα και γενικά, εμφάνιση που δείχνει ότι πέρασαν, πραγματικά, πολλά χρόνια από πάνω τους για να δημιουργηθούν.
Τι φυτό θα προτείνατε για φράκτη σε ένα παραθαλάσσιο εξοχικό που έχω;
Ιαπωνικό πιττόσπορο, αγγελική θαυμάσια,
Ιδανική επιλογή για τα παραθαλάσσια.
Το πιττόσπορο το ιαπωνικό ή αγγελική όπως όλοι την ξέρουμε, είναι ένας όμορφος πλατύφυλλος θάμνος που μπορεί να φτάσει και τέσσερα μέτρα ύψος και περίπου το ίδιο σε πλάτος. Η αγγελική βγάζει ανοιχτόχρωμα φύλλα και φέρει λουλούδια μικρά, λευκά και πολύ αρωματικά. Είναι αρκετά ανθεκτικό σε φτωχά εδάφη και δεν έχει πολλούς εχθρούς, πέραν της βαμβακάδας. Επειδή η αγγελική αντέχει το αλμυρό νερό, χρησιμοποιείται ευρέως στη διαμόρφωση ανοιχτών χώρων και κήπων σε παραθαλάσσιες περιοχές είτε σε φράκτες ή ως μεμονωμένα φυτά. Σχετικά με τη φροντίδα τους, ποτίζουμε μια φορά τη βδομάδα και στις αρχές άνοιξης προσθέτουμε σύνθετο λίπασμα. Κάποιες ποικιλίες αγγελικής χρησιμοποιούνται και ως μικρά αειθαλή δέντρα, που χαρίζουν μια λεπτή εξωτική νότα, ενώ υπάρχουν και νάνες ποικιλίες οι οποίες δεν ξεπερνούν το ένα μέτρο σε ύψος. Η ποικιλία Variegata έχει δίχρωμα λευκά και ανοιχτοπράσινα φύλλα με λευκά αρωματικά λουλούδια, που ανθίζουν το καλοκαίρι.
