Τα τσαΐρια και τα τσακίδια

Σε έκθεση του υπουργείου οικονομικών των Η.Π.Α. ο συντάκτης κατηγορεί τη Γερμανία, ότι με τα πλεονάσματα που έχει επιτύχει η χώρα αυτή, βαθύνει την κρίση στον νότο της Κοινότητας, παρατείνει την οικονομική κρίση και κανείς δε γνωρίζει τη μέθοδο αντίδρασης: Και εμείς που αντιμετωπίζουμε τα μύρια όσα προβλήματα, αντί να δεχόμαστε την επιβολή φόρων στα “τσαΐρια” είναι προτιμότερο να τους στείλουμε όλους αυτούς στα “τσακίδια”. Και εξηγούμαστε: τα “τσακίδια” είναι τοπωνύμιο φανταστικού τόπου της ευρύτερης περιφέρειας του αγύριστου που προτείνουμε σαν ιδανικό προορισμό ή μόνιμη κατοικία των ατόμων που μας προκαλούν το  διαρκή πόνο και την καταστροφή, ήτοι την τρόικα και τους εγχώριους τοποτηρητές τους, εν γένει …
Ηδη στα δυο τελευταία σημειώματά μας αναφερθήκαμε στην πρωτοβουλία που  παίρνει το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο για να ελέγξει τους χειρισμούς της τρόικα, ήτοι των πλέον άθλιων δανειστών μας.
Σοβαρές φωνές στην Ευρώπη, όπως του πρώην Γερμανού καγκελάριου Χέλμουτ Σμιθ, του πρώην προέδρου της Κομισιόν Ντελόρ, αλλά και σειράς σοβαρών ακαδημαϊκών  και αξιωματούχων στη γηραιά ήπειρο, συνόψισαν τις σκέψεις τους για την ανάγκη  να πάρουμε υπόψη μας την κοινωνική διάσταση, που είναι αναπόσπαστο μέρος για την ολοκλήρωση της Ο.Ν.Ε., ώστε να  περιοριστούν οι αρνητικές επιπτώσεις της συμμετοχής στο κοινό νόμισμα.
Στην ουσία, οι λόγοι της παρέμβασης αυτής, θεωρούμε ότι οφείλονται στο να σταματήσει τον επικίνδυνο κατήφορο που έχει πάρει η ιδέα και το όραμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία τείνει να καταντήσει από όνειρο … εφιάλτης. Διότι η οικονομική κρίση είναι στιγμιαίο για ορισμένους και διαρκές για άλλους, έγκλημα, αλλά δε διήρκησε ποτέ στο παρελθόν τόσο χρονικό διάστημα για ορισμένους, ενώ ταυτόχρονα, άλλοι, που επιβάλουν και τα πράγματα όχι μόνο έχουν βγει από την κρίση, αλλά κερδίζουν και υπέρογκα ποσά, όπως έχουμε γράψει πολλές φορές από την παρούσα στήλη. Πρόθεσή μας πρέπει να είναι το διαρκές να μην καταλήξει στο διηνεκές!
Ταυτόχρονα, με κίνδυνο να επαναλαμβάνουμε τα χιλιοειπωμένα, θα επισημάνω ότι τα λάθη και το συγνώμη του Δ.Ν.Τ. έπρεπε να έχουν συνειδητοποιήσει τους εγχώριους κυβερνώντες, ώστε να θέσουν στο τραπέζι την πλήρη πραγματικότητα και να αλλάξουν το καθεστώς των μνημονίων, ώστε να προσλάβει, επιτέλους, αναπτυξιακό χαρακτήρα! Αντίθετα, επειδή αυτήν την εποχή χάνουμε και τη φέτα, αφού θα παράγεται “στυλ φέτα” στον Καναδά και οι προστρέχοντες δήθεν θεωρούν ότι μας προστατεύουν, σύντομα, αν εξακολουθήσει αυτή η διαδικασία, θα είμαστε σε κατάσταση πλήρους έλλειψης προστασίας.
Αυτό σημαίνει ότι οι κυβερνώντες πρέπει να σταματήσουν την άθλια επιβολή φόρων, μεταξύ των οποίων και στα τσαΐρια που είναι ακαλλιέργητα, με πέτρες χωράφια σε αφιλόξενα μέρη, να φροντίσουν τη ρευστότητα των τραπεζών και να φροντίσουν τις παραγωγικές επενδύσεις, με πλήρη χρήση των κεφαλαίων που αποφασίζονται στις Βρυξέλλες, είτε με τη μέθοδο της μόχλευσης των πόρων, σε συνδυασμό με την τεχνογνωσία της Ευρωπαϊκής τράπεζας επενδύσεων, είτε μέσω των επιδοτήσεων που χορηγούν οι κοινοτικές πολιτικές, για τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας της παραγωγής.
Γι’ αυτό σημειώνω στο σημερινό μου μήνυμα, ότι όποιος τολμήσει να επιβάλει φορολογία στους αγρότες που παίρνουν επιδοτήσεις κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως “εθνικός προδότης”, διότι θα οδηγήσει και το μοναδικό τομέα που μπορεί να συμβάλει μαζί με τον τουρισμό (τουλάχιστον μέχρι να δούμε τα πετρέλαια και τα γκάζια να εξορύσσονται από τους βυθούς των “θαλασσίων οικοπέδων μας”) για να βγούμε από την κρίση.
Πάντως, ο υπουργός οικονομίας, αν θελήσει την επιβολή τέτοιου φόρου θα βρει, υποχρεωτικά, απέναντί του την Κομισιόν, διότι ανατρέπεται όλο το σκηνικό της πραγματικής αιτίας παροχής των επιδοτήσεων που είναι η διατήρηση της ανταγωνιστικότητας της παραγωγής αγαθών και τροφίμων για τη διατροφή των πληθυσμών καθώς και η διατήρηση του περιβάλλοντος, το οποίο έχει πληγεί τόσο σοβαρά, ώστε κινδυνεύει πλέον και ο πλανήτης!
Ας αφήσουν λοιπόν τα σχέδια οι φοροεπιβάλλοντες γιατί από τα τσαΐρια τους βλέπω στα τσακίδια!