Κύριε διευθυντά,
λόγω της επιδημίας του κορωνοϊού δεν υποχρεώνει το Κράτος τα παιδιά να πάνε στο σχολείο αν έχουν στο σπίτι τους επαφή με ανθρώπους που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες. Oπως φαίνεται, τα περισσότερα παιδιά έχουν ανθρώπους με ασθένειες στο σπίτι και έτσι προτιμούν να πηγαίνουν στην παραλία αντί στο σχολείο και εκεί να στοιβάζονται κυριολεκτικά το ένα πάνω στο άλλο. Αν εφαρμοζόταν η πρόταση του Υπουργείου Παιδείας, θα μπορούσαν εύκολα να παρακολουθήσουν το μάθημα από το σπίτι. Θα καθόταν στο σπίτι μπροστά στον υπολογιστή και θα έβλεπαν τον δάσκαλο τους να παραδίδει το μάθημα, στα λίγα παιδιά που κάθονται στην τάξη και σε αυτά που κάθονται στο σπίτι. Τα παιδιά από το σπίτι δεν θα έβλεπαν τίποτε άλλο από αυτό που θα έβλεπαν και στην τάξη. Θα γινόταν δηλαδή εξ αποστάσεως μάθημα και ο δάσκαλος θα προσάρμοζε το μάθημά του σε αυτά τα δεδομένα, θα λειτουργούσε, με αυτόν τον τρόπο, σαν ένας άνθρωπος που διδάσκει και για ένα συγκεκριμένο κοινό εκτός τάξης. Τι το πιο φυσιολογικό; Οταν ένας μαέστρος διευθύνει μια ορχήστρα σε μια αίθουσα παραστάσεων που είναι γεμάτη με ακροατές και ταυτόχρονα η συναυλία μεταδίδεται στην τηλεόραση, υπάρχει θέμα προσωπικών δεδομένων για τον μαέστρο; Φυσικά όχι, αφού η δουλειά του είναι να διευθύνει και για το κοινό εκτός της αίθουσας. Και να σκεφτεί κανείς πως στην τηλεόραση θα τον παρακολουθεί ένας απεριόριστος αριθμός θεατών ενώ τη δουλειά τού δασκάλου μόνο οι μαθητές του. Αλλά και τυχαία να έριχνε ένας γονέας μια ματιά στην οθόνη, ποια προσωπικά δεδομένα του δασκάλου θα κινδύνευαν; Θα μάθαινε ο γονέας τι χρώμα πουκάμισο φοράει ο δάσκαλος; Ολοι παρακολουθούμε άλλους ανθρώπους στη δουλειά τους, π.χ. τους πωλητές στα μαγαζιά και τους οικοδόμους στις οικοδομές, συνέχεια! Μια τυχαία ματιά ενός γονέα στον δάσκαλο, όμως, είναι μια σκανδαλώδης υπόθεση; Φυσικά δεν θέλει κανείς να αντικατασταθεί το μάθημα στην τάξη από το μάθημα εξ αποστάσεως.
Πρόκειται για ιδιαίτερες συνθήκες που χρειάζονται ιδιαίτερες λύσεις για όσο καιρό επικρατούν οι ιδιαίτερες καταστάσεις. Να παρακολουθούν τα παιδιά το μάθημα από το σπίτι είναι μια πρακτική και δημοκρατική, προσωρινή, λύση που δεν τραυματίζει κανένα προσωπικό δεδομένο. Εδώ σαφώς γίνεται από την μεριά της λαϊκίζουσας αντιπολίτευσης μικροπολιτική εις βάρος των παιδιών. Αυτό είναι το σκάνδαλο. Υπάρχουν και αυτοί που παγιδεύονται σε λέξεις όπως: “κάμερες στα σχολία”, χωρις να εξετάζουν τι σημαίνει αυτό. Εδώ η αφέλεια κάνει κουμάντο. Και αυτό είναι λυπηρό.
Γιώργος Κιαγιάς
