Σε τι συνθήκες ανθίζει o Κάκτος
των Χριστουγέννων;
Το επίφυλλο, γνωστό επίσης και ως φυτό «υπομονή», είναι από τα πιο δημοφιλή παχύφυτα που συναντάμε συχνά ως φυτό εσωτερικού χώρου, μπορεί ωστόσο να διατηρηθεί επίσης στον κήπο και σε γλάστρα στο μπαλκόνι. Εκτός από φυτό υπομονή, το επίφυλλο αναφέρεται επίσης ως «κάκτος των Χριστούγέννων», καθώς οι περισσότερες ποικιλίες του ανθίζουν λίγο πριν τα Χριστούγεννα κατά την περίοδο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου. Με καταγωγή από την κεντρική και νότια Αμερική, το επίφυλλο ξεχωρίζει για τους λείους, πεπλατυσμένους βλαστούς του καθώς για την πλούσια ανθοφορία του με εντυπωσιακά ροζ, κόκκινα, φούξια και λευκά λουλούδια. Για να φυτέψουμε το επίφυλλο στον κήπο, επιλέγουμε φωτεινή θέση και σημεία που δε χτυπούν απευθείας οι ακτίνες του ήλιου, ειδικά το μεσημέρι. Το επίφυλλο μπορεί να διατηρηθεί επίσης σε γλάστρα, σε μπαλκόνι με ανατολική ή δυτική έκθεση. Για να ανθίσει το επίφυλλο χρειάζεται σχετικά δροσερό περιβάλλον την περίοδο του φθινοπώρου και όχι υψηλές θερμοκρασίες.
Πώς γίνεται η προσθήκη
βορίου στις ελιές;
Η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της έλλειψης βορίου στην ελιά, μπορεί να γίνει με την προσθήκη λιπάσματος βορίου μέσα στο χειμώνα. Μπορεί να γίνει λίπανση των ελαιόδεντρων με βόρακα (βόριο) 250-300 γραμμάρια ανά δέντρο κάθε 2-3 χρόνια. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα μικτά λιπάσματα της ελιάς, που προσθέτουμε κάθε χρόνο, περιέχουν μικρή ποσότητα βορίου 0,3-0,5% που ισοδυναμεί με τις ετήσιες ανάγκες λίπανσης των ελαιόδεντρων σε βόριο. Η λίπανση με βόριο στα ελαιόδεντρα, εκτός από το έδαφος, μπορεί να γίνει και με διαφυλλική εφαρμογή κατά την περίοδο της άνοιξης. Ο διαφυλλικός ψεκασμός των ελαιόδεντρων με υγρό λίπασμα βορίου γίνεται κατά την περίοδο της άνθησης και της καρπόδεσης της ελιάς, καθώς είναι το πιο κρίσιμο στάδιο κατανάλωσης βορίου. Η επανάληψη 2-3 ψεκασμών με λίπασμα βορίου ανά 15-20 μέρες την περίοδο της άνοιξης είναι πιο αποτελεσματικές από ένα μεμονωμένο ψεκασμό βορίου με υψηλότερη συγκέντρωση, λόγω δυσκινησίας του βορίου στα φύλλα.
Τι συνθήκες χρειάζεται η καλλιέργεια της αγκινάρας;
Πολυετές λαχανικό που αναπτύσσεται σε σχήμα θάμνου, η αγκινάρα μπορεί να καλλιεργηθεί σε κήπο και σε γλάστρα στο μπαλκόνι. Το φυτό της αγκινάρας φτάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο, ενώ το καλοκαίρι ξεραίνεται ο βλαστός της και πέφτει σε λήθαργο μέχρι τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου, όπου αναβλαστάνει και δίνει νέες παραφυάδες. Οι αγκινάρες αναπτύσσονται σε αμμοπηλώδη, γόνιμα εδάφη με καλή αποστράγγιση και σε μέρη με ήπιο χειμώνα. Χρειάζονται μέτριες θερμοκρασίες 15-20°C για να αναπτύξουν τρυφερές ανθοκεφαλές. Η αγκινάρα δεν είναι καθόλου ανθεκτική στον παγετό και πρέπει να φυτεύεται σε θέσεις προφυλαγμένες από το δυνατό ψύχος. Σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες οι ανθοκεφαλές της αγκινάρας παγώνουν και μαυρίζουν, ενώ σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες σκληραίνουν απότομα και είναι ακατάλληλες για κατανάλωση. Για να φυτέψουμε τις αγκινάρες σε γλάστρα, επιλέγουμε μπαλκόνι με νότια ή δυτική έκθεση και προμηθευόμαστε μεγάλες γλάστρες, με ύψος και διαμέτρο 30 εκατοστών, για να φυτέψουμε τα μικρά φυτά αγκινάρας.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
