Σε ένα παραμύθι του Αντερσεν ένα παιδί ήταν γυμνό σαν εκείνον τον “Βασιλιά που ήταν γυμνός”.
Κάποτε η επικοινωνιακή διαχείριση μιας πολιτικής κρίσης, έτσι και αλλιώς θα τελειώσει.
Κάποτε οι πολίτες θα ρωτήσουν «και τώρα τι γίνεται που βγήκαμε από τα Μνημόνια;».
Τότε θα εμφανιστεί το παιδί του Αντερσεν, θα καθίσει παράμερα και θα πει και αυτό: «Ο Βασιλιάς ήταν γυμνός».
Διότι θα πρέπει να συνομολογήσουμε όλοι τουλάχιστον κάτι: «Στην πολιτική δεν πρέπει να φοβάσαι να κάνεις αυτά που φοβάσαι να κάνεις».
Εν τοιαύτη περιπτώσει πρέπει να αναπτύξουν δράσεις.
Δράσεις στην κοινωνία, στην οικονομία, στους θεσμούς.