Πώς κλαδεύουµε τα µεγάλα δέντρα µανταρινιάς;
Το κλάδεµα των ενήλικων δέντρων µανταρινιάς πρέπει γίνεται συνήθως κάθε χρόνο και είναι αρκετά ελαφρύ. Τα βασικά βήµατα που ακολουθούµε στο κλάδεµα της µανταρινιάς για να εξασφαλίσουµε καλύτερη καρποφορία είναι τα εξής:
• Κλαδεύουµε αρχικά το πάνω µέρος του δέντρου περιορίζοντας το ύψος για να ενισχύσουµε την ανάπτυξη της καρποφόρας βλάστησης στο εσωτερικό της φυλλικής επιφάνειας, κάτι που διευκολύνει τη συγκοµιδή καρπών και την προστασία από έντοµα και ασθένειες.
• ∆ιατηρούµε τους 4-5 καλοσχηµατισµένους κλάδους ορθόκλαδης βλάστησης στο ίδιο ύψος µε ελαφρό κλάδεµα και αφαιρούµε τους εσωτερικούς πυκνούς βλαστούς που µπλέκονται µεταξύ τους καθώς και τα ξερά κλαδιά της µανταρινιάς.
• Αφαιρούµε τους αδύναµους βλαστούς και µειώνουµε το µήκος δευτερευόντων πλάγιων βλαστών ώστε να τονώσουµε την ζωηρότητα της βλάστησης των δένδρων της µανταρινιάς.
• Μειώνουµε λίγο το µήκος των ποδιών της µανταρινιάς, δηλαδή τους χαµηλούς κλάδους που φέρουν την σηµαντικότερη καρποφόρα παραγωγή ενώ τις αφαιρούµε όταν εξαντληθεί η καρποφορία τους.
• Μετά το κλάδεµα, ψεκάζουµε µε διάλυµα χαλκού και αλείφουµε τις τοµές µε ειδική πάστα κλαδέµατος για την αποφυγή ανάπτυξης µυκητολογικών και βακτηριακών ασθενειών.
Τι ζηµιά κάνει ο ρυγχίτης στην καλλιέργεια της ελιάς;
Ο ρυγχίτης είναι ένα µικρό σκαθάρι καστανοκόκκινου χρώµατος που κάθε χρόνο δηµιουργεί προβλήµατα στην καλλιέργεια της ελιάς. Γνωστός και ως µπίµπικας, ο ρυγχίτης προσβάλλει τα φύλλα και τους καρπούς της ελιάς, σε ελαιοποιήσιµες και επιτραπέζιες ποικιλίες ελιάς, καθώς επίσης σε ποικιλίες αγριελιάς. Την περίοδο της άνοιξης, ο ρυγχίτης προσβάλλει και το φύλλωµα της ελιάς, καθώς τρέφεται από τα τρυφερά φύλλα και από τις κορυφές της νέας βλάστησης. Η πιο σηµαντική ζηµιά που κάνει ο ρυγχίτης στα ελαιόδεντρα είναι ότι προσβάλλει τους καρπούς της ελιάς τόσο για να τραφεί όσο και για να αφήσει τα αβγά του. Ως αποτέλεσµα, ο ρυγχίτης µπορεί να προκαλέσει σηµαντική πρώιµη καρπόπτωση και µείωση της συγκοµιδής.Χαρακτηριστικό σύµπτωµα της προσβολής από ρυγχίτη στα ελαιόδεντρα είναι ξηρές τρύπες που θυµίζουν κρατήρα πάνω στην επιφάνεια των νεαρών καρπών.
Τι ποικιλίες ντοµάτας επιλέγουµε για να φυτέψουµε;
Υπάρχουν χιλιάδες ποικιλίες και υβρίδια ντοµάτας που αξίζει να καλλιέργήσουµε στον κήπο και στο µπαλκόνι µας για να απολαύσουµε µοναδικές γεύσεις.
Οι ντοµατιές διαχωρίζονται αρχικά µε βάση το µέγεθος του καρπού: α) σε µικρόκαρπες (mini) ποικιλίες που δίνουν µικρά ντοµατίνια, µε σχήµα στρογγυλό τσέρι ή βελανίδι, και β) σε µεγαλόκαρπες ποικιλίες που δίνουν τους χαρακτηριστικούς καρπούς ντοµάτας που όλοι γνωρίζουµε.
Όσον αφορά το χρώµα, τόσο τα ντοµατίνια όσο και οι ντοµάτες έχουν συνήθως το κλασικό κόκκινο χρώµα. Υπάρχουν, ωστόσο, πολλές ποικιλίες µε διαφορετικά χρώµατα όπως κίτρινο, πορτοκαλί, πράσινο, ροζ, ακόµα και µαύρο.
Οι µαύρες ποικιλίες ντοµάτας δίνουν κάρπους µε χαρακτηριστικό σκούρο µωβ χρώµα. Έχουν ιδιαίτερο άρωµα και γεύση και για αυτό τα τελευταία χρόνια τις συναντάµε όλο και πιο συχνά σε µανάβικα και σε εστιατόρια.
Ένας ακόµα τρόπος διαχωρισµού των ποικιλιών ντοµάτας είναι σε αναρριχώµενες και θαµνώδεις. Οι αναρριχώµενες ποικιλίες είναι συνήθως χειµωνιάτικες ντοµάτες που φυτεύονται σε θερµοκήπια το φθινόπωρο, ενώ οι καλοκαιρινές υπαίθριες ποικιλίες ντοµάτας που φυτεύονται την άνοιξη είναι συνήθως σε µορφή θάµνου.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
