Πριν από μερικές ήμερες από ρεπορτάζ του Γιώργου Κώνστα των “Χανιώτικων νέων” πληροφορηθήκαμε την ευχάριστη είδηση ότι το Πολυτεχνείο μας ξεκίνησε έρευνα στην Κρήτη για τα ιαματικά νερά και αξίζουν οι συντελεστές συγχαρητήρια.
Στο βιβλίο που έχω και αναφέρεται στις 750 μεταλλικές πήγες της Ελλάδας του 1938, με έκδοση της δ/σης Ιαματικών πηγών τής τότε υπηρεσίας τουρισμού, αναφέρονται στην Κρήτη εκατό τέτοιες πήγες και από αυτές στα Χανιά τριάντα. Οι περισσότερες για ψαμμιάσεις πέτρες και τσιλόνερα. Σήμερα ίσως μερικές έχουν στερέψει και οπωσδήποτε υπάρχουν παλιές που δεν είχαν εντοπισθεί ή νέες.
Σαν μη ειδικός αλλά απλός περιπατητής είχα πριν μερικά χρόνια αναφερθεί πάλι στις πήγες αυτές αλλά και γενικά στις πολυάριθμες πήγες στα Λευκά Όρη και χαμηλότερα, με την άποψη ότι κάποτε πρέπει να καταγράφουν και να αναλυθεί το νερό τους. Μόνο στην περιοχή Σαμαριάς υπάρχουν 25 πήγες.
Πέρα από τη ανακάλυψη του κ. Μανούτσογλου θα υπάρχουν και άλλες αξιόλογες θεραπευτικές πήγες έκτος τις αναφερόμενες στο βιβλίο.
Σε δημοσίευμα των “Χανιώτικων νέων” ο πρόεδρός της Ακαδημίας Ιαματικής Ιατρικής Κων. Κουσκούκης αναφέρθηκε στη θεραπευτική δράση των ιαματικών πηγών, στην ιαματική ιατρική στην Ευρώπη και στον ιαματικό τουρισμό. Στην περιοχή Χανίων είναι σχεδόν άγνωστο ότι οι ιαματικές πήγες Τεμενίων Σέλινου είναι οι μόνες στα Χανιά και ίσως στην Κρήτη που με βασιλικό διάταγμα 31ης Αυγούστου 1957 έχουν αναγνωρισθεί, με γνωμοδότηση και του ανώτατου υγειονομικού συμβουλίου, σαν ιαματικές και συγκεκριμένα η πηγή Λιμπιναρέ ακρατοπηγή και η πηγή Τζανουδιανών το ίδιο. Αλλωστε είναι γνωστά τα αποτελέσματα του νερού αυτού στην νεφρόλιθίαση και υπάρχει εκεί το μόνο υδροθεραπευτήριο στην Κρήτη με ξενοδοχείο κ.λπ. που δεν γνωρίζω αν λειτουργεί ακόμη.
Λίγο πριν από την τοποθεσία Χαρέη Σουγιάς, οπού αναφέρονται από το Πολυτεχνείο σαν ραδιενεργή πηγή, ευρίσκεται η Λίμνη Σούγιας οπού το θαλασσινό νερό είναι ζεστό κάτω και κρύο επάνω και αναβλύζουν φουσκάλες αέρα.
Υπάρχει η παράδοση ότι οποίος δεν κάνει παιδιά όταν κολυμπήσει εκεί λύνεται το πρόβλημα. Και στη Λισσό το νερό αποδεδειγμένα θεραπεύει πολλά από τα οποία γνωρίζω για τις μυρμηγκιές.
Η πλέον αξιοπερίεργη πηγή ευρίσκεται σε υψόμετρο 2.200 μέτρων της κορυφής Σβουριχτή και η απορία είναι που υπάρχει η φυσική δεξαμενή αφού η κορυφή είναι 137 μέτρα πιο ψηλά.
Επίσης στην ακτή Εσσες των Σφακίων που έχω αναφερθεί με έντονη μυρωδιά αέριου. Στην νησίδα Αγρια Γραμπούσα στη Νεροσπηλιά .
Ας ληφθεί κάποια φροντίδα λοιπόν για τις πάνω από εκατό πηγές, κυρίως στα ορεινά.
Το Πολυτεχνείο και ο φορέας Λευκών Ορέων έχουν τις δυνατότητες.
Καθόλου άγνωστο δεν είναι ότι στα Χανιά ήταν ανακηρυγμένες οι Ιαματικές Πηγές Τεμενίων (Λιμπιναρέ (μέσα Χωριό) και Τζανουδιανών) όπως φυσικά και στο Ηράκλειο η Ιαματική Πηγή Λέντα-Πανασσού.
Με τον ν.3498/2006 περί αναγνωρίσεων των Φυσικών Πόρων ως Ιαματικών μηδενίστηκε το κοντέρ και άρχισε η διαδικασία για την αναγνώριση.
Ο δήμος Καντάνου-Σελίνου κατέθεσε στο και πέντε φάκελο για τις ΙΠ Τεμενίων στην Επιτροπή Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων (ΕΠΙΦΠ).
Σας γνωρίζω ότι για την προστασία των ΙΠ και την αξιοποίησή τους αλλά και την ανάπτυξη και προβολή του Ιαματικού Τουρισμού υπάρχει από το 1983 o Σύνδεσμος Δήμων Ιαματικών Πηγών Ελλάδας. Θα τον βρείτε εδώ: http://www.thermalsprings.gr .
Τέλος, για να “ληφθεί κάποια φροντίδα για τις πάνω από εκατό πηγές, κυρίως στα ορεινά”, θυμίζω ότι η τελευταία παράταση για την κατάθεση φακέλου για την αναγνώριση έληξε στις 31/12/2017.
Όσοι ακόμα ενδιαφέρονται θα πρέπει να φροντίσουν να πιέσουν το υπουργείο Τουρισμού για νέα παράταση.
Ευχαριστώ!