Ι. Συνηθισμένα τα ευρήματα, για άλλη μια χρονιά, της ετήσιας (2014) έκθεσης του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή ((21-7-15): καταγράφεται και πάλι ένα μεγάλο ποσοστό κακοδιοίκησης και ατασθαλιών στους τομείς οικονομικής διαχείρισης, της πολεοδομίας, την υγεία και το περιβάλλον. Σύμφωνα με τον κ. Ρακιντζή, εντοπίστηκαν περισσότερα από 2.600.000 ευρώ να μην έχουν δηλωθεί (έλεγχος του «πόθεν έσχες» δημοσίων υπαλλήλων) κ.λπ. Επίσης, από τα στοιχεία της έκθεσης φαίνεται ότι τα μισά από τα ποσά των εμβασμάτων που έφυγαν στο εξωτερικό δεν ήταν δηλωμένα νομίμως!
Ενα άλλο φαινόμενο που διαιωνίζεται, με ή χωρίς κρίση, είναι η ατιμωρησία: κατά το 2014 κοινοποιήθηκαν στο γραφείο του Γενικού Επιθεωρητή 2.203 πειθαρχικές αποφάσεις που εξέδωσαν τα αρµόδια όργανα του στενού δηµόσιου τοµέα και 765 αποφάσεις φορέων του ευρύτερου δηµόσιου τοµέα. Ο κ. Ρακιντζής υπέβαλε 149 ενστάσεις κατά οριστικών αποφάσεων και άσκησε 3 προσφυγές κατά τελεσίδικης πειθαρχικής απόφασης.
ΙΙ. Ομως, όπως τονίζει ο κ. Ρακιντζής, «είναι ζωτικό ζήτηµα να ανακαλύψουµε και στη χώρα µας όλοι -πολίτες, υπάλληλοι, διοικητικά όργανα και συνδικαλιστικοί φορείς- τις δύο αυτονόητες και θεµελιώδεις έννοιες πάνω στις οποίες στηρίζεται κάθε οργανωµένη κοινωνία και κάθε σοβαρό κράτος:
α) την έννοια της ατοµικής ευθύνης, αυτής που δεν θα µας επιτρέπει να κρυβόµαστε πίσω από τους άλλους, που δεν συγχέεται µε τις ευθύνες των άλλων, αυτής που εξατοµικεύει σε καθένα µας τη φράση του Καζαντζάκη «εσύ θα σώσεις τον κόσµο κι αν δεν σωθεί, εσύ θα φταις», και
β) την έννοια του δηµοσίου συµφέροντος, στο οποίο εµπεριέχεται η καλή λειτουργία της ∆ηµόσιας ∆ιοίκησης, που αίρεται πάνω από κάθε ατοµικό, τοπικό, κοµµατικό ή άλλο συµφέρον».
Ιδού, λοιπόν, «πεδίον δόξης λαμπρόν» για την κυβέρνηση, αν θέλει να φτιάξει κράτος σωστό. Διαφορετικά «τα πάντα, σαν πάντα, ξανά και ξανά…».