Ερωτεύθηκα κεραυνοβόλα μια κοπέλα. Τι λουλούδι να της χαρίσω;
Χάρισε ιμπάτιενς,
του έρωτα λουλούδι,
να ξεκινήσει μ’ ένταση,
του πάθους το τραγούδι.
Η ιμπάτιενς ή έρωτας ή βαλσαμίνη, προέρχεται από τη λατινική λέξη Impatiens που σημαίνει ανυπομονησία καθώς αναφέρεται στην ταχύτητα με την οποία πετάγονται οι σπόροι από τον ώριμο καρπό της. Προέρχεται από τροπικές περιοχές της Αφρική και Ασίας και αποτελεί ένα από τα πιο εμπορικά φυτά σε γλάστρα σε όλον τον κόσμο. Χαρακτηριστικό του φυτού είναι τα πολλά και όμορφα λουλούδια του σε υπέροχες αποχρώσεις όπως επίσης και τα γυαλιστερά του φύλλα.
Συναντάμε την ιμπάτιενς ανθισμένη από τα μέσα της άνοιξης μέχρι τα μέσα του φθινοπώρου. Προτιμά θέσεις απαλλαγμένες από ισχυρούς ανέμους και χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ οι επιθυμητές θερμοκρασίες για να είναι το φυτό εύρωστο, κυμαίνονται από 15 – 30οC. Η ιμπάτιενς έχει μεγάλες απαιτήσεις σε νερό, ειδικά το καλοκαίρι σε καθημερινή βάση, παρ’ όλα αυτά χρειάζεται καλή αποστράγγιση και αερισμό. Για φύτευση σε γλάστρα το ιδανικό υπόστρωμα είναι ένα μίγμα τύρφης και περλίτη, ενώ απαιτούνται εξαιρετικά τακτικές λιπάνσεις, ίσως και κάθε εβδομάδα. Επίσης, καλό θα ήταν όταν τα ανθάκια της μαραίνονται, να τα αφαιρούμε ώστε να δοθεί χώρος για τα νέα και ζωηρά! Μπορείτε να την πολλαπλασιάσετε με μοσχεύματα κατά την περίοδο της άνοιξης και φυσικά με τον σπόρο της το καλοκαίρι. Αν η περιοχή σας έχει ήπιο χειμώνα, τότε πρόκειται για ένα πολυετές φυτό, ενώ, όταν περιβάλλεται από ψυχρό κλίμα, συμπεριφέρεται σαν ετήσιο φυτό κι αυτό αποτελεί τον λόγο για τον οποίο τη συναντάμε πιο συχνά σε γλάστρες. Γενικότερα, αξιοποιούμε την πλούσια άνθισή της σε σκιερές θέσεις όπου άλλα φυτά υστερούν.
Η πεθερά μου έχει λυσσάξει να της φυτέψω ένα εξωτικό φυτό. Θα με βοηθήσετε;
Tο βάσανο της πεθεράς, ακόμη και η λύσσα, εύκολα φίλε θα λυθεί φυτεύοντας καρίσσα.
Ένα ασυνήθιστο, αλλά πολύ όμορφο φυτό, η καρίσσα, προέρχεται από την αφρικανική ήπειρο και ειδικότερα από τη χώρα της Μοζαμβίκης. Πρόκειται για έναν αειθαλή θάμνο με ολοστρόγγυλα σκούρα πράσινα πολύ γυαλιστερά φύλλα που αναπτύσσονται με έναν παράξενο τρόπο σαν το ένα να βγαίνει μέσα από το άλλο, δημιουργώντας συνεχόμενες γιρλάντες με επέκταση προς τα έξω. Τα ξεχωριστά και πεντάστερα λευκά του άνθη αναδύουν μια ιδιαίτερη μυρωδιά, θυμίζοντας εκείνη του γιασεμιού και του στεφανώτη και εμφανίζονται καθόλη τη διάρκεια των ανοιξιάτικων μηνών. Τη συνεχόμενη και πλούσια ανθοφορία του διαδέχεται η παραγωγή καρπών σε έντονο κόκκινο χρώμα και σε σφαιροειδές σχήμα που μοιάζουν με εκείνους του βατόμουρου, δεν καταναλώνονται όμως λόγω της τοξικότητάς τους. Φυτεύεται οπουδήποτε και οποτεδήποτε, αρκεί να έχει πρόσβαση σε κάποιους υδάτινους πόρους και να προστατεύεται την περίοδο του παγετού. Η ροή της εξέλιξης της ακολουθεί αξιοπρόσεχτα μέτριους ρυθμούς που εντείνονται μόνο με τη σταθερή και ισορροπημένη χρήση λιπάσματος. Πολύ δεκτική σε ηλιόλουστες θέσεις παραθαλάσσιων περιοχών με διαφοροποίηση της έκθεσης ανάλογα με την ώρα, μπόλικο αλάτι στην ατμόσφαιρα και απογευματινό αεράκι, παρόλη την ευαίσθητη στις κλιματικές αλλαγές φύση της. Συμπερασματικά, είναι ένα πολύ εντυπωσιακό και όμορφο φυτό με ευχάριστη και απαλή μυρωδιά, ιδανικό για τη διακόσμηση εξωτερικών χώρων που διαθέτουν μια υποτυπώδη αντιπαγετική προστασία και προορίζονται για να εξυπηρετήσουν άπειρες ώρες βραδινής ανάπαυσης.
Είμαι μπασκετμπολίστας και πείτε μου τι να κάνω για να γλυκάνουν τα πεπόνια που φύτεψα;
Στις πεπονιές σου τρίποντο να βάλεις σαν το Γκάλη,
μέσα στη γλύκα θα γενούν σαν θα τους ρίξεις κάλι.
Το κάλιο είναι βασικό στοιχείο θρέψης για τα φυτά καθώς είναι απαραίτητο για την άριστη ποιότητα και ποσότητα της παραγωγής. Προσδίδει στους καρπούς τη γεύση και τη γλυκύτητα, αλλά τους κάνει και πιο μεγάλους. Η επάρκειά του βοηθά στην καλύτερη απορρόφηση του νερού από τα φυτά, συνεπώς και πιο ανθεκτικά στην ξηρασία. Ειδικότερα, το κάλιο επηρεάζει τη δραστηριοποίηση των ενζύμων και συντελεί στον σχηματισμό και μετασχηματισμό ουσιών, ενώ παράλληλα επηρεάζει το ισοζύγιο του νερού κατά την πρόσληψη και μετακίνηση του νερού στο φυτό. Το κάλιο είναι στοιχείο το οποίο κινείται εύκολα και συγκεντρώνεται στα νεαρά τμήματα του φυτού. Ιδιαίτερη απαίτηση σε κάλιο είναι η πατάτα, η ντομάτα, το πεπόνι, το καρπούζι, το ζαχαρότευτλο, το καλαμπόκι και γενικά οι καλλιέργειες που συσσωρεύουν άμυλο και σάκχαρα. Η έλλειψη καλίου σημειώνεται συνήθως στα ελαφρά και όξινα εδάφη. Η μάρανση των φύλλων όταν συνοδεύεται με ελαφρό ξεθώριασμα της περιφέρειάς τους είναι μια ένδειξη της ελλειμματικής σε κάλιο θρέψεως των φυτών. Η έλλειψη καλίου (τροφοπενία) από το έδαφος υποχρεώνει σε μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων καλίου από τα μεγαλύτερης ηλικίας φύλλα προς τα νεαρότερης ηλικίας φύλλα. Γι’ αυτό τα συμπτώματα που είναι το κιτρίνισμα και το κάψιμο της περιφέρειας των φύλλων γίνονται ορατά πρώτα στα ηλικιωμένα φύλλα, τα οποία στη συνέχεια ξηραίνονται και πεθαίνουν. Παράλληλα, η ρίζα έχει μικρότερες διαστάσεις, ενώ το μέγεθος των καρπών είναι μικρότερο. Δείκτης έλλειψης καλίου στο χώμα είναι η εμφάνιση της παπαρούνας, της αγριοντοματιάς (στίφνου). Λιπάσματα καλίου ενδεδειγμένα για τα κηπευτικά είναι το θειικό κάλιο και το νιτρικό κάλιο. Όταν έχουμε αμμώδες έδαφος στον κήπο μας λιπαίνουμε συχνότερα και με μικρότερες δόσεις, ενώ σε πιο βαριά με μεγάλες δόσεις και πιο αραιά.
