Πώς διακρίνεται το κλάδεµα του αµπελιού ανάλογα µε το µήκος των βλαστών;
Το κλάδεµα του αµπελιού είναι µία από τις σηµαντικότερες καλλιεργητικές εργασίες που πραγµατοποιούµε κάθε χρόνο στην καλλιέργεια του αµπελιού και αποτελεί το πρώτο βήµα για να έχουµε µία πλούσια παραγωγή σε σταφύλια. Tο κλάδεµα καρποφορίας του αµπελιού ανάλογα µε το µήκος των παραγωγικών µονάδων των βλαστών του αµπελιού (κεφαλές, αµολυτές) διακρίνεται σε βραχύ κλάδεµα, όπου διατηρούνται κεφαλές µέχρι 3 οφθαλµών, µακρύ κλάδεµα όπου αφήνονται αµολυτές των 5 έως 7 οφθαλµών και µικτό κλάδεµα, όπου αφήνονται κεφαλές µε µέχρι 3 οφθαλµούς και αµολυτές µε παραπάνω από 4 οφθαλµούς. Πρέπει να σηµειώσουµε ότι ο αριθµός των κεφαλών που αφήνονται εξαρτάται από την ισχύ, την ηλικία του πρέµνου και τις καλλιεργητικές φροντίδες του αµπελιού, όπως η λίπανση και το πότισµα. Επίσης, κάποιες ποικιλίες αµπελιού δέχονται αυστηρό (βραχύ) κλάδεµα στα δύο µάτια, καθώς είναι γόνιµα όπως η κορινθιακή σταφίδα, ενώ άλλες δέχονται µακρύ κλάδεµα και αφήνονται αµολυτές όπως η σουλτανίνα που δεν έχει γόνιµα τα τρία πρώτα µάτια.
Σε όλες τις ελιές γίνεται το ίδιο κλάδεµα;
Το κλάδεµα της ελιάς είναι µία από τις σηµαντικότερες εργασίες στην καλλιέργεια της ελιάς προκειµένου να εξασφαλίσουµε ικανοποιητική παραγωγή κάθε χρόνο. Βασικός στόχος του κλαδέµατος είναι να ισορροπήσουµε τις δύο φυσικές λειτουργίες του δέντρου της ελιάς. Από τη µία την ανάπτυξη βλαστών και φυλλώµατος του δέντρου και από την άλλη τη δηµιουργία καρπών. Το κλάδεµα εξαρτάται από πολλές παραµέτρους και για κάθε ελαιώνα είναι διαφορετικό. Μπορεί να διαφέρει ανάλογα µε την ηλικία των δέντρων, την ποικιλία ελιάς που καλλιεργούµε, την πυκνότητα φύτευσης του ελαιώνα, το έδαφος και τις κλιµατολογικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή, όπως επίσης από την εποχή που πραγµατοποιούµε το κλάδεµα. Στο κλάδεµα καρποφορίας της ελιάς πρέπει πάντα να λαµβάνουµε υπόψη τις αναλύσεις θρέψης των ελαιόδεντρων, δηλαδή την ανάλυση εδάφους όσο και τη φυλλοδιαγνωστική. Η ένταση του κλαδέµατος συνδυάζεται και µε τον τρόπο λίπανσης που επιλέγουµε. Για παράδειγµα, αν κλαδεύουµε πολύ έντονα, αυτό φέρνει µεγάλη βλαστική ανάπτυξη και εποµένως θα χρειαστούµε τα κατάλληλα λιπάσµατα για τις ελιές που να προσφέρουν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.
Πώς φροντίζουµε το αλεξανδρινό µετά τα Χριστούγεννα;
Μετά την εορταστική περίοδο, µπορούµε να διατηρήσουµε το αλεξανδρινό ως καλλωπιστικό φυτό εξωτερικού χώρου. Την εποχή της άνοιξης, µεταφυτεύουµε το αλεξανδρινό σε µεγαλύτερη γλάστρα στο µπαλκόνι µας ή απευθείας στο χώµα του κήπου µας. Ειδικά σε νότιες περιοχές µε ήπιο χειµώνα, το αλεξανδρινό µπορεί να µείνει έξω όλη τη διάρκεια του χρόνου χωρίς να αντιµετωπίσει κάποιο πρόβληµα. Για τη µεταφύτευση του αλεξανδρινού σε µεγαλύτερη γλάστρα, επιλέγουµε γλάστρα που διαθέτει τρύπες στη βάση και χρησιµοποιούµε ελαφρύ φυτόχωµα που να εξασφαλίζει καλή αποστράγγιση κατά το πότισµα. Για να αποµακρύνεται καλύτερα το νερό, τοποθετούµε µια στρώση βότσαλου ή χαλικιού στη βάση της γλάστρας. Όταν φυτεύουµε το αλεξανδρινό σε εξωτερικό περιβάλλον, προτιµάµε σηµεία µε δυτικό ή ανατολικό προσανατολισµό, κυρίως ηµισκιερά, προφυλαγµένα από δυνατούς ανέµους που µπορεί να σπάσουν τους βλαστούς. Με την κατάλληλη φροντίδα, το αλεξανδρινό που φυτεύουµε στον κήπο αναπτύσσεται και γίνεται ένα όµορφο δέντρο που φτάνει σε ύψος τριων µέτρων.
* Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
