“Τα θέλω όλα & τα θέλω τώρα…”

Στο πολιτικό προσκήνιο της σημερινής παγκοσμιότητας επικρατεί μια σύγχυση στη σκέψη, στο λόγο και στη στάση ζωής των ανθρώπων. Η σύγχυση αυτή, ούτε τυχαία είναι, ούτε άδολη. Υπηρετεί το σύγχρονο οικονομικό πρότυπο ζωής του καταναλωτισμού και σε μερικές περιοχές του πλανήτη, του υπέρ-καταναλωτισμού.
Με όρους κοινωνίας της γνώσης, η συμπεριφορά του καταναλωτισμού, πισωγυρίζει τον ανθρώπινο πολιτισμό, κοντά στην αφετηρία του. Κοντά δηλαδή στην εποχή όπου, τα θέλω, οι ορμές και τα πάθη των ανθρώπων, όριζαν αποκλειστικά, τις ατομικές και συλλογικές συμπεριφορές τους.
Σημειώνεται ότι, στο πλαίσιο της κοινωνικής συμπεριφοράς του καταναλωτισμού, υποβαθμίζεται, ό,τι σημαντικό και μεγάλο πέτυχε η ανθρωπότητα στην εξελεγκτική της πορεία, μέχρι σήμερα. Κυρίως, υποβαθμίζεται και αποσιωπάται η σκέψη, ο λόγος και η στάση ζωής των ανθρώπων της Κλασικής Ελληνικής Αρχαιότητας, όπως αναβίωσε και υιοθετήθηκε κοινωνικά, από την εποχή της Αναγέννησης.

‘’ΤΑ ΘΕΛΩ ΟΛΑ & ΤΑ ΘΕΛΩ ΤΩΡΑ’’

Συνεπώς οι αιτίες της σύγχυσης των ανθρώπων στην εποχή μας, έχουν αναφορά σε μια στρέβλωση και ανισορροπία ζωής. Μια στρέβλωση και ανισορροπία ζωής, οικονομικής αιτίασης, που προβάλλει, ως κατάκτηση και πρόοδο, την σημερινή καταναλωτική συμπεριφορά. Συμπεριφορά που πατά στο σύνθημα, ΄΄τα θέλω όλα και τα θέλω τώρα΄΄. Συμπεριφορά επίσης, που θεωρεί εφάπαξ αναλώσιμο, όλον τον πλούτο του Πλανήτη. Συμπεριφορά τέλος, που εκδηλώνεται ταυτόχρονα και από τα οκτώ δις των ανθρώπων της γης.
Η ανθρωπότητα βέβαια, δεν γνωρίζει για πρώτη φορά παρόμοιες συμπεριφορές. Δεν περπατά, για πρώτη φορά, παρόμοια αυτοκαταστροφικά, μονοπάτια. Τα περπάτησε όμως σε εποχές, με πολύ λιγότερους ενοίκους στον Πλανήτη και ελάχιστους συγκριτικά θιασώτες του συνθήματος ΄΄τα θέλω όλα και τα θέλω τώρα΄΄.
Από την άλλη πλευρά, τα μονοπάτια αυτά είναι εκείνα, που οδηγούν στις μεγάλες όποιας μορφής, πολιτικές και κοινωνικές ανατροπές. Πολιτικές και κοινωνικές ανατροπές αποκατάστασης μιας-κάποιας νέας-ορθολογικής και βιώσιμης ισορροπίας. Νέας βιώσιμης ισορροπίας, τόσο στη σχέση των ανθρώπων με τον Πλανήτη, όσο και στη σχέση των θέλω τους, με το πνεύμα τους και τον δημιουργικό ορθό λόγο.

ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

Όλα δείχνουν, ότι είμαστε κοντά στο σημείο μηδέν, για την-ανεξάρτητα από το πως-απόκτηση μιας παγκόσμιας ισορροπίας, νέων ορίων και νέων πυλώνων. Αυτό μας μηνύει η κλιματική αλλαγή, με τις επιπτώσεις της. Αυτό μας μηνύει η ανισόρροπη εξέλιξη του δημογραφικού, με τις επισιτιστικές ανάγκες, όλων τελικά των ανθρώπων. Με τις επισιτιστικές ανάγκες που δημιουργούν τις μεταναστευτικές ροές τους. Τις ροές, από τις περιοχές υπερπληθυσμού του Πλανήτη, σ’ εκείνες που είναι-προς το παρόν-πλουσιότερες, αλλά και ταυτόχρονα γερασμένες. Αυτό μας μηνύουν επίσης, οι νέες τεχνολογίες, με τις αυτοματοποιήσεις τους στην παραγωγή των αγαθών και συνεπώς, με τις επικείμενες-ακόμη μεγαλύτερες ανατροπές-στις σχέσεις εργασίας.
Αυτό μας μηνύουν ακόμη, οι συσσωρεύσεις του κεφαλαίου. Όχι οι συσσωρεύσεις κεφαλαίου των γνωστών μας τομέων παραγωγής (πρωτογενής, δευτερογενής, τριτογενής), αλλά οι συσσωρεύσεις των κεφαλαίων που διακινούνται στις νέες τεχνολογίες και κυρίως οι συσσωρεύσεις των κεφαλαίων που διακινούνται ανά τον κόσμο, με όρους τζόγου.
Αυτό μας μηνύουν τέλος, οι μεγάλες γεωπολιτικές κινήσεις στην παγκόσμια σκακιέρα. Εκείνες που επιχειρούνται, με τις νέες υπερεθνικές συσπειρώσεις-όποιας μορφής και περιεχομένου-αλλά και με τις πολεμικές συγκρούσεις που αναπτύσσονται, για την χάραξη νέων συνόρων-σαφώς οικονομικών.

ΝΕΟΙ ΠΥΛΩΝΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Ο πρώτος πυλώνας λοιπόν, αυτής της νέας ισορροπίας, αποκτά θεμέλια, στην αλλαγή της σχέσης των ανθρώπων με τον Πλανήτη. Και πριν απ’ όλα, στην αλλαγή της καταναλωτικής συμπεριφοράς, όλων μας.
Ο δεύτερος πυλώνας θα στηριχτεί, στην πιο δίκαια ανακατανομή του παγκόσμιου πλούτου. Όχι εκείνου που αποχτιέται από τους γνωστούς μας τομείς παραγωγής, αλλά εκείνου που εγκλωβίστηκε και πολλαπλασιάζεται ανισομερώς και ανεξέλεγκτα, στο χώρο των νέων τεχνολογιών. Κυρίως, όμως ο πυλώνας αυτός, θα στηριχτεί στην απαξίωση του λεγόμενου πλούτου του αέρα. Στην απαξίωση του εικονικού δηλαδή πλούτου, που διακινείται υπερτιμημένος, στα ανά τον κόσμο χρηματιστήρια και σε μερικές περιπτώσεις με τα κρατικά νομίσματα.
Σαφώς και δεν περιμένουμε τη νέα ισορροπία, από όλους εκείνους τους ανθρώπους και τις συλλογικότητές τους που μας επέβαλαν τη σύγχρονη θεότητα του καταναλωτισμού και τους τρόπους λατρείας της.
Η νέα ισορροπία θα προέλθει με όρους κοινωνίας της γνώσης και ανατροπή. Θα προέλθει από ανθρώπους και συλλογικότητες, που βρίσκονται και αγωνίζονται σήμερα ενάντια στην απληστία όλων εκείνων, που παραμένουν και επιμένουν στο σύνθημα: ´´ΤΑ ΘΕΛΩ ΟΛΑ & ΤΑ ΘΕΛΩ ΤΩΡΑ´´.