ΜΑΡΙΟΣ ΒΕΡΕΤΤΑΣ, εκδότης – συγγραφέας
Copytime 2011, εκδόσεις Βερέττα,
Κοσκινού Ρόδος, εκδ. 2011
Ενα πολύτιμο βιβλίο για όλες τις πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζει ο κάθε πολίτης της χώρας, των Βαλκανίων και του κόσμου για όλους τους κινδύνους που διατρέχει η ανθρωπότητα σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του πλανήτη μας.
Iδιαίτερα τώρα, που απειλούμεθα από πολλές πλευρές της υπερ-εξοπλιστικής πολεμικής και “ειρηνικής” μας πραγματικότητας, αλλά για να γνωρίσουν οι πολίτες (άνδρες – γυναίκες και νέοι) πώς και από ποιους ξεκίνησε η πυρηνική εποχή για να φθάσουμε στην εφιαλτική ρίψη των πρώτων ατομικών – πυρηνικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι…
Με την καθοριστική συμβολή μεγάλων επιστημόνων, όπως Μπεκερέλ, Κιουρί, του Ούγγρου Λέο Σίλαρντ, ακόμα και του Αϊνστάιν που ερμήνευσε τη ραδιενέργεια που ανακάλυψε ο Μπεκερέλ για να εκφράσει την ειδική θεωρία της σχετικότητας και άλλοι διάσημοι επιστήμονες όπως ο Οπενχάιμερ, ο Φερμ που στήριξαν επιστημονικά όπως γίνεται με πολλούς μεγάλους και μικρότερης εμβέλειας επιστήμονες να υπηρετούν σχέδια των εξουσιών για πολεμικά όπλα καταστροφής, όπως έγινε με το πανάκριβο σχέδιο Μανχάταν που με βάση αυτό φθάσαμε στις πρώτες υπερβόμβες για να εισέλθει η ανθρωπότητα στην εφιαλτική πυρηνική εποχή…
Οπου στα πυρηνικά οπλοστάσια -χθες και σήμερα- υπάρχουν τα μέσα για να καταστρέψουν τριάντα φορές τον πλανήτη. Ενώ τα “ειρηνικά” εργοστάσια ηλεκτρισμού κ.λπ. υπόσχονται ατυχήματα χειρότερα από το Τσέρνομπιλ και της Φουκουσίμα…
ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ
…«Δεν χρειάζεται να πούμε ότι ένας πολιτισμός που αφήνει έναν τόσο μεγάλο αριθμό μελών ανικανοποίητο που τον οδηγεί σε εξέγερση δεν έχει προοπτική να διατηρηθεί στη διάρκεια, ούτε και το αξίζει» Σίγκμουντ Φρόυντ (από το σημαντικό έργο του “Ο πολιτισμός πηγή δυστυχίας” ελλην. έκδοση “ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ” σελ. 83).
Η εξαιρετικά τολμηρή αυτή κρίση του πατέρα της ψυχιατρικής Φρόυντ εκφράστηκε στις δύο μελέτες του: α) ο πολιτισμός πηγή δυστυχίας και β) το μέλλον της αυταπάτης.
Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΗΓΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΙΑΣ ΑΥΤΑΠΑΤΗΣ
Αυτά τα δύο κείμενα – μελέτες του κρίθηκε πως ανήκουν στα χαρακτηριστικότερα και σπουδαιότερα δημιουργήματα της σκέψης του αποσταλάγματος της πλούσιας εμπειρίας της βαθιάς διόρασής του.
Εργα της τελευταίας δημιουργικής φάσης του που πέρασε σε μία γενικότερη και πλατύτερη θεώρηση του ανθρώπου και του πολιτισμού…
Το κείμενο “Το μέλλον μιας αυταπάτης” εκδόθηκε στα γερμανικά το 1927 και το κείμενο “Ο πολιτισμός πηγή δυστυχίας” εκδόθηκε το 1930.
Δύο κείμενα βαθιάς ενορατικότητας. Ως τώρα έχουν περάσει 85 – 86 χρόνια. Αν όμως τότε ο Φρόυντ είπε πως ο πολιτισμός της υπερβίας της υπερεκμετάλλευσης, της ανισότητας και της οργής των πολλών είναι αποτυχημένος και δεν έχει προοπτική και δεν αξίζει να διατηρηθεί, τι θα έλεγε για τον σημερινό μας φρικώδη πολιτισμό;
ΖΟΥΜΕ ΠΙΑ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥ ΧΑΜΟΥ
Εναν πολιτισμό χαοτικό, απανθρωπικό, ολοκληρωτικά μηχανοκρατικό και κυρίως πυρηνικό πολιτισμό.
Αυτόν που άρχισε πολεμικά με την ατομική βόμβα που ρίχτηκε στη Χιροσίμα και τη μετά 3 ημέρες την πυρηνική που ρίχτηκε στο Ναγκασάκι. Για ν’ αρχίσει έκτοτε ο φοβερός πυρηνικός ανταγωνισμός βομβών, πυραύλων και πολλαπλών μορφών πυρηνικών εξοπλισμών.
Η ανθρωπότητα έζησε τη μέγιστη αγωνία 30 χρόνια με τον ψυχρό πόλεμο του πυραυλικού πρώτου χτυπήματος… για να πραγματοποιηθεί ένας σχετικός πυρηνικός αφοπλισμός που επεκτάθηκε περισσότερο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας.
ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥΣ ΑΦΟΠΛΙΣΜΟΥΣ ΦΘΑΣΑΜΕ ΥΠΕΡΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΑ
Παρά όμως τους πυρηνικούς αφοπλισμούς και παρά τις διεθνείς επιτροπές ελέγχου της πυρηνικής εξοπλιστικής απειλής συνεχίστηκαν οι πυρηνικές παραβιάσεις, οι πυρηνικοί (με απεμπλουτισμένο ουράνιο κ.λπ.) βομβαρδισμοί όπως π.χ. στη Σερβία και αλλού. Για ν’ αντιδράσουν απέναντι στην πυρηνική αυθαιρεσία των μεγάλων δυνάμεων και μικρότερες (αλλά επίφοβες) χώρες για να αποφασίσουν κρυφά ή φανερά να αποκτήσουν πυρηνικό εξοπλισμό π.χ. η Λιβύη του Καντάφι, το Ισραήλ, το Ιράν, η Κορέα κ.λπ. Μάλιστα η Κορέα παρουσίασε -προσχηματικά ή πραγματικά- με εντυπωσιακό “θόρυβο” ότι αποκτά δική της πυρηνική δύναμη, ακολούθησε μεγάλη διεθνής αναστάτωση χωρίς ακόμα να έχει αποκαλυφθεί η αλήθεια…
Εν τούτοις όμως η πυρηνική απειλή μεγαλώνει επικίνδυνα μέσα στον αδιέξοδο πολιτισμό της σύγχρονης πυρηνικής εποχής.
ΔΙΔΥΜΗ ΑΠΕΙΛΗ ΟΙ ΒΟΜΒΕΣ ΤΟΥ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Εναν πολιτισμό πυρηνικής πολεμικότητας, αλλά και ειρηνικής – ενεργειακής λειτουργικότητας που εξαπλώθηκε σε όλο τον πλανήτη με πυρηνικά εργοστάσια ενέργειας, αλλά και πολλαπλή χρήση της για τον τομέα της υγείας, της γεωργίας και πολλών άλλων ελεγχόμενων εφαρμογών.
Οπως και για τα πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρισμού οι διαβεβαιώσεις απόλυτου ελέγχου και ασφάλειας δεν επιβεβαιώθηκαν στην πράξη. Για να έχουμε πλείστα όσα ατυχήματα τα γνωστά – άγνωστα που είχαν ζημιογόνες συνέπειες…
Στο σημαντικό βιβλίο του πολυθεματικού και πολυγραφότατου συγγραφέα Μάριου Βερέττα με τον τίτλο: “Τα πυρηνικά” και υπότιτλο: “Παγκόσμια ιστορία των πυρηνικών εξοπλισμών των πυρηνικών εργοστασίων και των πυρηνικών ατυχημάτων”.
Ο ΟΥΕΛΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (πρωτοοραματίστηκε μία βόμβα καταστροφής…)
Ολα ξεκίνησαν τα τέλη του 19ου αιώνα όταν ο Μπεκερέλ ανακάλυψε τη ραδιενέργεια και το ζεύγος Κιουρί βάλθηκε να του κλέψει τη δόξα. Στη συνέχεια ο Αϊνστάιν ερμήνευσε το φαινόμενο με την ειδική θεωρία της σχετικότητας. Ομως όλα θα σταματούσαν εκεί εάν ο ιστοριογράφος Ουέλς δεν φανταζόταν μια βόμβα ικανή να καταστρέψει μόνη της μιαν ολόκληρη πόλη.
Ο Ούγγρος Λέο Σίλαρντ βάλθηκε να την πραγματοποιήσει και τελικά κατάφερε με τον Ενρίκο Φερμ να κατασκευάσει τον πρώτο πυρηνικό αντιδραστήρα. Στη συνέχεια μπήκε στα σκαριά το πανάκριβο σχέδιο Μανχάταν, δηλαδή το αμερικανικό πρόγραμμα για την κατασκευή της πρώτης πυρηνικής βόμβας που δοκιμάστηκε με… επιτυχία επάνω στους κατοίκους της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.
Η ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΘΕΡΜΟΠΥΡΗΝΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
Η πρώτη έκδοση (έντυπη) πραγματοποιήθηκε στη Ρόδο το 2011, εκδόσεις Βερέττα, Κοσκινού Ρόδος και ηλεκτρονική διεύθυνση info@veretty.gr.
Το εξώφυλλο του βιβλίου των 202 σελίδων παρουσιάζει τη γαλλική θερμοπυρηνική δοκιμή στις 24 Αυγούστου 1968 στον νότιο Ειρηνικό. Μια δοκιμή που προκάλεσε διεθνείς διαμαρτυρίες και αποδοκιμασίες.
Στο οπισθόφυλλο σε 20 αράδες δίδει την κεντρική σηματοδότηση για το πώς όλα ξεκίνησαν για να καταλήξουμε στις βόμβες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι για να μπει η ανθρωπότητα στον εφιαλτικό πυρηνικό… πολιτισμό ενός διαρκούς κινδύνου για έσχατο πυρηνικό πια κατακλυσμό…
ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΕΙΛΗ Ο ΞΕΦΡΕΝΟΣ ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Η ανθρωπότητα επιδόθηκε σ’ έναν ξέφρενο πυρηνικό ανταγωνισμό με το αποτέλεσμα σήμερα να είναι εφιαλτικό…
Στα πυρηνικά οπλοστάσια του κόσμου υπάρχουν τα μέσα για να καταστρέψουν τριάντα φορές τον πλανήτη, ενώ μερικές εκατοντάδες “ειρηνικά” πυρηνικά εργοστάσια υπόσχονται ατυχήματα χειρότερα από εκείνα του Τσέρνομπιλ και της Φουσουκίμα.
Για να διερωτηθεί ο συγγραφέας το 2011, λέγοντας: υπάρχει ελπίδα; Ισως σε κάποιες χώρες η αποπυρηνοποίηση δειλά – δειλά ξεκίνησε τώρα όμως από το 2014 και σήμερα (όπως τώρα με την Κορέα) άρχισαν νέες πυρηνικές εξοπλιστικές απειλές από μικρότερα κράτη που εκβιάζουν για δική τους πυρηνική ισχύ, ενώ από την άλλη πλευρά οι γεωστρατηγικοί – πυρηνικοί ανταγωνισμοί όπως αναφέρει σε ενδιαφέρον κείμενό του ο γνωστός ειδικός της γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής δρ Κωνσταντίνος Γρίβας
ΡΙΓΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
βάζει τον ερωτηματικό τίτλο: “Η Ευρώπη απειλείται ξανά με πυρηνικό πόλεμο” με αφορμή την κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού αεροσκάφους από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη. Με βίαιη αντίδραση του προέδρου Πούτιν κατά του Τούρκου προέδρου Ερντογάν. Με τον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν να κάνει μια προειδοποιητική δήλωση που προκάλεσε ρίγη ανησυχίας στον πλανήτη. Χωρίς όμως, όπως επισημαίνει ο δρ Κωνσταντίνος Γρίβας λέγοντας: Η εκτίμησή μου είναι ότι: Η Ρωσία δεν είναι αυτή που θα θέσει πρώτη ζήτημα απειλής χρήσης πυρηνικής ισχύος και αυτό γιατί δεν χρειάζεται πυρηνικά όπλα. Αντιθέτως οι δυτικοί είναι αυτοί που στην περίπτωση που θα εγκλωβιστούν σε μια αντιπαράθεση με την Τουρκία θα καταφύγουν πανικόβλητοι στην απειλή της πυρηνικής ισχύος, μιας και η αναλογία συμβατικών δυνάμεων είναι ξεκάθαρα σε βάρος τους. Παρ’ όλα αυτά είναι επικίνδυνος ο ΜΥΘΟΣ για το τέλος του πυρηνικού εφιάλτη.
Η ΕΥΘΡΑΥΣΤΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Για την ανθρωπότητα, αλλά πιο πολύ για την εύθραυστη σημερινή γεωγραφία της Ευρώπης. Ενώ η Τουρκία έχει μετατραπεί σε άτυπο ηγέτη του ΝΑΤΟ πως απειλεί να συμπαρασύρει τη δύση σε μια αυτοκτονική αντιπαράθεση με τη Ρωσία.
Ομως το ερώτημα είναι αν εμείς μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Η απάντηση είναι ναι, μπορούμε. Αρκεί να θελήσουμε να λειτουργήσουμε ως αυτόφωτος γεωπολιτικός παράγοντας και όχι ως απόφυση της Δύσης…
Ομως εμείς διερωτώμεθα πώς μπορούμε να λειτουργήσουμε γεωπολιτικά αυτόφωτα, αφού είμαστε εν παντί εξαρτημένοι και εξουθενωμένοι με δυτικά δεσμά.
Δεσμά που χαλκεύθηκαν μετά τον πόλεμο και τον μέγα τρόμο που προκάλεσε η έκρηξη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι που η ανθρωπότητα πέρασε από τη Μετά Χριστόν δισχιλιετία στη μετά Χιροσίμα εποχή του φόβου και του τρόμου.
5 ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΗ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
Το σημαντικό βιβλίο του Μάριου Βερέττα “Τα πυρηνικά. Παγκόσμια ιστορία των πυρηνικών εξοπλισμών, των πυρηνικών εργοστασίων και των πυρηνικών ατυχημάτων” περιλαμβάνει 5 μεγάλα μέρη με πολλά κεφάλαια, ως κάτωθι:
Πρώτο μέρος: Η κατασκευή της ατομικής βόμβας και 10 κεφάλαια.
Δεύτερο μέρος: Η διάδοση των πυρηνικών και 10 κεφάλαια
Τρίτο μέρος: Η κατασκευή της υδρογονοβόμβας, 3 κεφάλαια
Τέταρτο μέρος: Το παγκόσμιο πυρηνικό οπλοστάσιο. Μεγάλες και μικρές πυρηνικές δυνάμεις, 3 κεφάλαια
Πέμπτο μέρος: Τα πυρηνικά εργοστάσια, 5 κεφάλαια.
Οι ειρηνικοί αντιδραστήρες, τα καύσιμα της “ασφαλούς” λειτουργίας τους. Τύποι αντιδραστήρων και οι πυρηνικοί αντιδραστήρες ειρηνικής χρήσης και την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα.
Επίλογος + Πυρηνική ορολογία. Βιβλιογραφία και ιστοσελίδες.
ΠΑΡΑΝΟΪΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ – ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ
Από τον επίλογο του βιβλίου αναφέρω δύο χαρακτηριστικές απόψεις του συγγραφέα: 1) Τα πολυάριθμα πυρηνικά “ατυχήματα” δεν αποτελούν απλά την προειδοποίηση για το ενδεχόμενο τραγικό τέλος της ανθρωπότητας. Είναι μάλλον οι χειροπιαστές διαβεβαιώσεις πως η ανθρωπότητα, το φαινόμενο της ζωής και ο πλανήτης Γη θα αφανισθούν, εάν συνεχιστεί ο δρόμος της οικονομικής “ανάπτυξης” διά μέσου των πυρηνικών αντιδραστήρων, των πυρηνικών εργοστασίων και των πυρηνικών όπλων.
2) Δυστυχώς στον κόσμο που ζούμε και παρανοϊκοί ηγέτες και αδίστακτοι επιχειρηματίες αφθονούν. Ενώ στρατιές από κουρασμένους και απληροφόρητους ή και ασυνείδητους υπαλλήλους χειρίζονται υπερεπικίνδυνα μηχανήματα αυξάνοντας κάθε στιγμή τις πιθανότητες μιας μικρής ή μεγάλης κλίμακας πυρηνικής καταστροφής.
