Ποια είναι τα βασικά θρεπτικά στοιχεία που περιέχονται στα λιπάσματα της ελιάς;
Η καλλιέργεια της ελιάς απαιτεί σε ετήσια βάση σημαντική ποσότητα λιπάσματος πλούσιο σε άζωτο που ενισχύει τη βλαστική ανάπτυξη των ελαιόδεντρων, την αύξηση της χλωροφύλλης, καθώς και τη βελτίωση της ικανότητας του δέντρου να αφομειώνει άλλα στοιχεία. Ωστόσο, η υπερβολική ποσότητα αζώτου στις ελιές δημιουργεί πολλούς ανεπιθύμητους λαίμαργους βλαστούς, καθώς και ευαισθησία σε παγετούς και μυκητολογικές ασθένειες. Το κάλιο είναι απαιραίτητο στοιχείο για τη λίπανση της ελιάς που πρέπει να διατίθεται σε σημαντική ποσότητα για να έχουμε καλή καρποφορία, υψηλή παραγωγή, αύξηση της ελαιοπεριεκτικότητας καθώς και αντοχή σε μυκητολογικές ασθένειες και παγετό. Συμπληρωματικά, η καλλιέργεια της ελιάς απαιτεί μικρότερες ποσότητες σε φώσφορο που επηρεάζει την ανθοφορία και την καρπόδεση του ελαιόδεντρου και φαίνεται να επιταχύνει και την ωρίμανση του καρπού. Η λίπανση της ελιάς με βόριο είναι αναγκαία, καθώς το βόριο αποτελεί κρίσιμο ιχνοστοιχείο για την ανθοφορία και την καρπόδεση της ελιάς που σχετίζεται με την εμφάνιση της παρενιαυτοφορίας. Το βόριο μπορεί να προστεθεί τόσο μέσω του εδάφους με λίπασμα βορίου (βόρακας), όσο και μέσω διαφυλλικής λίπανσης.
Πώς γίνεται το κλάδεμα μουριάς για σκιά;
Οι μουριές των πεζοδρομίων στις πόλεις και στα χωριά έχουν φυτευτεί για τη δημιουργία φυλλώματος και σκιας. Η παραγωγή των καρπών της μουριάς, των μούρων, είναι ανεπιθύμητη, καθώς όταν πέφτουν λερώνουν το πεζοδρόμιο και παράλληλα αποτελούν κίνδυνο για να γλιστρήσει κάποιος πεζός. Για τον λόγο αυτό, κλαδεύουμε έντονα τις μουριές του πεζοδρομίου, χαμηλώνοντας τους βλαστούς της μουριάς σε ύψος 10-20 εκατοστών. Με αυτόν τον τρόπο, περιορίζουμε το ύψος του δέντρου, διατηρούμε το σχήμα του, δημιουργούμε φρέσκο φύλλωμα και περιορίζουμε την καρποφορία του. Στις καλλωπιστικές ποικιλίες μουριάς, όπως η πλατανόφυλλη ποικιλία που δεν κάνει μούρα ή κάνει ελάχιστα μούρα, τα δέντρα διαμορφώνονται σε σχήμα ομπρέλας, φράκτη, ακόμα και κρεβατίνας ενισχύοντας την πλευρική ανάπτυξη των βλαστών για δημιουργία σκιας. Συγκεκριμένα, οι κλαδευτές αφήνουν μεγάλους βλαστούς της μουριάς χωρίς να τους κλαδεύουν και στην άκρη των βλαστών δένουν πέτρες ή μπουκάλια με άμμο ή νερό για να λυγίσουν τους μακριούς βλαστούς και να δημιουργήσουν το επιθυμητό σχήμα που θα προσφέρει την περισσότερη σκιά.
Πόσο συχνά θέλει πότισμα το κυκλάμινο;
Τα κυκλάμινα χρειάζονται τακτικό πότισμα κατά την περίοδο του φθινοπώρου. Αποφεύγουμε να βρέχουμε τα φύλλα και τους μίσχους, ειδικά τις ζεστές μέρες του φθινοπώρου για να αποφύγουμε την προσβολή από μυκητολογικές ασθένειες. Επίσης, αποφεύγουμε το υπερβολικό πότισμα που μπορεί να προκαλέσει σάπισμα στις ρίζες του κυκλάμινου. Ποτίζουμε συνήθως 2 φορές την εβδομάδα την περίοδο του φθινοπώρου και επαναλαμβάνουμε το πότισμα όταν στεγνώνει το χώμα. Ένας άλλος ασφαλής τρόπος για να ποτίσουμε σωστά το κυκλάμινο είναι βυθίζοντας τη γλάστρα του μέσα σε μια λεκάνη με νερό για περίπου 30 λεπτά, μέχρι να δούμε το χώμα στην επιφάνεια της γλάστρας να εμφανίζει υγρασία.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
