Πώς γίνεται η προσθήκη βορίου από το έδαφος στις ελιές;
Το βόριο αποτελεί ένα κρίσιμο ιχνοστοιχείο στη λίπανση της ελιάς. H καλλιέργεια της ελιάς, εκτός από τα βασικά θρεπτικά στοιχεία λίπανσης που απαιτεί (άζωτο, φώσφορο, κάλιο) έχει και την ανάγκη ιχνοστοιχείων. Το βόριο είναι πολύ σημαντικό για το στάδιο της άνθησης και της καρπόδεσης, καθώς συντελεί στη μείωση της παρενιαυτοφορίας της ελιάς και στην βελτίωση της συνολικής παραγωγής κάθε χρόνο. Παρενιαυτοφορία στην ελιά, ονομάζουμε το φαινόμενο που μια χρονιά υψηλής παραγωγής ακολουθείται από μια χρονιά χαμηλότερης, ακόμη και μηδενικής, καρποφορίας.
Η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της έλλειψης βορίου στην ελιά, μπορεί να γίνει με την προσθήκη λιπάσματος βορίου μέσα στο χειμώνα. Μπορεί να γίνει λίπανση των ελαιόδεντρων με βόρακα (βόριο) 250-300 γραμμάρια ανά δέντρο κάθε 2-3 χρόνια. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα μικτά λιπάσματα της ελιάς, που προσθέτουμε κάθε χρόνο, περιέχουν μικρή ποσότητα βορίου 0,3-0,5% που ισοδυναμεί με τις ετήσιες ανάγκες λίπανσης των ελαιόδεντρων σε βόριο.
Τι συνθήκες χρειάζεται η καλλιέργεια του γκρέιπφρουτ για να ευδοκιμήσει;
Η καλλιέργεια του γκρέιπφρουτ ευδοκιμεί σε περιοχές με ήπιες συνθήκες που δεν επικρατούν πολύ χαμηλές θερμοκρασίες την περίοδο του χειμώνα, ενώ παράλληλα διαθέτουν δροσερό καλοκαίρι χωρίς πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Τα δέντρα του γκρέιπφρουτ φυτεύονται σε ηλιόλουστα μέρη και φροντίζουμε να προστατεύονται από τους έντονους βοριάδες, το χιόνι και το χαλάζι.
To γκρέιπφρουτ αναπτύσσεται καλύτερα και δίνει πλούσια καρποφορία σε βαθιά γόνιμα εδάφη, μέσης σύστασης και με καλή αποστράγγιση, ώστε να μη συγκρατούν πολύ νερό. Πρέπει να σημειώσουμε πως η καλλιέργεια του γκρέιπφρουτ δεν ευδοκιμεί σε εδάφη με υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο.
Τα δέντρα των γκρέιπφρουτ δίνουν καλύτερη και πιο ποιοτική παραγωγή 3 χρόνια μετά από τη φύτευση. Για να βοηθήσουμε το δέντρο να αναπτυχθεί, τα πρώτα 3 χρόνια μετά τη φύτευση είναι καλό να απομακρύνουμε τους καρπούς που παράγει, ώστε να μπορέσει να αποκτήσει μεγαλύτερη βλαστική ανάπτυξη.
Τι εδαφοκλιματικές συνθήκες θέλει η καλλιέργεια του θυμαριού;
Tο θυμάρι είναι ένας αρωματικός χαμηλός θάμνος, χαρακτηριστικό φυτό που συναντάμε στην ύπαιθρο της χώρας μας. Το θυμάρι έχει έρπουσα αλλά και ορθόκλαδη ανάπτυξη και φτάνει σε ύψος μέχρι 40 εκατοστά. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες θυμαριού που μπορούμε να καλλιεργήσουμε. Μία ιδιαίτερη και ανθεκτική ποικιλία θυμαριού είναι λεμονοθύμαρο, τα φύλλα του οποίου διαθέτουν έντονο άρωμα λεμονιού. Το θυμάρι ευδοκιμεί τόσο σε θερµές, όσο και σε ψυχρές περιοχές, καθώς είναι ανθεκτικό σε ψηλές και χαμηλές θερμοκρασίες. Προτιμούμε ηλιαζόμενες θέσεις για τη φύτευση του θυμαριού, αν και μπορεί να καλλιεργηθεί και σε ημισκερές θέσεις. Το θυμάρι δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς το είδος του εδάφους που θα φυτευτεί, αρκεί να έχει καλή αποστράγγιση. Κατά τη φύτευση του θυμαριού ενσωματώνουμε καλοχωνεμένη κοπριά και κομπόστ για να βοηθήσουμε την ανάπτυξη και ανθοφορία του.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
