Τα κόκκινα λουλουδοστέφανα του Μαγιού
απ’ το αίμα και το δάκρυ τ’ αγωνιστή λαού
μοσκοβολούνε και λάμπουν, σ’ όλη την πλάση,
την ομορφιά τους κανείς ποτέ δε θα φτάσει!
Της Πρωτομαγιάς τα παιδιά λουλούδια κρατούν,
με τα χτυποκάρδια οδηγό τους περπατούν,
τραντάζ’ ο δρόμος από τα γέλια των νέων,
π’ αρχηγέτες γίνουνται αγώνων ωραίων!
Μ’ ολανθισμένα λουλούδια, οι νιοι στα χέρια
τρέχουν στη δημοσιά και δεν φοβούνται τα μαχαίρια
αυτών, που αλυσίδες στην άνοιξη φορούν
και για την αγάπη ποτέ τους δεν τραγουδούν!
