Ακόμα δεν είχε κοπάσει ο απόηχος από τις διάφορες κριτικές του 24ου βιβλίου που έγιναν και δημοσιεύτηκαν στον τοπικό τύπο κι όχι μόνο, από ανθρώπους των γραμμάτων ή και από απλούς ανθρώπους, ο ακάματος συγγραφέας πατέρας Ιγνάτιος βουτώντας την πολυκέλαδη γραφίδα του στο καλαμάρι της καρδιάς του έφερε στο φως της δημοσιότητας το 25ο βιβλίο του με τον παραπάνω τίτλο.
Εδώ πρέπει να διευκρινίσω ότι ο συγγραφέας το βιβλίο του αυτό, όπως και τα προηγούμενα, το έχει γράψει με τον παλιό τρόπο, δηλαδή με οξείες, περισπωμένες κ.λπ.
Ένα βιβλίο 168 σελίδων άρτια επιμελημένο, χωρισμένο σε τέσσερα κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο ο π. Ιγνάτιος διευκρινίζει στον αναγνώστη του ότι δεν αναφέρεται στα φίδια που ανήκουν στο ζωικό βασίλειο αλλά στα τρία μεγαλύτερα, κατά την ταπεινή γνώμη μου, που ταλανίζουν την ψυχική ισορροπία του ανθρώπου και αυτά είναι μας λέει ο συγγραφέας, η φιλαργυρία, η φιληδονία και η φιλοδοξία.
Στο πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται στο φίδι φιλαργυρία και μας λέει με πόνο ψυχής ότι είναι όργανο του σατανά, δόλιο, προκλητικό και δύσκολα δαμαζόμενο.
Αδίστακτος κατακτητής και αχόρταγος, όπως καταντά και τα θύματά του. Στη συνέχεια και στις 52 σελίδες του βιβλίου του ο συγγραφέας γράφει εκτός από τα δικά του σοφά λόγια, δηλαδή με ποιους τρόπους μπορούμε να αποφύγουμε το δηλητηριώδες τσίμπημά του, αναφέρεται και στο τι είπαν κατά καιρούς μύριοι άλλοι άγιοι και σοφοί άνθρωποι.
Λόγω όμως του περιορισμένου χώρου της εφημερίδας που έχω στη διάθεσή μου, θα αναφερθώ επιγραμματικά στο τι έχουν πει για την φιλαργυρία ορισμένοι εξ’ αυτών: π.χ. ο Γάλλος Π. Καρτέν είπε «το χρήμα δεν με συγκινεί. Δεν φιλοδοξώ να είμαι ο πιο πλούσιος του νεκροταφείου, το αντίθετο».
Ο ίδιος ο συγγραφέας μας λέει: «οι πλεονέκτες μένουν αιχμάλωτοι από το πάθος μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής τους. Δεν συνειδητοποιούν ότι είναι ασθενείς και αρνούνται κάθε αναθεώρηση των επιλογών των». Λίγα σοφά λόγια βγαλμένα από τα τρίσβαθα των ψυχών τους αποσκοπώντας μόνο και μόνο στη σωτηρίαν του ανθρώπου από το πάθος της φιλαργυρίας.
Στο δεύτερο κεφάλαιο ο συγγραφέας αναφέρεται στη φιληδονία. Το ίδιο φαρμακερό φίδι όπως και η φιλαργυρία μας λέει ο π. Ιγνάτιος, ύπουλο φίδι που αν φωλιάσει στην ψυχή του ανθρώπου δύσκολα ξεριζώνεται απ’ αυτή. Σε αυτό το κεφάλαιο ο συγγραφέας μας γράφει και μάλιστα με ακρίβεια πότε και από ποιους έχουν γραφεί για το παραπάνω φίδι, πόσο επικίνδυνο είναι το τσίμπημα του, για να τονίσει ο ίδιος ότι η φιληδονία δηλαδή αμαρτία, είναι η μη εγκράτεια των οφθαλμών, να βλέπουμε δηλαδή ανήθικα πορνικά θεάματα ή τέτοια να διαβάζουμε. Και συνεχίζει. Με τη διαβολική «εξέλιξη» που έχουμε διαστροφή θα έλεγα, πάρα πολλοί, όχι μόνο νέοι και νέες αλλά και ενήλικoι, παρακολουθούν πορνικά video στο αμφιλεγόμενο δίκτυο – σκληρούς δίσκους στις τηλεοράσεις και σε πολλά έντυπα, πολύκλαδη η φιληδονία μας τονίζει ο συγγραφέας. Τα παραπάνω και πάρα πολλά άλλα μας γράφει ο πατέρας Ιγνάτιος δείχνοντας βέβαια το δρόμο της σωτηρίας στους δηλητηριασμένους από το δηλητήριο που άφθονο διαθέτει.
Στο τρίτο κεφάλαιο του βιβλίου του, αναφέρεται στο άλλο φίδι τη φιλοδοξία. Είναι καταραμένο φίδι η φιλοδοξία μας λέει, που από τον παράδεισο μέχρι και σήμερα επιτίθεται στον κάθε άνθρωπο.
Είναι επιθετικός όφις, συνεχίζει, διάβολος δεν κοιμάται και πάντα καιροφυλακτεί και τις περισσότερες φορές επιτίθεται ως λέων ωρυόμενος (Β. Πέτρου 5.8). Στις επόμενες 35 σελίδες ο συγγραφέας που γράφει για το φίδι φιλοδοξία και για τα μύρια δεινά που φέρνει στον άνθρωπο πολλά λόγια σοφών αγίων και δικά του λόγια είναι γραμμένα με απίστευτη υπομονή και επιμέλεια, εγώ πιστεύω εκτός από τον προβληματισμό που προκαλεί στον αναγνώστη του, προκαλεί και τον θαυμασμό του. Οφείλω να πω διαβάζοντας το εν λόγω βιβλίο αναρωτήθηκα πολλές φορές πού βρίσκει τόση υπομονή και πόσο πολύ πρέπει να κουράστηκε ώστε να συλλέξει τόσες πληροφορίες ο πατέρας Ιγνάτιος. Κάτι που επίσης πιστεύω ότι ελάχιστοι συγγραφείς διαθέτουν τόσο μεγάλη επιμονή και υπομονή.
Τέλος θέλω κι από τούτη τη θέση να ευχαριστήσω τον π. Ιγνάτιο για την τιμή που μου έκανε στέλνοντάς μου το βιβλίο του. Θα μπορούσα βέβαια να γράψω πάρα πολλά ακόμα για το εν λόγω βιβλίο, όμως όπως και στην αρχή επισημαίνω, ο χώρος της εφημερίδας δεν μου το επιτρέπει και σταματάω εδώ. Πριν κλείσω όμως την αναφορά μου τούτη για το βιβλίο του πατέρα Ιγνάτιου θέλω να πω στους αναγνώστες της στήλης αυτής ότι πρέπει να προμηθευτούν πάση θυσία το βιβλίο αυτό. Εχουν πάρα πολλά να διδαχτούν και να επιλέξουν μύριους τρόπους ώστε ν’ αποφύγουν τα δηλητηριώδες τσιμπήματα των εν λόγω φιδιών.
*συγγραφέας – ποιητής
Μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων λογοτεχνών και μέλος της λογοτεχνικής παρέας Χανίων
