«Ο όχλος είναι ένα τέρας με πολλά κεφάλια αλλά χωρίς μυαλό» Β. Φραγκλίνος
Η ιστορία που ακολουθεί συνέβη στην ανατολική Τουρκία τον Ιούλιο του 2005 και πρωταγωνιστές ήταν τα πρόβατα ενός μεγάλου κοπαδιού. Οι Τούρκοι βοσκοί είχαν αφήσει το κοπάδι των προβάτων να βοσκήσει καθώς αυτοί έπαιρναν το πρωινό τους. Ξαφνικά το πρώτο πρόβατο αποφασίζει να πηδήξει στον γκρεμό και άρα στον βέβαιο θάνατο. Έκ- πληκτοι οι βοσκοί έμειναν να πα- ρακολουθούν και τα άλλα 1500 πρό- βατα να ακολουθούν το πρώτο και απότοίδιοσημείο ναπέφτουνστον γκρεμό. Το αποτέλεσμα ήταν 450 νε- κρά ζώα να κείτονται το ένα πάνω στο άλλο, ανέφερε η εφημερίδα Ak- sam. Εκείνα που πήδηξαν αργότερα σώθηκαν, καθώς ο σωρός ανέβαινε και η πτώση όλο και μετριαζόταν αφού έπεφταν επάνω στον μαλακό άσπρο όγκο αυτών που πήδηξαν πρώτα.
Ο ορισμός του ανθρώπου «πρόβατο» εδώ βρίσκει την ερμηνεία του. Όταν βλέπουμε ανθρώπους να ακολουθούν τυφλά είτε ομάδες, είτε πολιτικά σχήματα, είτε ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας, είτε οποιονδήποτε υπόσχεται οτιδήποτε. Γιατί όσο περισσότερος κόσμος συμμετέχει σε κάτι, τόσο πιο πολύ
χάνεται και η δυνατότητα τους για λογική σκέψη και ηθική με αποτέλεσμα να καταλήγουν σε μια κατάσταση νοητική ίδια με αυτή ενός προβάτου.
Αυτή η νοητική κατάσταση δηλώνεται από την απόφαση να ενστερνισθούν τις απόψεις των πολλών, να ασπαστούν τις θέσεις τις οποίες κάποιοι
έχουν κατασκευάσει για να χειραγωγήσουν τον όχλο, αρκεί να μην χρειαστεί να σκεφτούν και να αποφασίσουν μόνοι τους για τα σοβαρά πράγματα της ζωής τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι που άνοιξαν το δρόμο για να εδραιωθεί ο ολοκληρωτισμός και αυτοί οι άνθρωποι είναι που ευθύνονται για την κρίσιμη κατάσταση της ανθρωπότητας σήμερα. Και η ευθύνη τους είναι διπλή. Από τη μια για το κακό που κάνουν στους άλλους, εκείνους που ακόμα έχουν την δυνατότητα της σκέψης, της επιλογής και της απόφασης και από την άλλη γιατί επιτρέπουν σε κάποιους να αποφασίζουν για αυτούς και χαρίζουν την ελευθερία τους χωρίς κανένα ενδοιασμό και
χωρίς κανένα αντίτιμο.
Βοηθούν, στηρίζουν και συντηρούν τα συστήματα που εύκολα τους οδηγούν στην καταστροφή.
Αυτοί οι άνθρωποι που δεν θέλουν να κουραστούν για να αποφασίσουν, αφού άλλοι έχουν αποφασίσει για αυτούς, που δεν χρειάζεται να σκεφτούν, αφού άλλοι το έχουν κάνει για αυτούς, που δεν χρειάζεται να ρωτήσουν, γιατί δέχονται τις έτοιμες απαντήσεις που ήδη έχουν δοθεί και πάνω από όλα αυτοί που πιστεύουν και ακολουθούν τυφλά, χωρίς να ερευνήσουν και να αναρωτηθούν, θεωρώντας ότι αφού ακολουθούν το σύνολο θα γίνουν αποδεκτοί. Αυτοί είναι που αποτελούν τον όχλο.
Όμως ο όχλος έχει τη δύναμη μόνο για καταστροφή και όχι για δημιουργία. Ο όχλος δεν έχει καμιά δυνατότητα παρά μονάχα αυτή που του υπόσχονται ότι θα έχει και η υπόσχεση αυτή είναι μια μεγάλη πλάνη.
Έτσι εάν πολλά εκατομμύρια άνθρωποι επαναλαμβάνουν μια ανοησία, αυτό δεν θα πάψει ποτέ να είναι ανοησία.
