» “Μια εφημερίδα, ένα ευρώ”, έλεγαν οι “λιλιπούτειες” φωνές που ακούγονταν πρωί – πρωί έξω από τον πεζόδρομο της Κοραή. Μα όσο κι αν κοίταζε κάποιος ψάχνοντας να βρει από πού προέρχονταν, δεν έβλεπε κανέναν να κυκλοφορεί.
Εκτός κι αν πλησίαζε τον τοίχο του 3ου Δημοτικού Σχολείου από όπου δεκάδες μικρά χεράκια ξεπρόβαλαν μέσα από τα κάγκελα και διαλαλούσαν σαν επιδέξιοι ντελάληδες την πραμάτεια τους. Και τι πραμάτεια… Το πρώτο τεύχος της σχολικής εφημερίδας τους. Της εφημερίδας της Β1 τάξης του σχολείου τους με τίτλο: “Η απίθανη παρέα”.
Ενας ολόκληρος παιδικός κόσμος με νέα από την καθημερινότητά τους, τις δράσεις τους, τις προτάσεις τους “για ένα καλύτερο σχολείο” μέχρι και τις ανησυχίες τους για τα τρέχοντα θέματα όπως η καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου που “φιγούραρε” ως κύριο θέμα της τετρασέλιδης έκδοσής τους. Αυτά από παιδιά ούτε δέκα χρονών.
Κι αν σήμερα οφείλουμε να αντιδράσουμε απέναντι σε όσα καταδυναστεύουν και απειλούν τις ζωές μας, κόντρα στην κυνική απάθεια όσων μας διοικούν, είναι γι’ αυτά τα παιδιά. Γιατί τα παιδιά είναι το μέλλον…
