Τα πεζοδρόμια…

Αν θέλει κάποιος να προσεγγίσει… κοινωνιολογικά ή πολιτισμικά τον τόπο μας, αρκεί να παρατηρήσει τα… πεζοδρόμια!!!
Αν ξαφνιάζεστε με την παρατήρηση μπορείτε -αν δεν το έχετε ήδη κάνει- να το διαπιστώσετε αποτολμώντας ένα σύντομο περίπατο.
Ξεκινώντας από τα επίπεδα μόλυνσης και ρύπανσης, τα πεζοδρόμια μας βρίσκονται σε λίγο καλύτερη κατάσταση από τα νερά του… Γάγγη στην Ινδία!!! Οποιοδήποτε σκουπίδι, βρομιά, περιττώματα από σκυλιά κάθε ράτσας, λιωμένα παγωτά, ζαμπονο-τυρόπιτες, κεμπάμπ, τσίχλες όλων των γεύσεων και αποχρώσεων, κουτιά, κουτάκια, πλαστικά που μόνο σε παραγκουπόλεις της υποσαχάριας Αφρικής βρίσκεις σε αυτές τις ποσότητες και τόσα άλλα, καθιστούν περίπου αδύνατο στον πεζό να περπατά με… ψηλά το κεφάλι, αφού μια απροσεξία του θα αποβεί οδυνηρή για τον ίδιο. Αλλά αν πάμε και στην ουσία της λέξης, ο όρος “πεζοδρόμιο” είναι κατ’ ευφημισμόν, αφού προορίζεται πρωτίστως για μερακλήδες οδηγούς δίτροχων και τετράτροχων που σταθμεύουν δωρεάν και με μεγάλη φαντασία στα πεζοδρόμια και αν μείνει χώρος μπορεί ο πεζός να κάνει κάποιους ελιγμούς σ’ αυτά, αν ωστόσο δεν πάθει κάποιο διάστρεμμα από κάποια οπή που χάσκει ανοιχτή και περιμένει το επόμενο θύμα της.
Αν τώρα κάποιος τολμηρότερος επιχειρήσει να περάσει από πεζοδρόμιο όπου βρίσκονται κάδοι απορριμάτων είναι σαν να πηγαίνει εκδρομή στον… Κουρουπητό! Το πέρασμα είναι αδιάβατο, οι οσμές ανυπόφορες και γενικά συνίσταται πολλαπλός εμβολιασμός των τολμηρών περιπατητών, ώστε μη βρεθούν προ εκπλήξεων.
Τα σημεία πάντως -για να ξαναγυρίσουμε στο θέμα της στάθμευσης- που προτιμούν οι οδηγοί είναι οι “ράμπες” -ο Θεός να τις κάνει- για τα άτομα με κινητικά προβλήματα. Νομίζω πως για τα άτομα αυτά είναι ασφαλέστερο να κινούνται στη διαχωριστική λωρίδα των κεντρικότερων δρόμων, παρά σε πεζοδρόμια στην Κρήτη.
Να σχολιάσουμε επίσης και το φαινόμενο της διαλογικής συζήτησης που λαμβάνει χώρα στα πεζοδρόμια, αν συναντηθούν γνωστοί και φίλοι, αφού και με δεδομένο το πλάτος των πεζοδρομίων που είναι μόλις λίγα εκατοστά εκεί μπλοκάρει τελείως η… πεζοπορία και άπαντες κινούνται περιμετρικά του πεζοδρομίου, μέχρι να λυθούν τα θέματα των διαλεγομένων που εξαρτώνται από την ηλικία και το φύλο τους…
Εδώ να κάνουμε την απαραίτητη επισήμανση ότι τα πεζοδρόμια και η “κατάστασή” τους είναι ο καθρέφτης ημών, καθώς η βρόμα και η δυσωδία τους, αντανακλά τον πολιτισμό της καθημερινότητάς μας και ως εκ τούτου είναι άκρως προσβλητική η εικόνα τους για την αισθητική και κυρίως τον πολιτισμό μας.