Καλοί μου φίλoι, καλό Σαββατοκύριακο!
Στην κεντρική θέση του σημερινού Παιδότοπου το γνωστό τραγούδι του Κώστα Μακεδόνα (στίχοι: Αρης Δαβαράκης, Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος) και μια ομαδική ζωγραφιά των παιδιών της Γ2 τάξης του 5ου Δημ. Σχ. Χανίων. Γύρω γύρω “σκέφτομαι και γράφω” διανθισμένα με ζωγραφιές των ίδιων παιδιών για το ποδήλατο, που έγιναν με αφορμή την Ημέρα Δίχως Αυτοκίνητο, στις 22 Σεπτεμβρίου.
Μια απ’ τις καλές Δασκάλες που ψάχνουν και βρίσκουν τους κατάλληλους τρόπους για να “ανακαλύψουν” οι μαθητές τους όμορφα πράγματα η και καλή μου φίλη από παλιά δασκάλα των συγκεκριμένων παιδιών, Παυλίνα Δούμου. Η πρώτη σκέψη που έκανα, όταν πήρα ηλεκτρονικά της εργασίες των τριτακιών του Πέμπτου. Ακολούθησαν κι άλλες…. κοινός παρανομαστής όλων η φράση που είναι “πιστεύω” και της Παυλίνας. Χάριν των παιδιών υπάρχουν οι δάσκαλοι.
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος
Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ’ αδύνατο, κρατάω στο χέρι το κλειδί. Πιάνω το τιμόνι ο σφυγμός μου δυναμώνει, το έργο κάπου το ’χω ξαναδεί. Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά, είχα τ’ όνειρό μου, το ποδήλατό μου κι όλα έμοιαζαν σωστά. Έγινα δεκάξι, κι όλα ήταν εντάξει είχα μια ζωή μπροστά. Το ποδήλατό μου, ήταν πάντοτε δικό μου και με πήγαινε πολύ μακριά. Μέσα στη Σαχάρα, σαν την πιο βαθιά λαχτάρα μ’ οδηγούσε πέρα απ’ τη χαρά. Και τώρα στον αγώνα, ξανά απ’ την αρχή. Φόρτσα στο πεντάλι, να ’ρθουνε κι οι άλλοι πάμε για ορθοπεταλιές, τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας ξέρουν από ανηφοριές.
Μ΄ ένα ποδήλατο μπορώ να παίζω, να μιλάω και να χαίρομαι. Μπορώ να κοιτώ τη φύση, να μου πέφτει καθαρός αέρας στο πρόσωπο, να παρκάρω εύκολα. Μ΄ ένα ποδήλατο μπορώ να περνάω εύκολα, όταν έχει κίνηση και δεν μολύνω το περιβάλλον, γιατί δε βγάζει καυσαέρια. Εύχομαι να έχει παντού ποδήλατα!
Βασίλης Γκιόκας
Μ΄ ένα ποδήλατο νιώθω χαρούμενος και γελαστός. Γυμνάζω τα πόδια, το μυαλό και το σώμα μου. Μπορώ να βλέπω τους φίλους μου και να τους καλημερίζω. Μ΄ ένα ποδήλατο μπορώ να πάω στο σχολείο, χωρίς να βάζω βενζίνη. Να βλέπω τη θέα, τα βουνά, τη θάλασσα. Παρκάρω εύκολα και πηγαίνω πιο γρήγορα στη δουλειά. Εύχομαι να ανεβαίνω ανηφόρες χωρίς δυσκολίες.
Βαρσάμης Παυλίδης
Μ΄ ένα ποδήλατο νιώθω χαρά που βλέπω διάφορα: τα δέντρα, τα πουλιά, τους ανθρώπους. Μ΄ ένα ποδήλατο γυμνάζω το σώμα, τα μπράτσα και δεν κάνω κακό στο περιβάλλον. Πηγαίνω γρήγορα εκεί που θέλω, ενώ το αμάξι αργεί να πάει εκεί που θέλει στην πόλη. Νομίζω ότι είναι καλό να έχουμε όλοι ποδήλατο!
Πάρης Τυλιπάκης
Μ΄ ένα ποδήλατο γίνομαι πιο δυνατός, μπορώ να παρκάρω πιο εύκολα όπου θέλω και να πάω πιο γρήγορα στη δουλειά. Μ΄ ένα ποδήλατο δεν χαλώ τη φύση, γιατί το ποδήλατο δε βγάζει καυσαέρια. Μακάρι να είχαν όλοι ποδήλατα και να ήταν χαρούμενοι και χαμογελαστοί.
Γιώργος Σαρικάκης
Μ’ ένα ποδήλατο νιώθω μεγάλη χαρά. Μ’ ένα ποδήλατο δεν μολύνω τη φύση. Μ’ ένα ποδήλατο μπορώ να τρέχω. Εύχομαι να έχω ένα ποδήλατο!
Τένσιλ Πετσάι
Μ΄ ένα ποδήλατο μπορώ να βλέπω τους φίλους μου στο πάρκο, στην παραλία και στο δρόμο. Μ΄ ένα ποδήλατο νιώθω χαρούμενος και γελώ. Μ΄ ένα ποδήλατο φτάνεις γρήγορα στη δουλειά. Μ΄ ένα ποδήλατο μπορώ αν έχει γίνει ένα τρακάρισμα να πάω από το πεζοδρόμιο. Εύχομαι το ποδήλατό μου να είχε καλύτερα φρένα.
Παναγιώτης Μαρδάκης
M΄ ένα ποδήλατο μπορώ να πηγαίνω γρήγορα στη δουλειά, να μην κολλά στους δρόμους. Μ΄ ένα ποδήλατο μπορώ να γυμνάζω τα πόδια, τα χέρια και τους ώμους. Μπορώ να παρκάρω εύκολα. Να χαιρετάω τους φίλους μου και να χαμογελώ. Μ΄ ένα ποδήλατο μπορώ να προστατεύω τη φύση από τα καυσαέρια. Τι ωραία θα ήταν αν όλοι κυκλοφορούσαν με ποδήλατο.
Αλέξανδρος Μπιλιανίδης
Μ’ ένα ποδήλατο τονώνονται οι μύες και τα κόκκαλα και δεν είσαι κλεισμένος σ’ ένα σίδερένιο αυτοκίνητο, που είναι και ανθυγιεινό. Μ’ ένα ποδήλατο κάνω βόλτες με τους φίλους μου και παίζουμε αγώνες, μηχανές, αστυνόμους και κλέφτες. Μ’ ένα ποδήλατο νιώθω καλύτερα, παίρνω αέρα και στο μποτιλιάρισμα περνάω εύκολά και πάω πιο γρήγορα όπου θέλω. Το ποδήλατο καθαρίζει το περιβάλλον και η φύση, γιατί δεν βγάζει καυσαέριο και καπνούς. Μακάρι να είχαν όλοι ποδήλατο!
Κώστας Φιωτοδημητράκης
Μ’ ένα ποδήλατο μπορώ να περνώ τον δρόμο, όταν έχει αυτοκίνητα. Μπορώ να γυμνάζω τα πόδια, τα χέρια και την κοιλιά. Να βλέπω το περιβάλλον, τη θέα, τους φίλους μου και τα λουλούδια. Μπορώ να ανεβαίνω και τις ανηφόρες. Μ’ ένα ποδήλατο νιώθω χαρά. Είμαι ευτυχισμένη. Δεν βάζω βενζίνη και μπορώ να πάω και στο πεζοδρόμιο. Μπορώ να παρκάρω πιο γρήγορα, γιατί είναι πιο λεπτό και μικρό από τα αμάξια. Εύχομαι να έχουν όλοι ποδήλατο!
Μαρτίνα Σπιρκόσκι
