«ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ γράφουν! Με τις πανελλήνιες εξετάσεις δοκιμάζεται κι η ψυχοσωματική αντοχή τους… Το ότι η νεολαία μας ζει μια παράλογη εφηβεία, σε συνδυασμό με ένα εξωφρενικό εκπαιδευτικό σύστημα, δεν είναι ανάγκη να μας το πουν παιδοψυχολόγοι, ψυχίατροι, παιδαγωγοί ή κοινωνιολόγοι. Το “ρημαγμένο τοπίο” αυτής της ηλικίας, το ζήσαμε ως γονείς και εκπαιδευτικοί στη μακρόχρονη θητεία μας στα ελληνικά σχολεία. Τις εκρήξεις των νέων τις ζουν καθημερινά -περισσότερο αυτή την εποχή- τόσο οι γονείς στα σπίτια τους όσο κι οι καθηγητές στα σχολεία…».
«ΟΠΟΙΟΣ έχει γνωρίσει εκπαιδευτικά συστήματα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, το μόνο που αισθάνεται μπροστά στην “ασάλευτη” και θλιβερή εικόνα του εξετασιοκεντρικού εκπαιδευτικού μας συστήματος, είναι μια απέραντη μελαγχολία, πίκρα κι απογοήτευση. Επειδή, οι στρεβλώσεις κι οι αγκυλώσεις αυτού του συστήματος παραμένουν αταλάντευτες σε όλο τους το μεγαλείο, παρά τις “φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις” και τα μεγαλόσχημα στερεότυπα λόγια που εκτοξεύονται από τους αρμόδιους(*)».
«ΟΛΑ, ΤΕΛΙΚΑ στην παιδεία, μοιάζουν με το μαρτύριο του Σίσυφου: η νεολαία αγωνίζεται για βελτίωση (οικονομική και ποιοτική) των συνθηκών μάθησης και μελλοντικής ζωής, ενώ η (εκάστοτε) κυβέρνηση προωθεί τη “δική της” παιδεία, με… μεταρρυθμίσεις που ξεσηκώνουν πάντα την εκπαιδευτική κοινότητα. Οι κινήσεις αυτές είναι καταδικασμένες να μετακυλίονται στο μηδέν και να ξαναρχίζουν μιαν άλλη πορεία, με την επόμενη κυβερνητική αλλαγή! Χωρίς ποτέ, δηλαδή, να γίνεται μια ουσιαστική παρέμβαση/μελέτη όλων των κομμάτων, ώστε η παιδεία να ονομασθεί και να είναι πράγματι εθνική.
(*)Αυτά γράφαμε πριν σχεδόν 10 χρόνια στην ιστοσελίδα www.stcloris.gr Εκτοτε, δυστυχώς δεν άλλαξε τίποτε, παρά μόνο η κρίση που τα διέλυσε όλα. Οχι όμως και το εξετασιοκεντρικό μας εκπαιδευτικό σύστημα που απλά εμπλουτίστηκε με ένα “αριστερό” πρόσημο. Ελεος!
