Δημιουργικότητα, φαντασία, γνώσεις, ομαδικότητα και ευαισθησία, επιστράτευσαν μαθητές από τα Χανιά που κατάφεραν να διακριθούν στον 3ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ανοικτών Τεχνολογιών στην Εκπαίδευση του Ελεύθερου Λογισμικού – Λογισμικού Ανοιχτού Κώδικα (ΕΛ.Λ.Α.Κ.). Ένας διαγωνισμός που έδωσε την ευκαιρία σε εκπαιδευτικούς και μαθητές να καινοτομήσουν επιχειρώντας να δώσουν απαντήσεις και λύσεις σε υπαρκτά προβλήματα, ενώ παράλληλα μυήθηκαν στον μαγικό κόσμο της ρομποτικής.
Οι “διαδρομές” μίλησαν με τους υπεύθυνους καθηγητές των πρότζεκτ και παρουσιάζουν σήμερα τις καινοτόμες δημιουργίες των παιδιών.
ΑΠΟ ΤΟ 1ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥΡΝΙΩΝ: Αυτοματοποιημένο αναπηρικό αμαξίδιο
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η ομάδα εκπαιδευτικής ρομποτικής Τάλως robotics team του 1ου δημοτικού σχολείου Μουρνιών, με υπεύθυνο εκπαιδευτικό τον κ. Μανούσακα Μανούσο, εκπαιδευτικό πληροφορικής και με τους μαθητές Αναστασάκη Ιωάννη, Στραβοπόδη Κωνσταντίνα, Ρουσιάκη Πέτρο, κατέκτησε την κορυφή στον 3ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ανοικτών Τεχνολογιών στην Εκπαίδευση του Ελεύθερου Λογισμικού /Λογισμικού Ανοιχτού Κώδικα (ΕΛ.Λ.Α.Κ.).
Το έργο ξεχώρισε για την ιδέα, την υλοποίησή, τις αναλυτικές οδηγίες κατασκευής-χρήσης και διδασκαλίας που δίνουν την δυνατότητα να είναι επαναχρησιμοποιήσιμο.
ΡΟΜΠΟΤ – ΑΜΑΞΙΔΙΟ ΓΙΑ ΑΜΕΑ
Οι μαθητές αφού βρήκαν στοιχεία για την τετραπληγία και την παραπληγία, μελέτησαν τις ανάγκες και τις λειτουργικές ικανότητες των ατόμων αυτών. Σκοπός ήταν η δημιουργία ενός αυτοματοποιημένου οχήματος μετακίνησης που θα προσαρμόζεται ανάλογα το μέλος του σώματος που θα είναι ικανός να θέσει σε κίνηση ο χρήστης του ή χρησιμοποιώντας φωνητικές εντολές. Θα παρέχει βασικές δικλείδες ασφαλείας για την ακινητοποίησή του. Η προοπτική του είναι να ενσωματωθεί και σύστημα εντοπισμού θέσης και επικοινωνίας σε περίπτωση κινδύνου.
ΤΡΟΠΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
Όπως εξήγησε ο κ. Μανούσακας «στη συγκεκριμένη εκδοχή χρησιμοποιούμε ένα γυροσκοπικό αισθητήρα τον οποίο τον προσαρμόζουμε στο μέλος του σώματος που μπορεί το άτομο με τετραπληγία να κινήσει».
«Ανάλογα την κλήση που δέχεται ο γυροσκοπικός αισθητήρας από τον χρήστη εκτελεί τις αντίστοιχες κινήσεις. Όταν τον γείρει μπροστά τα μοτέρ εκτελούν εμπρόσθια κίνηση. Όταν τον γείρει πίσω τα μοτέρ εκτελούν κίνηση προς τα πίσω. Αντίστοιχα όταν τον γείρει δεξιά ή αριστερά τα μοτέρ εκτελούν τις αντίστοιχες κινήσεις. Αυτός ο τρόπος έχει σημαντικά πλεονεκτήματα. Ένας άνθρωπος με κινητικές δυσκολίες μπορεί να έχει πολλές ιδιαιτερότητες στο μέλος του σώματος που θα θέτει το όχημα σε κίνηση. Για παράδειγμα αν περιστρέφει τον αισθητήρα με το κεφάλι του, η κίνηση που κάνει δεξιά ίσως είναι μικρότερη της κίνησης που κάνει αριστερά, Με αυτό τον αισθητήρα μπορούμε να ρυθμίσουμε την ευαισθησία της κάθε κίνησης κατά το δοκούν», συμπλήρωσε.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΦΩΝΗΣ
Ο κ. Μανούσακας τόνισε σχετικά ότι «στη συγκεκριμένη εκδοχή χρησιμοποιούμε μία μονάδα αναγνώρισης φωνής και με φωνητικές εντολές, οι οποίες έχουν προγραμματιστεί εκ των προτέρων, μπορεί να θέσει σε κίνηση ο χρήστης τα μοτέρ».
«Για παράδειγμα θα μπορούσε να πει τη λέξη μπροστά και τα μοτέρ να εκτελέσουν εμπρόσθια κίνηση. Θα μπορούσε να πει τη λέξη δεξιά και τα μοτέρ να εκτελέσουν δεξιά στροφή. Θα μπορούσε να πει την λέξη stop για να μπορέσει να τερματίσει τη λειτουργία του μοτέρ.
Ένα πλεονέκτημα της συγκεκριμένης μονάδας αναγνώρισης φωνής, είναι ότι είναι ανεξάρτητη γλώσσας και χροιάς. Μπορεί και συγκρίνει τους φθόγγους με αυτό που έχουμε καταγράψει αρχικά. Επίσης κάποιοι συνάνθρωποί μας με δυσκολία στην ομιλία ίσως μπορούν να προφέρουν μόνο ήχους. Είναι σε θέση η μονάδα αυτή να τους κατανοήσει», εξήγησε.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΟΦΕΛΗ
Οι μαθητές που συμμετείχαν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα αποκόμισαν σημαντικά οφέλη, όπως επεσήμανε ο υπεύθυνος εκπαιδευτικός.
Αφενός ευαισθητοποιήθηκαν στο κοινωνικό θέμα της αναπηρίας και αφετέρου μπήκαν στη διαδικασία να αναζητήσουν λύσεις μετά από μελέτη προδιαγραφών και απαιτήσεων και μυήθηκαν στην κατασκευή και λειτουργία βασικών ηλεκτρονικών κυκλωμάτων, σε προγραμματιστικά περιβάλλοντα και σε βασικές προγραμματιστικές δομές και σε θέματα μηχανικής και κατασκευών.
Το κυριότερο όμως είναι ότι είχαν την εμπειρία να δουλέψουν ομαδικά και με πνεύμα συνεργασίας.
ΑΠΟ ΤΟ ΑΕΙΦΟΡΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΤΑΥΡΩΝΙΤΗ: Earth – lovers: ένα “πράσινο” και “έξυπνο” παιχνίδι
του “Earth – lovers” από τους Αειφοράκηδες.
Ενα παιχνίδι σε μακέτα, που παραπέμπει σε βιβλίο, έχει ενσωματωμένες ρομποτικές λειτουργίες και ο χρήστης του ενημερώνεται για τους τρόπους που μπορεί να πετύχει τους 17 παγκόσμιους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης, μέσα από το σκανάρισμα σχετικών βίντεο, είναι το δημιούργημα των “Αειφοράκηδων”, που έκλεψε τις εντυπώσεις και διακρίθηκε στον 3ο Πανελλήνιο διαγωνισμό ανοικτών τεχνολογιών στην εκπαίδευση του ΕΛ/ΛΑΚ.
Ο λόγος για τους μαθητές του Αειφόρου Νηπιαγωγείου Ταυρωνίτη, που, όπως εξήγησαν οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί, Αθηνά Μίχου, Διαμαντούλα Χειμωνίδου και Σοφία Πετρίκη, εργάστηκαν από κοινού για το πρόγραμμα με τα παιδιά του δημοτικού σχολείου.
Ενα σχολείο που εδώ και 5 χρόνια έχει δημιουργήσει μια παράδοση στην οικολογική κουλτούρα καθώς έχει πιστοποιηθεί ως αειφόρο σχολείο κάνοντας συνεχώς δράσεις με οικολογικό πρόσημο.
ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ ΔΡΑΣΕΙΣ 5 ΕΤΩΝ
«Η πρόκληση να αφηγηθούμε την ιστορία του σχολείου μας τα τελευταία 5 χρόνια μέσα από αυτό το παιχνίδι στέφθηκε με χαρά και ενθουσιασμό από τους μαθητές. Βρισκόμασταν ήδη στο τέλος της σχολικής χρονιάς 20-21 και οι 17 Παγκόσμιοι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης είχαν ήδη διδαχθεί. Επομένως γνωρίζαμε όλοι το περιεχόμενό τους», εξήγησαν οι εκπαιδευτικοί και πρόσθεσαν: «Στα παιδιά δόθηκε η οδηγία ότι το παιχνίδι μας χρειάζεται να περιέχει και τα ρομπότ μας. Το μόνο πρόβλημα ήταν τί μορφή θα έχει το παιχνίδι μας ώστε τα ρομπότ να κινούνται πάνω του. Μετά από πολλές σκέψεις καταλήξαμε στην ιδέα του βιβλίου που δημιουργείται εύκολα με χαρτόκουτα. Το επόμενο βήμα ήταν να κατηγοριοποιήσουμε τους στόχους σύμφωνα με τα επίπεδα του βιβλίου μας. Έτσι χωρίσαμε τη μακέτα-βιβλίο σε τρία επίπεδα, τη στεριά, το νερό και τους ανθρώπους και αντιστοιχήσαμε τους στόχους σε κάθε ένα από αυτά. Επόμενο στάδιο στον προγραμματισμό μας ήταν να αποφασίσουμε πώς θα είναι αισθητικά κάθε επίπεδο και αυτό ήταν πολύ εύκολο καθώς η φαντασία των παιδιών είχε ήδη καλλιεργηθεί: “Η στεριά θα είναι πράσινη και θα έχει τους στόχους σε λουλούδια, το νερό θα είναι μπλε γεμάτο πολύχρωμα ζώα και θα έχει ένα διάφανο κουτί με νερό για να φαίνονται τα ζώα και πάνω στο δοχείο θα βάλουμε σημαίες με τους στόχους και οι άνθρωποι θα είναι πάνω στη γη και παιδιά από όλο τον κόσμο θα κρατάνε βιβλία με τους στόχους. Το βιβλίο μας θα μοιάζει με ουρανό και θα έχει και πολλά αστέρια”».
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ
Κατά τη διαδικασία δημιουργίας του ιδιαίτερου αυτού “πράσινου” παιχνιδιού οι νεότεροι μαθητές έπαιρναν τη σκυτάλη από τους παλαιότερους. Κι αφού ο βασικός σκελετός του έργου είχε χτιστεί και ξεκίνησαν οι εργασίες για την κατασκευή της μακέτας με τη χρήση χαρτόκουτων, χρωμάτων, εφημερίδων, ζωγραφιών κ.ά.
Παράλληλα, μπήκε στο “παιχνίδι” και η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και της ρομποτικής. Ο χρήστης του παιχνιδιού μπορεί να δει που οδηγεί ο κάθε στόχος με κώδικα QrCode, κάτι που είχαν διδαχθεί ήδη τα παιδιά από προηγούμενο πρότζεκτ όταν είχαν γίνει “ειρηνοποιοί της φύσης”.
Συγχρόνως, με τη συνεργασία των παιδιών του δημοτικού, των εκπαιδευτικών τους και τη συνδρομή των γονιών τους, δημιουργήθηκε οπτικοακουστικό υλικό που ενσωματώθηκε στην εφαρμογή.
Τα ρομπότ που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το “βιβλίο της γης” είναι τρία: Το υβριδικό ρομπότ που τροφοδοτείται με ηλιακή ενέργεια και “ξεκλειδώνει” τους κώδικες που αφορούν στους στόχους που σχετίζονται με το υδάτινο περιβάλλον. Το χειροκίνητο ρομπότ που κάνει στάση στις “καρδιές – στόχους” και ο χρήστης σκανάρει κώδικες που παραπέμπουν σε στόχους για την βελτίωση της ζωής των ανθρώπων. Το Bee-bot ρομπότ, ένα ρομπότ που παραπέμπει σε μέλισσα και οδηγεί τον χρήστη σε στόχους σχετικούς με το κλίμα και τη ζωή στη στεριά.
«Κάθε χρήστης έχει τη δυνατότητα να κάνει χρήση της ενσωματωμένης τεχνητής νοημοσύνης που επιθυμεί ή και όλων μέσα από τα τρία είδη ρομπότ. Το παιχνίδι συνοδεύεται από οδηγίες και είναι κατάλληλο για όλους όσους αγαπούν τη φύση, τον άνθρωπο, τη ζωή», εξήγησαν οι υπεύθυνες εκπαιδευτικοί ενώ τόνισαν ότι το κυριότερο μάθημα που πήραν τα παιδιά από όλη αυτή τη διαδικασία ήταν η συνεργασία τους με άλλα παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς.
ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ: Ασύρματος σταθμός ειδοποίησης σεισμού και πλημμύρας
Εχοντας προμηθευτεί μόλις δύο χρόνια πριν εξοπλισμό για τη δημιουργία πρότζεκτ ρομποτικής μαθητές του δημοτικού σχολείου Κολυμπαρίου κατάφεραν να ξεχωρίσουν στον 3ο Πανελλήνιο διαγωνισμό ανοικτών τεχνολογιών στην εκπαίδευση του ΕΛ/ΛΑΚ, δημιουργώντας έναν ασύρματο σταθμό ειδοποίησης σεισμού και πλημμύρας.
Όπως εξήγησε ο υπεύθυνος καθηγητής πληροφορικής Αντώνης Δαμιανάκης στο πρότζεκτ συμμετείχαν μαθητές από το Ε2 τμήμα που είδαν την πρόκληση του διαγωνισμού ως μια ακόμα ευκαιρία για πειραματισμό και έρευνα, συνδυάζοντας γνώσεις πληροφορικής με τις φυσικές επιστήμες.
«Η ομάδα ρομποτικής του Ε2 Δ.Σ. Κολυμβαρίου κατάφερε να δημιουργήσει έναν ασύρματο σταθμό χαμηλού κόστους όπου με την βοήθεια αισθητήρων μας προειδοποιεί άμεσα για την υπερχείλιση ποταμού και σεισμού. Ακόμα και αν δεν μπορούμε να σταματήσουμε τα ακραία φυσικά φαινόμενα, μπορούμε να αναλάβουμε δράση για να μειώσουμε τις επιπτώσεις του», σημείωσε ο κ. Δαμιανάκης.
ΣΕΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ
Στο πλαίσιο αυτό δημιουργήθηκαν δυο φορητοί σταθμοί με απλά υλικά: «Ο ένας σταθμός καταγράφει την ύπαρξη του σεισμού και της πλημμύρας. Ο άλλος σταθμός μας ειδοποιεί ότι έχουμε πλημμύρα ή σεισμό. Οι δύο σταθμοί υλοποιήθηκαν με την χρήση πλακέτας Microbit όπου επικοινωνούν ασύρματα μεταξύ τους. Επιλέξαμε την συγκεκριμένη πλακέτα ανοικτών τεχνολογιών για το χαμηλό κόστος της, την ευκολία προγραμματισμού από μαθητές δημοτικού και τις ενσωματωμένες δυνατότητες όπως Bluetooth και Led οθόνη. Με την χρήση μακέτας έγινε η προσομοίωση των παραπάνω περιπτώσεων. Στην περίπτωση της πλημμύρας σε ένα δοχείο υπάρχει νερό όπου αναπαριστά ένα ποτάμι. Όταν προσθέσουμε νερό ένας μικρός κύβος από φελιζόλ υπερυψώνεται και κλείνει το κύκλωμα. Η πλακέτα Μicrobit αντιλαμβάνεται κλειστό κύκλωμα και στέλνει προειδοποιητικό μήνυμα στον δεύτερο σταθμό. Αυτόματα ανοίγει το καλαμάκι για να διοχετεύσει το επιπλέον νερό. Όταν μειωθεί η στάθμη του νερού το καλαμάκι κλείνει την ροή του νερού. Στην περίπτωση του σεισμού η πλακέτα ανιχνεύει το κούνημα της μακέτας και στέλνει σήμα στο σταθμό ειδοποίησης», εξήγησε ο κ. Δαμιανάκης και συμπλήρωσε: «Η ομάδα εργάστηκε με όρεξη για την υλοποίηση του πρότζεκτ και η χαρά των μαθητών ήταν μεγάλη για την διάκριση τους ιδιαίτερα σε ένα επαρχιακό σχολείο. Ήδη οι μαθητές ανυπομονούν την συμμετοχή τους στον επόμενο διαγωνισμό!».
ΛΥΚΕΙΟ ΒΑΜΟΥ: Γνωριμία με τον θαυμαστό κόσμο των ανοιχτών τεχνολογιών
Τρεις διακρίσεις για τρία πρωτοπόρα ερευνητικά έργα απέσπασε το ΓΕΛ Βάμου στο 3ο Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ανοιχτών Τεχνολογιών.
Πρόκειται για τα πρότζεκτ: Αναγνώριση Προσώπου με απομακρυσμένο έλεγχο και Τεχνολογία ΑΙ, Αναγνώριση φωνής – βοηθός ατόμων με δυσκολία στην κίνηση και Artificial Intelligence Eyes σε όχημα αποφυγής εμποδίων.
Οι μαθητές πειραματίστηκαν μαθαίνοντας με Ανοιχτές Τεχνολογίες και γνωρίζοντας μεταξύ αυτών τον θαυμαστό κόσμο της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Όπως ανέφεραν στα “Χ.ν.” οι Χαρίκλεια, Ελένη, Μανώλης, Κατερίνα και Έλενα, μαθητές των δύο ομάδων από τις τρεις του Λυκείου Βάμου που διακρίθηκαν στο 3ο Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ανοιχτών Τεχνολογιών, τον προηγούμενο χρόνο με την άφιξη του καθηγητή Φυσικής Νεκτάριου Κουράκη, ρωτήθηκαν αν θέλουν ή όχι να δημιουργήσουν μια ομάδα STEAM με σκοπό την εξερεύνηση τόσο των δικών τους όσο των επιστημονικών και τεχνολογικών ορίων.
Η “ΜΑΓΕΙΑ” ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ
«Οι περισσότεροι από εμάς δίστασαν στην αρχή, καθώς ο χρόνος μας ήταν περιορισμένος, αλλά τελικά η ομάδα δημιουργήθηκε. Από την πρώτη κιόλας μέρα δεν μετανιώσαμε για αυτή την επιλογή. Μας συνάρπασε κυρίως ο τρόπος με τον οποίο μεταλαμπαδεύονταν σε εμάς οι καινούριες γνώσεις. Κάθε τι που μαθαίναμε στο μάθημα της Φυσικής το βλέπαμε να εφαρμόζεται μπροστά στα μάτια μας. Έτσι δημιουργήθηκε μια νέα ανάγκη, που όσο παράξενη κι αν ακούγεται ήταν απόρροια της «μαγείας» που δημιουργούσαμε εμείς οι ίδιοι. Πλέον δεν μας αρκούσε να μάθουμε απλά τα ηλεκτρικά κυκλώματα στη Φυσική ώστε να περάσουμε την τάξη, αλλά επιθυμούσαμε να γίνουμε κομμάτι του επιστημονικού κόσμου, να γεμίσουμε όσο περισσότερο μπορούσαμε το μυαλό μας με καινούριες έννοιες και πληροφορίες, να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμασταν και βλέπαμε τον κόσμο. Τίποτα δεν μας δινόταν έτοιμο. Ο Φυσικός μας, μας εξηγούσε κάθε μικρή λεπτομέρεια που υπήρχε για να μπορούμε εμείς να γράφουμε κώδικες και να συναρμολογούμε ρομποτάκια έχοντας πλήρη αντίληψη του τι κάνουμε κάθε φορά. Άλλες φορές γινόμασταν οι ίδιοι δάσκαλοι στα υπόλοιπα παιδιά με αποτέλεσμα να ξεκαθαρίζουμε περίπλοκες έννοιες στο μυαλό μας και να αναπτύσουμε νέες δεξιότητες όπως αυτή της μεταβίβασης γνώσεων κάτι που ενώ μας φάνηκε δύσκολο στην αρχή στην συνέχεια το αποζητούσαμε».
Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ
Σχετικά με τις διακρίσεις τους στον διαγωνισμό αλλά και την σημαντική συμβολή του καθηγητή τους, οι μαθητές επεσήμαναν ότι: «Η έγνοια μας δεν ήταν να πάρουμε μέρος στον διαγωνισμό που γινόταν φτιάχνοντας κάτι φανταχτερό που απλά θα εντυπωσίαζε. Βρισκόμασταν εκεί επειδή το θέλαμε, όχι επειδή κάποιος μας πίεζε να παρουσιάσουμε μια εργασία. Έπρεπε να παρουσιάσουμε κάτι για να μας χορηγήσουν κάποια υλικά που δεν υπήρχαν στο σχολείο. Κανονικά έπρεπε να πιέσουμε τον χρόνο μας “μαθαίνοντας” ένα σωρό πράγματα που τελικά τίποτα από αυτά δεν θα ήταν δικό μας. Όμως ο καθηγητής μας ξεχώρισε, δεν ακολούθησε το προκαθορισμένο μονοπάτι, μας δίδαξε να αγαπάμε το άγνωστο, το μη υπαρκτό ως τώρα, μας δίδαξε πως να γινόμαστε εξερευνητές όχι μόνο στις τεχνολογίες αλλά σε ό,τι μας ενδιαφέρει. Ήταν πάντα δίπλα μας υποστηρίζοντας τις μικρές και αδύναμες ιδέες μας, δίνοντάς τους την απαιτούμενη ενέργεια ώστε να ανθίσουν. Ήταν δίπλα στο σχολείο, προμηθεύοντάς το πολλές φορές με υλικά που έλλειπαν για την ολοκλήρωση της εκπαίδευσής μας. Έτσι μας έμαθε κάτι ακόμα, πολύ σημαντικό, που δυστυχώς αρκετές φορές αγνοούμε ή φοβόμαστε να κάνουμε: Να προσφέρουμε. Η προσφορά αυτού του καθηγητή μας έδωσε την δύναμη να αψηφήσουμε τους δισταγμούς μας. Μας έμαθε πολλά για την Φυσική, αλλά κυρίως για τον άνθρωπο».
Τα 3 πρότζεκτ που διακρίθηκαν
Η μαθητική κατασκευή που ανέπτυξαν οι μαθητές του Λυκείου Βάμου με τίτλο “ Αναγνώριση προσώπου με απομακρυσμένο έλεγχο” εισήγαγε τα παιδιά στον κόσμο της Τεχνητής Νοημοσύνης. Τα μέλη της ομάδας κατάφεραν να δημιουργήσουν μια κατασκευή των 50 ευρώ που πετυχαίνει αποτελέσματα τα οποία, στην τοπική αγορά αδυνατεί προς το παρόν να τα προσφέρει ιδιωτική εταιρεία, σε προσιτή τιμή. Άμεση εφαρμογή βρήκε στην ασφάλεια εργαστηρίου, όπως και αργότερα στις πανελλήνιες εξετάσεις που πραγματοποιούνται στο σχολείο τους (αυτόματο face control). Ο προγραμματιστής και το θετικό μυαλό της ομάδας ήταν ο Ζίλ και η Ιωάννα της κατασκευής – συνδεσμολογίας, μαθητές της Ά Λυκείου με μεράκι και αγάπη για το STEM. Δείτε βίντεο παρουσίασης της μαθητικής κατασκευής:
Η κατασκευή ρομπότ – βοηθός με αναγνώριση φωνής για άτομα με δυσκολία στην κίνηση Artificial Intelligence assistance – voice command, έδωσε την ευκαιρία στα μέλη της ομάδας ρομποτικής του Λυκείου Βάμου να βοηθήσουν παππούδες – γιαγιάδες με δυσκολίες στην κίνηση που συνεργάστηκαν με την ομάδα για να φτιάξουν βοηθούς που υπακούουν φωνητικές εντολές π.χ. ανοίγουν μια ηλεκτρική συσκευή κ.ά.
Η ομάδα αποτελούνταν από 3 μαθητές της Β’ Λυκείου με ενθουσιασμό για το STEM -ρομποτική: τον Μανώλη που ασχολήθηκε με το hardware, κυκλώματα κτλ., την Κατερίνα με το software δλδ κώδικες και την Έλενα παντού βοηθό! Δείτε βίντεο της κατασκευής εδώ:
Τέλος όσον αφορά τη κατασκευή Robot – αυτοκινήτακι που αποφεύγει εμπόδια μέσω Τεχνητής Νοημοσύνης, ήταν μια πρόκληση για τον εκπαιδευτή αλλά και για την εκπαίδευση STEM γενικότερα, να εισάγει τους μαθητές στην Τεχνητή Νοημοσύνη, τη τεχνολογία η οποία θα επικρατήσει στο μέλλον . Δείτε το βίντεο της παρουσίασης εδώ:
ΑΠΟ ΤΟ 2ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΧΑΝΙΩΝ – FeedBot: Ενα φιλόζωο ρομπότ
Το ρομπότ “FeedBot” των μαθητών του 2ου Γυμνασίου Χανίων ήταν από εκείνα που ξεχώρισαν στον 3ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ανοιχτών Τεχνολογιών.
Πρόκειται για ένα ρομπότ που κατασκευάστηκε τον Ιούλιο 2021 από την ομάδα ROBOTEAM του 2ου Γυμνασίου Χανίων υπό την καθοδήγηση της καθηγήτριας πληροφορικής κας Αθηνάς Τζιάκη και του κ. Σάββα Πιπερίδη από το Πολυτεχνείο Κρήτης.
Το “FeedBot” είναι ένα ρομπότ παροχής τροφής και νερού σε δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα. Χρησιμοποιήθηκαν βασικά εργαλεία και υλικά για γρήγορη πρωτοτυποποίηση, όπως ξύλο, MDF και χαρτόνια. Το ρομπότ θα μπορούσε να λειτουργήσει για κατοικίδια ζώα σε εσωτερικό χώρο κάποιου σπιτιού, αλλά και σε δημόσιο χώρο για τις ανάγκες των αδέσποτων.
Tα ηλεκτρονικά εξαρτήματα και το λογισμικό προγραμματισμού του που χρησιμοποιούνται στο ρομπότ FeedBot είναι ανοιχτής τεχνολογίας και κώδικα.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι το κόστος των εξαρτημάτων του FeedBot είναι μόλις 80 ευρώ!
Η καθηγήτρια Αθηνά Τζιάκη, που είχε μιλήσει στα “Χ.ν.” για πρότζεκτ αυτό, είχε επισημάνει το πάθος που χαρακτήριζε την ομάδα της ρομποτικής και τη θέληση για δημιουργία. Όπως είχε υπογραμμίσει τα παιδιά συμμετέχουν στην ομάδα εθελοντικά: «Αφιέρωναν και συνεχίζουν να αφιερώνουν μέρος του ελεύθερου χρόνους τους, οικειοθελώς. Αρχικά, οι συναντήσεις μας πέρυσι τον Μάρτιο ήταν διαδικτυακές, διάρκειας 2-3 ωρών. Είχαμε πολλές προτάσεις και τα παιδιά τελικά κατέληξαν στο Feedbot γιατί είναι ένα ρομπότ που συνδέεται και με ένα σημαντικό πρόβλημα της πόλης μας, αυτό των αδέσποτων».
Η κα Τζιάκη είχε τονίσει ακόμα πως το καλοκαίρι οι συναντήσεις ήταν διά ζώσης, με πολλές επισκέψεις στο Πολυτεχνείο Κρήτης όπου η ομάδα έλαβε την πολύτιμη βοήθεια του κ. Πιπερίδη.
