Τα περιστέρια της ειρήνης

Την Κυριακή 26/01/14, ο Πάπας Φραγκίσκος από την πλατεία του Αγίου Πέτρου, μπροστά σ’ ένα κοινό χιλιάδων πιστών, έκανε έκκληση για ειρήνη στην Ουκρανία.
Στη συνέχεια, περιστοιχισμένος από ένα αγόρι και ένα κορίτσι, ελευθέρωσαν, από το μεγαλύτερο παράθυρο του μεγάρου των Αποστόλων, 2 λευκά περιστέρια σε μια συμβολική χειρονομία για την ειρήνη.
Ο κόσμος πάγωσε όταν τα δυο περιστέρια, που δεν είχαν προλάβει καλά καλά να πετάξουν, έγιναν εύκολη λεία για ένα κοράκι και έναν γλάρο αντίστοιχα. Μάλλον τα περιστέρια πρόδωσαν τις προθέσεις του Βατικανού, καθώς είναι γνωστό ότι η πολιτική διάσπαση στην Ουκρανία έγκειται ανάμεσα σε ρωσόφιλους ορθόδοξους και σε δυτικόφιλους ουνίτες, που αποτελούν και το πλέον του 40% του πληθυσμού. Η Πορτοκαλί Επανάσταση στην Ουκρανία δεν ήταν παρά η πολιτική έκφραση της πολιτισμικής, γλωσσικής και θρησκευτικής διαμάχης στις τάξεις του λαού.
Το κοράκι, στο συγκεκριμένο συμβάν, κατάφερε επανειλημμένα χτυπήματα στο ένα περιστέρι, ενώ το άλλο που άρπαξε ο γλάρος έχασε τα φτερά του. Τυχαίο; Δεν υπάρχει τυχαίο, λένε οι σοφοί.
Τι μπορεί να κρύβει αυτό το συμβάν; Πώς μπορεί να ερμηνευθεί αυτό το περίεργο γεγονός;
Πώς ένας κόρακας βρέθηκε σε μια πλατεία γεμάτη χιλιάδες ανθρώπους; Ο χώρος ζωής του δεν ήταν εκεί. Και άλλωστε ο κόρακας δεν τρώει ούτε κυνηγά ζωντανά πουλιά.
Ο γλάρος πάλι ίσως λόγω του ποταμού να είχε λόγους παρουσίας εκεί, αλλά ούτε αυτός κυνηγά ζωντανά πουλιά και δύσκολα πλησιάζει τόσες χιλιάδες κόσμου.
Γιατί λοιπόν επιτέθηκαν στα περιστέρια; Ηταν μήνυμα ή αλλαγή συμπεριφοράς και των πτηνών όπως συμβαίνει και με τους ανθρώπους;
Στον Ιορδάνη ποταμό έχουμε την αποκάλυψη των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας, ή μάλλον ακούμε τον Πατέρα. Βλέπουμε τον Υιό, στο πρόσωπο του Ιησού. Βλέπουμε και το Πνεύμα το Αγιο «εν είδει περιστεράς».
Γιατί φάνηκε σαν περιστέρι το Πνεύμα το Αγιο; Πρώτον, διότι το περιστέρι, είναι ήμερο πτηνό και καθαρό, σύμβολο της αγνότητας και της απλότητας. Μόνο απλοί και αγνοί στη καρδιά είναι δεκτικοί Πνεύματος Αγίου. Και μόνο όποιος έχει Πνεύμα Άγιο μπορεί να πιστεύει και να ομολογεί τον Κύριο Ιησού Χριστό. «Ουδείς δύναται ειπείν Κύριον Ιησούν ει μη εν Πνεύματι Αγίω» (Α’Κορ.12,3).
Το περιστέρι είχε και ο Χριστός σύμβολο καθαρότητας και ακεραιότητας: «Γίνεσθε -είπε- φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περίστεροι»,(Ματθ. 10,16). Στο νου θα προοδεύουμε, θα μεγαλώνουμε, θ’ αναπτυσσόμαστε, θα ωριμάζουμε. Στη καρδιά να μένουμε παιδιά, ακέραιοι και άδολοι.
Ας θυμηθούμε τον παλαιό εκείνο κατακλυσμό του Νώε. Οταν άρχισε να κοπάζει ο κατακλυσμός, ο Νώε άνοιξε τη Κιβωτό και έστειλε δύο ζώα, για να δει αν θα ξαναγυρίσουν: ένα κόρακα και ένα περιστέρι. Ο κόρακας δεν γύρισε. Βρήκε πτώματα ανθρώπων και ζώων, και άρχισε να τα καταβροχθίζει. Το περιστέρι γύρισε. Ξαναγύρισε. Έστειλε δεύτερη φορά περιστέρι. Και τούτη τη φορά δε βρήκε ανάπαυση και γύρισε. Μα επιστρέφοντας κρατούσε στο ράμφος του κλαδί ελιάς. Εστειλε για τρίτη φορά περιστέρι. Δεν γύρισε πίσω. Παρέμεινε αναπαυόμενο στον κόσμο, που ήδη είχε γαληνέψει από τον κατακλυσμό.
Κατακλυσμό λέτε να έχουμε και σήμερα; Διότι τότε μόνο μέσα στη Κιβωτό σωζόμαστε. Και η Κιβωτός είναι η Εκκλησία. Εκεί, υπάρχει ειρήνη και γαλήνη.
Η κοινωνία μας γέμισε πτώματα και κοράκια. Όσοι αγωνίζονται να διατηρηθούν από τη βρωμιά του κόσμου πρέπει να προστατευτούν από τα κοράκια και τους γλάρους κρατώντας την καθαρότητά τους.
Οδηγούμενοι από την ερμηνεία των ονείρων θα λέγαμε ότι, αν ονειρευτείς περιστέρι και είναι άσπρο θα πάρεις χαρούμενη είδηση. Αν δεις περιστέρια να πετούν, θα πάρεις χαρούμενες ειδήσεις και θα έχεις επιτυχία σε ότι σε απασχολεί.
Αν στον ύπνο σου δεις ή ακούς κοράκι να κράζει θα πάρεις δυσάρεστη είδηση, αν δεις πολλά κοράκια , θα κάνεις καβγάδες με στενά σου πρόσωπα. Το κοράκι σηματοδοτεί και τον θάνατο.
Οι γλάροι γενικά μπορεί να καταβροχθίζουν τα πάντα, αλλά είναι πιο συμπαθητικά πτηνά, χωρίς να παραβλέπουμε την κραυγή τους η οποία δεν διαφέρει πολύ από αυτήν του κόρακα.
Γνωρίζοντας την έννοια και την ερμηνεία των περιστεριών και σκεπτόμενοι το τι τρώνε τα κοράκια και οι γλάροι, τότε η επίθεση του κόρακα και του γλάρου εναντίον των περιστεριών, όχι τυχαίων, αλλά αυτών που άφησε ο Πάπας, τότε υποσυνείδητα μας έρχεται δυσάρεστη σκέψη, κακή εξέλιξη των γεγονότων.
Είτε μείνουμε μόνο στο σκοπό που αφέθηκαν τα περιστέρια, που ήταν η ειρήνη στην δοκιμαζόμενη Ουκρανία, είτε «ανοιχτούμε» περισσότερο στον Πάπα και στο Βατικανό, τότε οι εξελίξεις δεν θα είναι καλές.
Οι επιθέσεις πολλές.
Αλλά ας μην μένουμε στο τι συμβαίνει, αλλά στο γιατί συμβαίνει.