» …αλλά οι δοµές εξαφανίζονται από δίπλα τους
Κύριε διευθυντά,
είµαι γονέας παιδιού µε αναπηρία. Και µιλώ εκ µέρους πολλών οικογενειών που ζουν κάθε καλοκαίρι µε την ίδια αίσθηση εγκατάλειψης.
Μόλις κλείσουν τα σχολεία, τα παιδιά µας µένουν χωρίς καµία δοµή πρωινής φροντίδας ή δηµιουργικής απασχόλησης.
Τα ειδικά σχολεία σταµατούν.
Τα Κ∆ΑΠ ΑµεΑ και τα Κ∆ΗΦ, που αποτελούν τις µόνες κρατικές ή δηµοτικές δοµές, δέχονται παιδιά κάτω των 16 ετών µόνο σε απογευµατινό ωράριο.
Το πρωί, καµία από τις δύο δοµές δεν εξυπηρετεί ανήλικους.
Το αποτέλεσµα; Τα παιδιά µε αναπηρία κάτω των 16 ετών µένουν εντελώς ακάλυπτα τις πρωινές ώρες του καλοκαιριού. ∆εν έχουν πού να πάνε, δεν έχουν µε ποιον να µείνουν, δεν έχουν χώρο να δηµιουργήσουν ή να κοινωνικοποιηθούν.
Και οι γονείς τους;
Αναγκάζονται να αφήσουν τις δουλειές τους, να αλλάξουν τη ζωή τους, να στηρίξουν µόνοι τους µια καθηµερινότητα που είναι ήδη εξαντλητική.
Αυτή η αδικία δεν µπορεί να συνεχίζεται. ∆εν είναι ούτε δίκαιο, ούτε κοινωνικά υπεύθυνο, ούτε ανθρώπινο.
Ζητάµε να δηµιουργηθεί επιτέλους µια δοµή που να καλύπτει τις πρωινές ανάγκες των παιδιών µε αναπηρία κάτω των 16 ετών κατά τους καλοκαιρινούς µήνες.
Μπορεί να είναι:
Επέκταση του ωραρίου στα Κ∆ΑΠ ΑµεΑ.
Νέα δηµοτική ή περιφερειακή δοµή.
Πρόγραµµα ειδικής φύλαξης και απασχόλησης µε χρηµατοδότηση από ΕΣΠΑ ή εθνικούς πόρους.
∆εν ζητάµε χάρη. Ζητάµε ίσα δικαιώµατα για τα παιδιά µας.
Ζητάµε να µπορούν και αυτά να έχουν µια σταθερή, δηµιουργική, ασφαλή καθηµερινότητα – και το καλοκαίρι.
Ζητάµε να µπορούµε κι εµείς, οι γονείς, να αναπνεύσουµε, να εργαστούµε, να σταθούµε όρθιοι.
Αν συµφωνείς µε το αίτηµα αυτό, µοιράσου το. Κάνε το φωνή. Κάνε το δύναµη.
Γιατί τα παιδιά µας είναι εδώ. Και αξίζουν να τους σταθούµε δίπλα.
Με σεβασµό και αξιοπρέπεια,
Παυλάκη Γ. Μαριλένα
