Τι είναι οι λίθοπες;
Οι λίθοπες είναι παχύφυτα χαμηλής ανάπτυξης που όπως υποδηλώνει και το όνομα τους έχουν όψη λίθου, γι’ αυτό και ονομάζονται λίθωψ (Lithops sp.). Εντυπωσιάζουν με την απλότητα, τα έντονα χρώματά τους, ενώ μας δίνουν και υπέροχα λουλούδια. Στο εξωτερικό είναι πιο γνωστά με την ονομασία “φυτά βότσαλα” (pebble plants) ή “ζωντανές πέτρες” (living stones). Με καταγωγή από τη νότια Αφρική, οι λίθοπες έχουν προσαρμόσει τη μορφή τους ως καμουφλάζ στο φυσικό περιβάλλον για να προστατεύονται και να μην τρώγονται από τα ζώα. Οι λίθοπες είναι φυτά εντυπωσιακά στην απλότητά τους που αποτελούνται από δύο σαρκώδη φύλλα ενωμένα στη βάση, τα οποία φτάνουν σε ύψος 3-5 εκατοστών. Διαθέτουν επίπεδη πάνω επιφάνεια και μία χαρακτηριστική σχισμή ανάμεσα. Τα τελευταία χρόνια οι λίθοπες είναι ιδιαίτερα διάσημοι ως φυτά εσωτερικού χώρου, για το σαλόνι του σπιτιού ή σε επαγγελματικούς χώρους, προσθέτοντας ένα μοντέρνο τόνο στη διακόσμηση και χωρίς να απαιτούν ιδιαίτερη περίποιηση. Υπάρχουν δεκάδες είδη λίθοπα και εκατοντάδες ποικιλίες, σε διάφορα σχήματα και εντυπωσιακές αποχρώσεις του καφέ, κίτρινου, γκρι, ροζ, μωβ, κόκκινου και μπλε.
Πώς γίνεται ο πολλαπλασιασμός τούγιας με μοσχεύματα;
H πιο απλή και αποτελεσματική μέθοδος για να φτιάξουμε καινούρια φυτά τούγιας είναι να κόψουμε τμήματα βλαστών (μοσχεύματα) που θα ριζώσουν σταδιακά σε γλάστρες φυτωρίου. Κατάλληλη εποχή για να κόψουμε τα μοσχεύματα και να ξεκινήσει ο πολλαπλασιασμό των φυτών τούγιας είναι στις αρχές και στα μέσα φθινοπώρου. Για να δημιουργήσουμε λοιπόν καινούρια φυτά τούγιας ακολουθούμε την παρακάτω διαδικασία:
•Παίρνουμε τμήματα βλαστού (μοσχεύματα) μήκους 10-15 εκατοστών από δυνατούς και υγιείς βλαστούς από την κορυφή των φυτών της τούγιας.
•Αφαιρούμε τα 2/3 των φύλλων του μοσχεύματος τούγιας ξεκινώντας από τη βάση του βλαστού
• Προσθέτουμε ορμόνη ριζοβολίας στη βάση του μοσχεύματος για να αυξήσουμε το ποσοστό επιτυχίας του πολλαπλασιασμού της τούγιας.
• Τοποθετούμε το μόσχευμα σε γλαστράκι φυτωρίου το οποίο έχουμε γεμίσει με μίγμα που περιέχει τύρφη και άμμο σε αναλογία 1:1.
• Αφού ποτίσουμε το μόσχευμα της τούγιας, καλύπτουμε το γλαστράκι με νάιλον διαφανής σακούλα για να εξασφαλίσουμε ικανοποιητική σχετική υγρασία ώστε να ριζώσει ταχύτερα.
• Διατηρούμε το γλαστράκι σε δροσερό φωτεινό μέρος που δεν το χτυπά η άμεση ηλιακή ακτινοβολία και είναι προστατευμένο από δυνατούς ανέμους.
• Μετά από περίοδο περίπου 3 μηνών, το νέο φυτό τούγιας θα έχει αναπτύξει ικανοποιητικό ριζικό σύστημα μέσα στο γλαστράκι φυτωρίου.
• Μεταφυτεύουμε το νέο φυτό τούγιας σε μεγαλύτερη γλάστρα φυτωρίου για να αναπτυχθεί περισσότερο ή κάνουμε μεταφύτευση στην οριστική του θέση στον κήπο.
Ποια εποχή φυτεύουμε μαρούλια;
To μαρούλι θεωρείται φυτό ψυχρής εποχής και χρειάζεται δροσερό περιβάλλον για να αναπτύξει ικανοποιητική βλάστηση και πλούσιο καταπράσινο φύλλωμα. Σε γενικές γραμμές, για τις πιο κλασικές ποικιλίες μαρουλιού, η καλύτερη εποχή φύτευσης είναι η περίοδος της άνοιξης και του φθινοπώρου. Από κει και πέρα, υπάρχουν ποικιλίες μαρουλιού που αντέχουν στις υψηλές θερμοκρασίες. Οι συγκεκριμένες ποικιλίες μαρουλιού μπορούν να φυτευτούν την περίοδο του καλοκαιριού καθώς είναι πιο ανθεκτικές στο ξεβλάστωμα, δηλαδή στην εμφάνιση του ανθοφόρου βλαστού του μαρουλιού που σημαίνει το τέλος της καλλιέργειας. Αντίστοιχα, υπάρχουν ποικιλίες μαρουλιού που εμφανίζουν σχετική αντοχή στην παγωνιά και στις χαμηλές θερμοκρασίες, μπορούν δηλαδή να φυτευτούν τον χειμώνα, ειδικά στις νότιες περιοχές της χώρας μας. Με τον κατάλληλο προγραμματισμό φύτευσης, μπορούμε να συγκομίζουμε μαρούλια καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Φυτεύουμε διαδοχικά μικρές ποσότητες φυτών μαρουλιού, κάθε 2-3 εβδομάδες ώστε να έχουν αντίστοιχες διαδοχικές συγκομιδές μετά από 2 μήνες και να μην ξεμένουμε από μαρούλια.
