Πώς θα προστατέψω τις πατάτες μου από τον περονόσπορο;
Με του χαλκού σκευάσματα φρόντισε τις πατάτες,
για να ’ναι στην παραγωγή οι κλούβες σου γεμάτες.
Για τον περονόσπορο της πατάτας καλό είναι να παίρνουμε καλλιεργητικά έγκαιρα προληπτικά μέτρα. Συγκεκριμένα, ξεριζώνουμε τα αυτοφυή ζιζάνια, όπως την αγριοτοματιά και τον στύφνο και καταστρέφουμε τα υπολείμματα παλαιάς καλλιέργειας τομάτας καθώς αποτελούν εστίες περονόσπορου. Οταν τα φυτά φυτρώσουν και ξεπεράσουν τα 15 – 20 εκ., σκονίζουμε με θειοχαλκίνη ή ψεκάζουμε με βιολογικό χαλκούχο σκεύασμα (οξυχλωριούχο χαλκό, υδροξείδιο του χαλκού ή βορδιγάλιο πολτό) και επαναλαμβάνουμε ανά δέκα μέρες ειδικά όταν προβλέπεται βροχερός καιρός. Αλλωστε, η εμφάνιση και εξάπλωση του περονόσπορου ευνοείται από δροσερό καιρό με θερμοκρασίες 15 – 25 βαθμούς Κελσίου και ψηλή σχετική υγρασία. Επειδή ο περονόσπορος εκτός από τα φύλλα προσβάλλει και τους κόνδυλους της πατάτας, όταν είναι να βγάλουμε τις πατάτες και έχει βρέξει, περιμένουμε μερικές μέρες να στεγνώσει το χώμα. Αμέσως μετά την εξαγωγή, ξεχωρίζουμε γρήγορα τους κονδύλους από τα φύλλα και τους αφήνουμε να στεγνώσουν πριν αρχίσει η διαλογή για τις κλούβες. Σε κάθε περίπτωση απομακρύνουμε τους χαλασμένους κονδύλους ή ύποπτους προσβολής από περονόσπορο και προπαντός δεν σκεπάζουμε τους κονδύλους με τα κομμένα φύλλα των πατατόφυτων γιατί υπάρχει κίνδυνος να μολυνθούν από κηλίδες περονόσπορου του φυλλώματος.
Τι αρωματικό φυτό να βάλω για εδαφοκάλυψη σε ένα παρτέρι;
Το έρπον δενδρολίβανο να βάλεις στο παρτέρι,
για να απλώσει γρήγορα σε όλα του τα μέρη.
Το έρπον δενδρολίβανο είναι αειθαλής αρωματικός θάμνος με έρπουσα πλαγιόκλαδη βλάστηση και πυκνά μικρά στενά φύλλα, πολύ αρωματικά, ασημόχρωμα και γκριζοπράσινα. Φυτεύεται για εδαφοκάλυψη σε παρτέρια κατά ομάδες, σε βραχόκηπους, σε χαμηλούς φράκτες, για δημιουργία συστάδων με άλλους χαμηλούς θάμνους, αλλά και σε γλάστρες. Χαρακτηρίεται από αργή ανάπτυξη και μπορεί να αναπτυχθεί ικανοποιητικά σε ξερά και άγονα εδάφη καθώς δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε έδαφος. Προτιμά στραγγερά εδάφη που δεν κρατάνε υγρασία και δεν δημιουργούνται σαπίσματα στις ρίζες του. Προτιμά ηλιαζόμενες θέσεις και απαιτεί προστασία από δυνατούς παγετούς καθώς είναι ευαίσθητο στο ψύχος. Αντέχει στην αλατότητα και στα σταγονίδια της θάλασσας και το προτιμάνε για παραθαλλάσιες φυτεύσεις. Ανθίζει αργά την άνοιξη και νωρίς το καλοκαίρι χαρακτηρίζεται από μπλε και ιδιαίτερα αρωματικά άνθη. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα. Καλό είναι να το λιπαίνουμε με βιολογικό λίπασμα αζώτου ή με φρεσκοχωνεμένη κοπριά κατά την περίοδο της άνοιξης, ενώ κατά το τέλος του φθινοπώρου η ενσωμάτωση κόμποστ στο έδαφος του δίνει ευεξία και καλύτερη ανθεκτικότητα στα ξηρά ή άγονα εδάφη.
Γιατί πέφτουνε τα μπουμπούκια της γαρδένιας μου;
Τα άνθη της γαρδένια σου για να ’ναι ευτυχισμένα,
θέλουνε ποτίσματα συχνά μα μετρημένα.
Το πότισμα της γαρδένιας πρέπει να γίνεται προσεκτικά καθώς θέλει νερό και δεν αντέχει πολύ στην ξηρασία. Συγχρόνως όμως, η γαρδένια δεν θέλει υπερβολική υγρασία και απαιτεί χώμα που να στραγγίζει άριστα. Το ιδανικό είναι να διατηρούμε το χώμα της ελαφρά νωπό καθως οι πιο συνηθισμένες ζημιές οφείλονται στο υπερβολικό πότισμα. Όταν τα μπουμπούκια της γαρδένιας μαυρίζουν και πέφτουν πριν ανοίξουν, η πιο συνηθισμένη αιτία είναι είτε το υπερβολικό πότισμα είτε το αντίθετο ακριβώς. Μπορεί να φταίει η πολύ ξηρή ατμόσφαιρα. Στην περίπτωση αυτή το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι κάποιοι ψεκασμοί με νερό. Απότομες αλλαγές θερμοκρασίας προκαλούν πτώση των μπουμπουκιών, γι’ αυτό άλλωστε στη γαρδένια δεν αρέσει να τη μεταφέρουμε από ’δω κι από κει και αποφεύγουμε τις συχνές αλλαγές θέσης και δεν την τοποθετούμε σε βορινά μπαλκόνια. Επίσης, σχετικά με το φύλλωμα, όταν τα φύλλα της γαρδένιας είναι ξερά στην άκρη τους υπάρχει πρόβλημα από υπερβολικά ξηρή ατμόσφαιρα, ενώ, όταν τα φύλλα της γαρδένιας μαυρίζουν στην άκρη τους και το μαύρισμα αυτό επεκτείνεται σιγά – σιγά σε όλο το φύλλο, μάλλον ποτίζουμε υπερβολικά.
Τι έδαφος χρειάζεται για να φυτέψω καρότα;
Ψάξε για χώμα ελαφρύ, αφράτο πρώτα – πρώτα,
για να ’ναι τα τελάρα σου γεμάτα με καρότα.
Τα καρότα αναπτύσσονται καλύτερα σε ελαφρύ χώμα χωρίς πέτρες στο οποίο έχει προστεθεί μπόλικη καλοχωνεμένη κοπριά ή κόμποστ για να διακλαδιστούν οι ρίζες και να αναπτυχθούν σωστά, ενώ η καλλιέργεια σε αναχώματα (σαμαράκια) είναι το ιδανικό. Τα καρότα είναι προτιμότερο να σπέρνονται κατευθείαν στο έδαφος γιατί δεν μεταφυτεύονται εύκολα. Πριν τη σπορά, ανακατέψτε τον σπόρο με ποταμίσια άμμο, ώστε να καταφέρετε να σπείρετε αραιά, ανά 2,5 εκατοστά και σε βάθος 1-2 εκατοστών. Όταν πετάξουν τα φυντάνια, αραιώστε τα σε διαστήματα 5 εκατοστών αυξάνοντάς τα στα 10 κατά τη συγκομιδή. Ξεχορταριάστε επιμελώς και τακτικά όσο αναπτύσσονται τα φυντάνια. Είναι λεπτοδουλειά καθώς πρέπει να γίνει με το χέρι και όχι με την τσάπα, αλλά όταν αναπτυχθεί το φύλλωμα των καρότων παρεμποδίζει την ανάπτυξη ζιζανίων. Ποτίστε, αν το χώμα φαίνεται να στεγνώνει, αλλά με μέτρο καθώς το υπερβολικό πότισμα ευνοεί την ανάπτυξη των φύλλων και όχι των καρότων. Οι ποικιλίες κύριας εσοδείας ωριμάζουν 10-12 εβδομάδες μετά τη σπορά. Τα περισσότερα καρότα ξεριζώνονται με το χέρι, αλλά χρησιμοποιήστε πιρούνα αν το χώμα έχει σφίξει ή έχουν πολύ μακριές ρίζες.
