Η κατάσταση έχει ως εξής: Τα παραμύθια που μας διάβαζαν και που διαβάζουμε στα παιδιά μας είχαν πάντα σκοτεινές πλευρές. Συχνά μάλιστα η αρχική τους version ήταν ακόμα σκοτεινότερη και φρικιαστικότερη από αυτή που τελικά έφτασε στα χέρια μας. Επιπλέον, εταιρείες όπως η Disney φρόντισαν –με την πάροδο του χρόνου- να «απολυμάνουν» ο,τιδήποτε μη «πολιτικά ορθό» στα παραμύθια που έκαναν ταινίες. Με τη λογική ότι το σύγχρονο παιδικό –και όχι μόνο- κοινό είναι ανίκανο να αντεπεξέλθει και να δεχτεί ο,τιδήποτε δεν έχει μελιστάλαχτες σκηνές και ευτυχισμένο τέλος, τα παραμύθια άλλαξαν προς το πιο ροζ, προς το πιο άνευρο. Σήμερα, η στήλη επιχειρεί να αποκαταστήσει την κατάσταση και να αποκαλύψει τις, κρυμμένες κάτω από το χαλί, αρχικές version των παραμυθιών. Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν…
Ο αυλητής του Χάμελν ή αλλιώς ο γητευτής με τη φλογέρα
Πρόκειται για έναν πασίγνωστο γερμανικό θρύλο που έγινε διεθνώς γνωστός από τους αδελφούς Γκριμ. Σύμφωνα με τον μύθο λοιπόν, το 1284 εμφανίστηκε στην πόλη Χάμελν ένας περίεργος άνθρωπος με πολύχρωμα ρούχα, που υποσχέθηκε -έναντι μεγάλης αμοιβής- να την απαλλάξει από τα ποντίκια και τους αρουραίους που την κατέκλυσαν. Οι κάτοικοι συμφώνησαν και εκείνος, με τη φλογέρα του, γήτευσε τα ποντίκια που τον ακολούθησαν έξω από την πόλη, στο ποτάμι, όπου και πνίγηκαν. Όταν όμως ο άντρας επέστρεψε ζητώντας την αμοιβή του, οι κάτοικοι αρνήθηκαν να πληρώσουν. Για να τους εκδικηθεί τότε, ο αυλητής, γήτευσε με τη φλογέρα του τα παιδιά της πόλης, που τα οδήγησε –κατά την politically correct version- σε μια σπηλιά. Κατά την ίδια version οι κάτοικοι της πόλης βρήκαν τελικά την κρυψώνα, πλήρωσαν τον άντρα και πήραν πίσω τα παιδιά τους. Οι αδελφοί Γκριμ ωστόσο, αλλιώς έλεγαν την ιστορία: ο άντρας γήτευσε τα παιδιά και τα οδήγησε στο ίδιο ποτάμι, όπου και πνίγηκαν σαν τα ποντίκια.
Η Κοκκινοσκουφίτσα
Το πιο γνωστό παραμύθι ever έχει στην πραγματικότητα τόσα σκοτεινά σημεία που θα μπορούσε άνετα να είναι θριλερ. Η politically correct version, την οποία και όλοι γνωρίζουμε, τελειώνει με την Κοκκινοσκουφίτσα να σώζεται από τον ξυλοκόπο που σκοτώνει τον κακό λύκο. Η αρχική γαλλική εκδοχή ωστόσο (σ.σ: του Charles Perrault) λέει πως η κοκκινοσκουφίτσα ξεγελάστηκε όντως από έναν λύκο που στο τέλος την έφαγε. Τελεία. Ούτε ξυλοκόπος, ούτε γιαγιά. Κατά άλλες εκδοχές, η κοπέλα, καταπιεσμένη από την χειριστική μάνα της, ακούει μεν τον λύκο και καταλήγει στην κοιλιά του, αλλά είναι η ίδια που τελικά τον σφάζει (μέσα από την κοιλιά του) και δραπετεύει χειραφετημένη πλέον. Υπάρχει και η version που ο λύκος κοιμάται –έχοντας φάει Κοκκινοσκουφίτσα και γιαγιά- ο ξυλοκόπος ανοίγει την κοιλιά του, οι δυο γυναίκες βγαίνουν και σώζονται, η Κοκκινοσκουφίτσα παραγεμίζει με πέτρες την κοιλιά του λύκου και τον ράβει και εκείνος όταν ξυπνά, τρέχει διψασμένος στο ποτάμι όπου και πνίγεται (κάτι ανάλογο με το παραμύθι με τον λύκο και τα κατσικάκια). Ανθρωποφαγία, σφαγές, ψέματα… Τύφλα να έχει ο Στίβεν ο Κινγκ!
Η Χιονάτη
Στην politically correct ιστορία της Χιονάτης, η κοπέλα τρώει το δηλητηριασμένο μήλο που της δίνει η κακιά βασίλισσα μεταμορφωμένη σε γριούλα, τη βρίσκουν νεκρή οι νάνοι και τελικά ο πρίγκιπας που περνά από εκεί την ερωτεύεται, τη φιλά και η αγάπη του είναι τόσο ισχυρή που σπάει τα μάγια και η Χιονάτη επιστρέφει στη ζωή. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…. H κανονική version ωστόσο είναι πολύ πιο σκοτεινή. Η κακιά βασίλισσα, που ήθελε να ξεφορτωθεί τη Χιονάτη, τη διώχνει από το παλάτι και ζητά από έναν κυνηγό να τη σκοτώσει και να της φέρει το συκώτι και τους πνεύμονες της κοπέλας – τα οποία θα ήταν και το δείπνο στο παλάτι εκείνο το βράδυ! Επίσης, στο πρωτότυπο, ο πρίγκιπας παίρνει τη νεκρή Χιονάτη μαζί του (με σαφείς υπόνοιες για νεκροφιλία) και η κοπέλα ξυπνά όταν το άλογο του την σπρώχνει καθώς τη μεταφέρει στο κάστρο του. Σε αυτή τη βερσιόν δεν υπήρξε φιλί, ούτε έρωτες. Στο ίδιο παραμύθι, οι στην έκδοση των Grimm, η Χιονάτη σώζεται, όμως δεν συγχωρεί τη βασίλισσα (όπως γίνεται στις ταινίες του Disney) αντίθετα την αναγκάζει να χορέψει μέχρι θανάτου φορώντας κόκκινα καυτά σιδερένια παπούτσια!
Η Ωραία Κοιμωμένη
Η ιστορία όπως την ξέρουμε είναι αρκετά προβλέψιμη. Η Ωραία Κοιμωμένη τρυπά το δάχτυλό της σε ένα αδράχτι, πέφτει σε βαθύ ύπνο για 100 χρόνια, όταν επιτέλους φτάνει ένας πρίγκιπας, τη φιλά και την ξυπνά. Ερωτεύονται, παντρεύονται και (τι πρωτότυπο!) ζουν ευτυχισμένοι για πάντα. Η πρωτότυπη ιστορία ωστόσο τα λέει διαφορετικά. Η πριγκίπισσα πέφτει σε βαθύ ύπνο έχοντας τρυπήσει το δάχτυλό της. Ο βασιλιάς που τη βλέπει να κοιμάται τη βιάζει. Η γυναίκα γεννά (παραμένοντας κοιμισμένη) δυο παιδιά. Ένα από δυο μωρά πιπιλάει το δάχτυλό της, και με αυτόν τον τρόπο αφαιρεί την ακίδα που ευθυνόταν για τη λήθη της. Όταν ξυπνά ανακαλύπτει πως έχει πέσει θύμα βιασμού και έχει δυο παιδιά. Παρόλα αυτά παντρεύεται τον βασιλιά και βιαστή της.
Χάνσελ και Γκρέτελ
Από τα σκοτεινότερα και πιο ενδιαφέροντα παραμύθια ever! Στην politically correct εκδοχή δύο μικρά παιδιά αφήνονται από τη μητριά τους επίτηδες στο δάσος για να χαθούν, επειδή η οικογένεια δεν έχει λεφτά να τα θρέψει! Τα παιδιά χάνονται στο δάσος, όταν, πεινασμένα βρίσκουν ένα σπίτι από ζαχαρωτά που ανήκει σε μια κακιά μάγισσα. Η μάγισσα αρχικά εμφανίζεται ευγενική και τα ταίζει, αλλά στη συνέχεια τα κρατά αιχμάλωτα με σκοπό να τα παχύνει και να τα φάει, όμως αυτά τελικά καταφέρνουν να απελευθερωθούν, να ρίξουν τη δυνάστριά τους στη φωτιά και να ξεφύγουν. Κατά την σκοτεινότερη εκδοχή (ναι, μπορεί να γίνει και σκοτεινότερο) , τα παιδιά κόβουν το λαιμό της μέγαιρας, την πετούν στη φωτιά, παίρνουν όλα τα πολύτιμα αντικείμενα που βρίσκουν και ξεφεύγουν. Υπάρχει και μια ρουμανική version, που νομίζω είναι ακόμα πιο dark, κατά την οποία, όταν τελικά τα παιδιά (μετά την περιπέτειά τους με τη μάγισσα) επιστρέψουν σπίτι, η μητρια σκοτώνει το αγόρι και αναγκάζει την αδερφή του να το μαγειρέψει. Το κορίτσι υπακούει, αλλά κρύβει την καρδιά του αδελφού της στην κουφάλα ενός δέντρου. Η κοπέλα αρνείται να φάει, αλλά ο πατέρας τους τρώει –χωρίς να γνωρίζει- τον γιο του. Η μικρή, μετά το φαγητό, μαζεύει τα κόκκαλα του αδελφού της και τα βάζει στο δέντρο μαζί με την καρδιά. Την επομένη, ένας πουλί κάθεται στο δέντρο και τραγουδά « η αδερφή μου με μαγείρεψε και ο πατέρας μου με έφαγε, αλλά τώρα είμαι κούκος και ασφαλής από τη μητριά μου». Η μητρια τρομοκρατημένη πετά μια πέτρα για να σκοτώσει το πουλί, αλλά η πέτρα επέστρεψε καταπάνω της σκοτώνοντάς την ακαραιαία.
Περισσότερα στα:
www.mtv.com/news/ujv636/disney-movies-fairytale-endings
https://reelrundown.com/animation/Original-Endings-to-Some-of-Our-Favorite-Disney-Fairytales
www.mentalfloss.com/article/17601/8-fairy-tales-and-their-not-so-happy-endings
