Τι λίπασμα βάζουμε στην ορτανσία και πόσο συχνά;
Η ορτανσία χρειάζεται αρκετά θρεπτικά στοιχεία όπως το άζωτο, ο φώσφορος, το κάλιο, ο σίδηρος και το μαγνήσιο για να έχει πλούσια βλάστηση και ανθοφορία. Προσθέτουμε λίπασμα μια φορά το μήνα από την άνοιξη ως το φθινόπωρο, αποφεύγοντας τις λιπάνσεις κατά την περίοδο του χειμώνα, καθώς και τις ζεστές μέρες του Αυγούστου. Πρέπει να τονίσουμε ότι η έλλειψη σιδήρου είναι πολύ συχνή στην ορτανσία όπως συμβαίνει και σε άλλα οξύφιλα φυτά. Εμφανίζεται με κιτρίνισμα των φύλλων, το χαρακτηριστικό σύμπτωμα του “ψαροκόκκαλου”, όπου το φύλλο κιτρινίζει και οι νευρώσεις του παραμένουν πιο σκούρες.Για την αντιμετώπιση της έλλειψης σιδήρου στην ορτανσία, προσθέτουμε χηλικό σίδηρο που είναι ευδιάλυτος στο νερό και απορροφάται πιο εύκολα από το ριζικό σύστημα του φυτού. Καλό είναι να προσθέτουμε σίδηρο μέσα στην άνοιξη μια φορά το μήνα, καθώς και στις αρχές του φθινοπώρου.
Ποιες συνθήκες ευνοούν την ανάπτυξη του δάκου της ελιάς;
O δάκος διαχρονικά αποτελεί το σοβαρότερο πρόβλημα στην καλλιέργεια της ελιάς και η καταπολέμηση του είναι αναγκαία για να έχουμε μία καλή και ποιοτική παραγωγή επιτραπέζιων ελιών και ελαιόλαδου. O δάκος αναπτύσσεται σε συνθήκες δροσιάς και σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες, όταν η μέση ημερήσια θερμοκρασία είναι χαμηλότερη από τους 25°C και μεγαλύτερη από τους 10°C. Όταν οι θερμοκρασία υπερβαίνει τους 35°C για αρκετές μέρες μειώνεται ο πληθυσμός του δάκου, η δραστηριότητα του αλλά και η γονιμότητα του. Συνθήκες υψηλής ατμοσφαιρικής υγρασίας και η βροχή κατά την θερινή και φθινοπωρινή περίοδο ευνοούν τον πολλαπλασιασμό και την εξάπλωση του διάκου καθώς και την αύξηση της δραστηριότητας του.Τα ελαιόδεντρα που καλλιεργούνται εντατικά, δηλαδή ποτίζονται, λιπαίνονται και κλαδεύονται εμφανίζουν μεγαλύτερη προσβολή από δάκο σε σχέση με ελαιόδεντρα που καλλιεργούνται ξηρικά, λόγω μεγαλύτερης υγρασίας και υψηλότερης παραγωγής ελαιόκαρπου.
Ποια είναι τα συμπτώματα της σκωρίασης στην τριανταφυλλιά;
Αρχικά, η ασθένεια της σκωρίασης της τριανταφυλλιάς εμφανίζεται κυρίως στα φύλλα, και σπανιότερα στους βλαστούς και τα άνθη της τριανταφυλλιάς. Τα πρώτα συμπτώματα της σκωρίασης εμφανίζονται στις αρχές της άνοιξης, με τη μορφή χαρακτηριστικών πορτοκαλί κηλίδων στην κάτω επιφάνεια των φύλλων. Σταδιακά, στην πάνω επιφάνεια των φύλλων της τριανταφυλλιας εμφανίζονται μεγαλύτερες πορτοκαλί, πορτοκαλί-κόκκινες ή καστανές κηλίδες. Σε συνθήκες έντονης προσβολής από σκωρίαση, μπορεί να παρατηρηθούν ακόμα και παραμορφώσεις και ξηράνσεις των βλαστών της τριανταφυλλιάς, καθώς και σταδιακή ξήρανση των φύλλων και ολική αποφύλλωση του φυτού της τριανταφυλλιάς.
Ο υποψήφιος βουλευτής Χανίων μιλά εν όψει των εκλογών της 25ης Ιουνίου
