Hρθε η Ανοιξη και θέλω να ερωτευτώ. Λέτε να πιω κανένα βοτάνι;
Δίκταμος μα και έρωντας,
του πάθους το βοτάνι,
βραστάρι αρωματικό,
για να σε κουζουλάνει.
Φυτέψτε έρωντα (δίκταμο), το φημισμένο βοτάνι που αυτοφύεται σε φαράγγια, σε γκρεμούς και βράχους των ορεινών περιοχών της Κρήτης. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ονομάστηκε έρωντας γιατί οι ερωντάδες που το μάζευαν σκαρφάλωναν στους βράχους με κίνδυνο της ζωής τους, με πάθος ριψοκίνδυνο αντίστοιχο του έρωτα. Άλλοι υποστηρίζουν ότι το όνομα οφείλεται στο γεγονός ότι έχει αφροδισιακές ιδιότητες και προκαλεί ερωτική διάθεση. Πάντως, στο όνομα δίκταμο, συνδυάστηκε το λασιθιώτικο βουνό Δίκτη, με τη θαμνώδη μορφή του βοτάνου .Πολυετές φυτό, ξαδερφάκι της ρίγανης, ύψους 30 – 40εκ., ξεχωρίζει για τα ωοειδή γκριζοπράσινα φύλλα που καλύπτονται από χνούδι ενώ τα άνθη του έχουν ροδοκόκκινο χρώμα. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο, με μοσχεύματα, καθώς και με παραφυάδες. Η φύτευση του γίνεται το φθινόπωρο ή νωρίς την άνοιξη σε έδαφος με καλή αποστράγγιση. Αν το φυτέψετε σε γλάστρα, προσθέστε στο χώμα άμμο και χαλικάκια για καλύτερη στράγγιση. Χρειάζεται άφθονο ήλιο και συγκρατημένο πότισμα (μια φορά τη βδομάδα τους καλοκαιρινούς μήνες) για να μη σαπίσουν οι ρίζες του. Ποτίστε το βάζοντας το γλαστράκι σε μια λεκάνη με νερό για λίγα λεπτά ώστε να ποτίζεται από κάτω. Συλλέξτε το στο στάδιο της άνθησης (χωριστά οι ανθοφόροι βλαστοί από τα υπόλοιπα μέρη του φυτού) και κάνετε 2 – 4 κοπές από τέλη Μαίου μέχρι τέλη Σεπτέμβρη που διαρκεί η ανθοφορία του.
Ακουσα ότι υπάρχει ένα γαρύφαλλο ονομαστό για τους ποιητές. Ποιο είναι αυτό;
Γαρύφαλλο των ποιητών, φραγκογαρυφαλλιά μου,
η ομορφιά σου μ’ έκανε κι έχασα τη λαλιά μου
Το αγριογαρύφαλλο ή φραγκογαρυφαλιά ή κινέζικο γαρύφαλλο ή γαρύφαλλο των ποιητών είναι ένα είδος γαρυφάλλου το οποίο κατάγεται από τη Νότια Ευρώπη και από διάφορα μέρη της Ασίας, το οποίο έχει γίνει ένα δημοφιλές καλλωπιστικό φυτό κήπου σε όλο τον κόσμο. Είναι ένα ποώδες διετές ή βραχύβιοπολυετές φυτό που φτάνει σε ύψος τα 30 – 75 εκατοστά, με λουλούδια να παρουσιάζονται σε μια πυκνή συστάδα μέχρι και 30 μαζί στην κορυφή των βλαστών. Κάθε λουλούδι είναι 2 – 3 εκατοστά σε διάμετρο, με πέντε πέταλα τα οποία εμφανίζουν οδοντωτές άκρες. Τα άγρια φυτά παράγουν κόκκινα λουλούδια με μια λευκή βάση, αλλά τα χρώματα στις διάφορες ποικιλίες κυμαίνονται από λευκό, ροζ, κόκκινο, μοβ ή και με διαφοροποιημένα μοτίβα. Τα λουλούδια είναι εδώδιμα σε σαλάτες και μπορεί να έχουν θεραπευτικές ιδιότητες.Το συγκεκριμένο γαρύφαλλο προσελκύει τις μέλισσες, τα πουλιά, και πεταλούδες. Αναπτύσσεται σε αργιλώδη, ελαφρώς αλκαλικά εδάφη με ήλιο αλλά και σε θέσεις με μερική σκιά. Πολλαπλασιασμός γίνεται με μοσχεύματα, σπόρος ή διαίρεση. Καλό είναι να κόβετε τα ξεραμένα άνθη προκειμένου να ενθαρρύνει η περαιτέρω άνθηση.
Είμαι τραγουδίστρια και θέλω ένα εντυπωσιακό λουλούδι για το μπαλκόνι μου.
Φύτεψε αλστρομέρια, ξεχωριστό λουλούδι,
μόλις θα δεις το άνθος της, θ’αρχίσεις το τραγούδι.
Η αλστρομέρια κατάγεται από τη Νότιο Αμερική και πιο συγκεκριμένα από τις Περουβιανές Άνδεις με κοινές ονομασίες Peruvian lily, δηλαδή τον κρίνο του Περού λόγω καταγωγής ή κρίνο των Ίνκας (Lily of the Incas). Eχουν κατά κανόνα μεγάλα άνθη σε όλα τα χρώματα και. Ανθεκτικά φυτά, με έντονη ανάπτυξη, συνήθως αειθαλή και με ανθοφορία όλο το χρόνο. Η αλστρόμερια ανθίζει τον Απρίλιο – Σεπτέμβριο. Το άνθος της υπάρχει σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων εκ των οποίων είναι το πορτοκαλί, το ροζ, το μωβ, το κόκκινο, το κίτρινο, το λευκό και το σομόν. Xρειάζεται ηλιακή έκθεση φωτεινή, όμως καλό είναι ειδικά τις μεσημεριανές ώρες να αποφεύγεται η έκθεση στον ήλιο επομένως να επιλεγούν σημεία που να μη δέχεται απευθείας το φυτό τις ακτίνες του ήλιου. Επίσης πρέπει να αφαιρούνται τα απανθισμένα άνθη για να επιτυγχάνεται η ενίσχυση της ανάπτυξης του φυτού. H αλστρομέρια πολλαπλασιάζεται με σπόρους Αν καλλιεργηθεί σε γλάστρα καλό είναι να χρησιμοποιείται πλατιά γλάστρα ή ζαρντινιέρα επειδή το ρίζωμα αναπτύσσει πλευρικά ριζώματα.Αν και είναι φυτό εξωτερικού χώρου τα λουλούδια τους διατηρούνται στο βάζο φρέσκα για πολλές μέρες.
Eχω μία φίλη από το Ηράκλειο που φυτεύει παπούλες, κεντενέδες, καμπλιές, πλαιδόνες, γούλες. Τι είναι όλα αυτά;
Ψαρές τις λένε στα Χανιά, στο Ηράκλειο παπούλες,
χαμένος στη μετάφραση, στις ντόπιες τις φρασούλες.
Εσείς δεν χρειάζεστε μόνο γεωπόνο αλλά και μεταφραστή. Κάθε περιοχή έχει τις δικές του ονομασίες για τις ποικιλίες των φυτών και πολλές φορές έχουμε μπερδευτεί. Στο Ηράκλειο λοιπόν όταν φυτέυουν κεντενέδες φυτέυουν τα γνωστά μας πράσα. Όταν θέλουν να φτιάξουν γουλόπιτες, σπέρνουν γούλες, τα πολύ γωστά μας σέσκουλα. Όταν σπέρνουν παπούλες για να βάλουν στις σαλάτες, εννοούν τις πολυαγαπημένες στα Χανιά, ψαρές. Όταν μεταφυτεύουν τις καμπλιές στο Ηράκλειο, εννοούν τις αγγινάρες ενώ όταν σπέρνουν πλαιδόνες αναφέρονται στα κουκιά. Τέλος, να σημειωθεί οτι εκτός από διαφορετικές ονομασίες στα φυτά, υπάρχει και διαφορετική ονομασία κατά τόπους όσον αφορά τις ασθένειες των φυτών. Για παράδειγμα, ο μύκητας ωίδιο που προσβάλλει τα κηπευτικά, το αμπέλι , τις τριανταφυλλιές στα Χανιά ονομάζεται σίρικας ενώ στο Ηράκλειο ονομάζεται χολέρα.
