Τι συνθήκες χρειάζεται για να αναπτυχθεί το αγλάονημα;
To αγλαόνημα είναι ένα λαμπερό φυτό εσωτερικού χώρου με μεγάλα πράσινα φύλλα που σίγουρα έχουμε θαυμάσει σε σπίτια και επαγγελματικούς χώρους, αλλά μπορεί να μη γνωρίζουμε το όνομά του. Το αγλαόνημα έχει καταγωγή από τις τροπικές περιοχές της νοτιανατολικής Ασίας και ξεχωρίζει για τα γυαλιστερά στρογγυλωπά φύλλα του σε διάφορες αποχρώσεις και διαβαθμίσεις από το πράσινο μέχρι το ασημί. Κάποια είδη αγλαόνημα είναι ακόμη πιο εντυπωσιακά, καθώς περιέχουν στο φύλλωμα τους ροζ ή κόκκινες κηλίδες. Το αγλαόνημα έχει μέτριο ρυθμό ανάπτυξης και μπορεί να φτάσει σε ύψος το ένα μέτρο, ενώ την περίοδο άνθισης του σχηματίζει μικρά λευκά λουλούδια που θυμίζουν κρινάκια. Το αγλαόνημα είναι από τα πιο ανθεκτικά φυτά εσωτερικού χώρου και μπορεί να ευδοκιμήσει σε όλα τα επίπεδα φωτισμού, από τα πιο φωτεινά σημεία μέχρι αυτά που διαθέτουν λιγότερο φως. Αποφεύγουμε να τοποθετούμε το αγλαόνημα σε σημεία που χτυπούν απευθείας οι ακτίνες του ήλιου, καθώς θα δημιουργήσουν εγκαύματα στα φύλλα του. Το αγλαόνημα αγαπά τη ζέστη και είναι ευαίσθητο σε χαμηλές θερμοκρασίες κάτω από 10°C, καθώς και σε ψυχρά ή θερμά ρεύματα.
Τι κλάδεμα χρειάζεται κάθε είδος τριανταφυλλιάς;
Πέρα από τις γενικές αρχές για το κλάδεμα τις τριανταφυλλιάς που αναφέραμε παραπάνω, πρέπει να έχουμε υπόψη και τις εξειδικευμένες οδηγίες κλαδέματος που ακολουθούμε ξεχωριστά για κάθε είδος και ποικιλία τριανταφυλλιάς:
– Σε τριανταφυλλιές μινιατούρες, αφαιρούμε την αδύνατη βλάστηση και κλαδεύουμε τα ζωηρά κλαδιά σε 3-4 μάτια.
– Σε τριανταφυλλιές «υβρίδια τσαγιού», κλαδεύουμε κάθε κλάδο στα 2-4 μάτια ή 15 εκατοστά πάνω από το έδαφος.
– Σε θαμνώδεις τριανταφυλλιές, κλαδεύουμε τα μακριά κλαδιά περίπου στο ένα τρίτο, τα κατώτερα στα 2-3 μάτια ενώ αφαιρούμε αδύναμη βλάστηση με μικρή ανθοφορία.
– Σε αναρριχώμενες και έρπουσες τριανταφυλλιές, αφαιρούμε το αδύνατο ξύλο, κλαδεύουμε τους κατώτερους ανθοφόρους βλαστούς στα 3-4 μάτια και δένουμε στην υποστήλωση τους βλαστούς που βγήκαν από τα κύρια κλαδιά.
Πώς γίνεται ο πολλαπλασιασμός της αλόης με παραφυάδες;
H παραφυάδα της αλόης είναι στην πραγματικότητα ένα νέο φυτό αλόης που μοιράζεται το ριζικό του σύστημα με το μητρικό φυτό. Κατάλληλη στιγμή για να δημιουργήσουμε ένα φυτό αλόης από παραφυάδα είναι όταν έχει αναπτυχθεί αρκετά, ώστε να μπορέσουμε να το αποκόψουμε επιτυχώς από το μητρικό φυτό αλόης. Σαν γενικό κανόνα, περιμένουμε μέχρι η παραφυάδα αποκτήσει μέγεθος τουλάχιστον το 1/5 του μητρικού φυτού πριν την απομακρύνουμε ή να έχει αποκτήσει ένα αριθμό πραγματικών φύλλων, τουλάχιστον 3, για να μπορέσει να έχει καλή ριζοβολία και να έχει επιτυχία η προσπάθεια μας. Από τη στιγμή που η παραφυάδα της αλόης έχει το κατάλληλο μέγεθος, αφαιρούμε τη σκόνη γύρω από τη βάση της παραφυάδας και εξετάζουμε από ποιο σημείο θα κόψουμε την παραφυάδα για να την απομακρύνουμε από το μητρικό φυτό. Όταν η παραφυάδα απομακρυνθεί από το μητρικό φυτό χρησιμοποιώντας ένα κοφτερό μαχαίρι, θα πρέπει να έχει ένα πλήρες ρισικό σύστημα. Μόλις την απομακρύουμε, φυτεύουμε την παραφυάδα της αλόης σε γλάστρα φυτωρίου, χρησιμοποιώντας ειδικό φυτόχωμα για παχύφυτα και κάκτους που διαθέτει καλή αποστράγγιση, ώστε να μη συγκρατεί πολύ νερό.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
