Πώς μπορώ να αντιμετωπίσω βιολογικά τη σαπίλα στο αμπέλι λόγω της ευδεμίδας;
Για να ’χει το αμπέλι σου παραγωγή του Μίδα,
κάνε καταπολέμηση καλή στην ευδεμίδα.
Η ευδεμίδα (Lobesia botrana) είναι ένα μικρό καστανοπράσινο πεταλουδάκι μήκους 6 – 8 χιλιοστών που αποτελεί τον κυριότερο εντομολογικό εχθρό της αμπελοκαλλιέργειας της χώρας μας. Καταστρέφει τα άνθη και προκαλεί ποιοτική υποβάθμιση και σαπίλα στα σταφύλια, ειδικότερα σε κληματαριές και αμπέλια που έχουν πυκνόρραγους καρπούς. Στις περισσότερες περιοχές της χώρας, η ευδεμίδα συμπληρώνει 3 γενεές τον χρόνο, ενώ στις νοτιότερες (Αττική, Πελοπόννησο και Κρήτη), παρατηρείται και τέταρτη γενεά. Η πρώτη πτήση των πεταλούδων (ακμαίων) ξεκινά στα μέσα Απριλίου και αφήνουν τα αβγά τους στις ταξιανθίες των αμπελιών. Οι ανθοφάγες κάμπιες (προνύμφες) που βγαίνουν, προσβάλλουν και καταστρέφουν τα άνθη και τα συνδέουν με μετάξινα νημάτια. Οι πεταλούδες της επόμενης γενιάς, κατά τον Ιούνιο, ωοτοκούν στα τσαμπιά και οι κάμπιες τρέφονται από τα άγουρα σταφύλια προκαλώντας πτώση τους. Στο επόμενο διάστημα (Ιούλιο – Σεπτέμβριο), οι κάμπιες της τρίτης γενεάς προκαλούν τις σοβαρότερες ζημιές διότι προσβάλλουν τα ώριμα σταφύλια. Για τη βιολογική καταπολέμηση της ευδεμίδας, πρέπει να παρακολουθείται η πυκνότητα του πληθυσμού του εντόμου σύμφωνα με τις γεωργικές προειδοποιήσεις από τα Κέντρα Φυτοπροστασίας για να πραγματοποιούνται οι επεμβάσεις στον κατάλληλο χρόνο. Επίσης, μπορείτε να φτιάξετε μόνοι σας αυτοσχέδιες παγίδες παρακολούθησης χρησιμοποιώντας πλαστικά δοχεία, προσθέτοντας 60 ml ξιδιού και τέσσερις κουταλιές σούπας ζάχαρης σε ένα λίτρο νερό. Η καταπολέμηση της ευδεμίδας γίνεται αποτελεσματικά με το συχνό σκόνισμα ή ψεκασμό με βιολογικό σκεύασμα βακίλου Θουριγγίας, όταν γίνεται έγκαιρα, με την έναρξη των πτήσεων των πεταλούδων. Επίσης ο βιολογικός ψεκασμός με θερινό πολτό σε συνδυασμό με φυσικό πύρεθρο, δίνει ικανοποιητικά αποτελέσματα αρκεί ο ψεκασμός να γίνεται σε θερμοκρασίες κάτω των 28° C.
Η τσαχπίνα γειτόνισσά μου ρωτάει πώς να διατηρήσει τα λουλούδια που της χάρισα στο ανθοδοχείο;
Λουλούδι μου πολύχρωμο σε έβαλα σε βάζο,
μα θα φροντίζω το νερό συχνά να σου το αλλάζω.
Πολλοί από εσάς φροντίζετε με επιμέλεια τα ανθόφυτα στις γλάστρες και τα παρτέρια, αλλά μόλις κόψετε τα λουλούδια τους, τα ξεχνάνε απεριποίητα στο βάζο. Σήμερα, λοιπόν, σας παραθέτουμε τον δεκάλογο για τη διατήρηση της ζωντάνιας των κομμένων λουλουδιών. Κόβετε τα λουλούδια λοξά δύο εκατοστά κάτω στη βάση του ανθοφόρου βλαστού για να μπορούν να απορροφήσουν νερό. Κόβετε τα λουλούδια μέσα σε λεκάνη με νερό ώστε τα λουλούδια σας να έρθουν σε επαφή με τον αέρα όσο το δυνατόν λιγότερο και αφαιρείτε τα κάτω φύλλα των ανθοφόρων βλαστών. Πλένετε τα βάζα σας με χλωρίνη, για απολύμανση από μύκητες και μικρόβια. Μη βάζετε στο βάζο περισσότερα λουλούδια από όσα χωρά ταλαιπωρώντας τους βλαστούς και τους μίσχους. Προσθέτετε στο νερό για θρεπτικό διάλυμα: μισή ασπιρίνη ή λίγη sprite ή λίγες σταγόνες λεμονιού μαζί με μισό κουταλάκι ζάχαρη. Αφαιρέστε μαραμένα φύλλα και άνθη πριν πέσουν και σαπίσουν μέσα στο νερό. Αλλάζετε το νερό κάθε δύο μέρες και κόβετε ξανά τα λουλούδια ένα εκατοστό πάνω από την προηγούμενη τομή. Μερικά ανθόφυτα, όπως οι ζέρμπερες που έχουν μικρά τριχίδια επάνω στο βλαστό τους, δεν θέλουν πολύ νερό στο βάζο γιατί σαπίζουν εύκολα. Τοποθετείτε το βάζο με τα λουλούδια σε φωτεινό μέρος, αλλά να μη το κτυπά απευθείας ο ήλιος. Διατηρήστε τα λουλούδια μακριά από καλοριφέρ και τζάκι καθώς και από ρεύματα, γιατί ταλαιπωρούνται και μαραίνονται πιο γρήγορα.
Ο βιοκαλλιεργητής κουμπάρος υποστηρίζει ότι πρέπει να προστατεύουμε τα σκουλήκια στο χώμα. Αληθεύει;
Μικρέ μου γαιοσκώληκα, εθελοντή εργάτη,
κάνεις το χώμα γόνιμο, χωρίς να θέλεις κάτι.
Τα σκουλήκια του εδάφους, γαιοσκώληκες επιστημονικά, χαρακτηρίζονται για την πολύτιμη προσφορά τους στο οικοσύστημα. Οι γαιοσκώληκες, ερμαφρόδιτοι οργανισμοί, χωρίς μάτια, που πολλαπλασιάζονται με απίστευτους ρυθμούς αποτελούν σημαντικό μέρος της εδαφοπανίδας. Τους πιο μικροσκοπικούς θα τους συναντήσουμε στην επιφάνεια του εδάφους αποδομώντας την οργανική ύλη, κάποιους μεγαλύτερους μέσα στο έδαφος να κάνουν οριζόντιες στοές και τους πιο μεγαλόσωμους να ανοίγουν κατακόρυφες στοές που φτάνουν μέχρι και δύο μέτρα. Αλήθεια, είναι τόσο ωφέλιμοι; Παράγοντας στοές στη γη οι γαιοσκώληκες δημιουργούν ελαφρύτερο χώμα, με περισσότερο οξυγόνο. Έτσι δρουν καλύτερα οι ωφέλιμοι μικροοργανισμοί για την αερόβια ζύμωση και αποσύνθεση των φυτικών υπολειμμάτων εμπλουτίζοντας το έδαφος με θρεπτικά συστατικά. Επίσης συντελούν στην καλή κυκλοφορία του νερού κατά την άρδευση καθώς και στην ομαλή λειτουργία της αποστράγγισης. Τέλος δημιουργούν χώρους για την καλύτερη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των φυτών βελτιώνοντας την απορρόφηση νερού και θρεπτικών συστατικών. Παράλληλα τα προϊόντα αποβλήτων των σκουληκιών συμβάλλουν στον εμπλουτισμό του εδάφους με άζωτο και κάλιο και ωφελούν σημαντικά την ανάπτυξη και καρποφορία των φυτών. Αντίστοιχες θετικές συνέπειες οι γαιοσκώληκες φέρουν και στη διαδικασία κομποστοποίησης, όπου βελτιώνουν τη δομή και τη σύσταση του φυτικού κόμποστ που φτιάχνουμε στον κήπο. Οι γαιοσκώληκες αποτελούν τον τελειότερο μετατροπέα αποδόμησης της οργανικής ύλης και λιπασματοποίησης σε πολύτιμο οικολογικό λίπασμα. Πρέπει να σημειώσουμε ότι στις συμβατικές καλλιέργειες η αλόγιστη χρήση αγροχημικών και η έντονη κατεργασία του εδάφους (φρεζαρίσματα) έχουν μειώσει επικίνδυνα τους πληθυσμούς των γαιοσκωλήκων επιφέροντας σημαντική υποβάθμιση των εδαφών. Αντίθετα, σε βιολογικά αγροκτήματα, όπου αποφεύγεται η βαθιά άροση και τα χημικά, οι γαιοσκώληκες δραστηριοποιούνται καλύτερα και δημιουργούν πιο εύφορα εδάφη. Ας σώσουμε, λοιπόν, τους γαιοσκώληκες, τους φυσικούς είλωτες των χωραφιών. Αξίζει τον κόπο!
Πώς να αποξηράνω σταφίδα σουλτανίνα με φυσικό τρόπο;
Σταφίδα αποξήρανε, φύλαξε για να έχεις,
έρχονται δύσκολοι καιροί, στο λέω να κατέχεις.
Πλένουμε τις σταφίδες και τα αφήνουμε να στεγνώσουν πάνω σε μια πετσέτα. Απλώνουμε αντικολλητικό χαρτί ψησίματος σε ένα ταψί και τοποθετούμε τις σταφίδες. Καλύπτουμε τις σταφίδες με ένα τούλι για να μην έρθουν σε επαφή με τα έντομα και καθημερινά τις αναποδογυρίζουμε για να αποξηρανθούν από όλες τις πλευρές. Αν βρισκόμαστε σε περιοχή όπου το βράδυ έχει υγρασία τότε βάζουμε τις σταφίδες μέσα στο σπίτι για να αποφύγουμε να γεμίσουν υγρασία και τα ξαναβάζουμε την επόμενη μέρα το πρωί στον ήλιο για να συνεχιστεί η διαδικασία της αποξήρανσης. Η αποξήρανση θα διαρκέσει μέχρι να φύγουν όλα τα υγρά της σταφίδας. Θα χρειαστούν 2-3 εβδομάδες περίπου μέχρι να αποξηρανθούν τελείως. Τις αποθηκεύουμε σε αποστειρωμένα βάζα ή σε νάιλον ζιπ σακούλες που δεν αφήνουν τον αέρα να περάσει στο εσωτερικό τους.
