Εκτιμώ ότι μέσα στη μεγάλη αναμπουμπούλα πάντα υπάρχουν ευκαιρίες για σοβαρά βήματα προόδου στη χώρα και στο πολιτικό της σκηνικό.
Οι δικοί μας εξάλλου “θρίαμβοι και καταστροφές” απέδειξαν ότι στο τέλος της ημέρας οι πολίτες απεχθάνονται τον δογματισμό και τα υπερφίαλα τσαλαβουτήματα στην ιστορία.
Αν προσμετρήσουμε ότι τούτες τις ημέρες η ιστορία στη χώρα γράφεται έντονα και με τους δικούς της ξεχωριστούς ρυθμούς εύκολα μπορείτε να καταλάβετε γιατί ο συντηρητικός λαϊκισμός ντύνει πάντα την αντίδραση του με μεγάλες λέξεις.
Αυτό το κάνουν οι λαϊκιστές και οι νεροκουβαλητές τους για να μην καταλάβουμε τι κρύβεται κάτω από τις μεγάλες λέξεις και από μια ιστορική προδιάθεση που έχουν στις λέξεις με τον δέοντα επαρχιωτικό λυρισμό.
Ετσι οι καλπουνατζήδες (πλαστογράφοι) της ιστορίας βγαίνουν στο ξέφωτο σεργιάνι και έτσι αμολάνε τις παρόλες τους.
Όταν τους πάρουμε χαμπάρι όμως, τους κάνουμε κεφαλοκλείδωμα.
Αυτοί που έχουν δημοφοβία που φοβούνται να βγουν στην κοινωνία… χρησιμοποιούν μεγάλες λέξεις.
Είναι και μια άλλη υποκατηγορία της πλάκας που απλά βρίζει.
Και οι δυο ομάδες με τον δεσπόζοντα λαϊκισμό και τις μπουρδολογικές, θεωρητικές ενατενίσεις βρίσκονται ανάμεσά μας.