Τα περασμένα τσι ζωής οντέ τα σιλογούμαι,
πάλι τα ζω απ ´την ´αρχή σα να ξαναγιενιούμαι.
Δε μετανιώνω για στιγμές που Μ ´ έχουν βασανίσει,
Και για τα δάκρια πικρά που Μ ´ έχουνε ποτίσει.
Με κούτελο σα το χασέ παλεύω στη ζωή μου,
Μα χαίρουμαι τσι κόπους μου με τη σινήδησί μου.
Μ ´ έργα μιαλού και μεχεριών πάντα μου ασχολούμαι,
ακόμης και στον ´ ύπνο μου όλο περιπλανιούμαι.
Σε όνειρα Μ ´ελπίδες μου πούνε ξενιχτυσμένα,
Και με αγάπης ομορφιές έχοντα στολισμένα.
Κοντά με τα ζωάκια μου νιώθω ευτυχισμένα,
διαβάζω στα ματάκια τους τσ ´αγάπης τα γραμένα.
Λουλούδια με δεντρ ´ αγαπώ τη γη που με στηρίζει,
τον ´ουρανό με τ ´ άστραντου τον ´ ήλιο που φωτίζει.
Κι ´ ούλου του του κόσμου τη ζωή πούνε σοφά πλασμένη,
Κι ´Απού τα χέριατου Θεού ομορφοπλουμισμένη.
Τα περασμένα τσι ζωής έχοντα σιντροφιά μου,
Μαζί και με τσ ´ελπίδες μου πάντα στη μοναξιά μου.
Πολύ όμορφο