ΛΕΥΚΟΣ ΟΙΚΟΣ: Η ΠΤΩΣΗ
(2013 ΕΓΧ 137’) Περιπέτεια
Σκην.: Ρόλαντ Έμεριχ Μουσ.: Ραμίν Τζιαβαντί. Ηθ.: Τσάνινγκ Τέιτουμ, Τζέιμι Φοξ, Τζέισον Κλαρκ, Μάγκι Γκίλενχαλ, Ρίτσαρντ Τζένκινς, Τζέιμς Γουντς, Ρέιτσελ Λεβέβρ.
Το μέγεθος… είναι που κάνει τη διαφορά…
Ο Τζον Κέιλ, είναι μέλος της Αστυνομίας του Καπιτωλίου και έχει μόλις ενημερωθεί, ότι η αίτηση προκειμένου να γίνει μυστικός πράκτορας στην υπηρεσία του προέδρου των Η.Π.Α. Τζέιμς Σόγιερ, έχει απορριφθεί. Στην προσπάθειά του να μην απογοητεύσει τη μικρή του κόρη με τη δυσάρεστη είδηση, την ξεναγεί στον Λευκό Οίκο. Για κακή τους τύχη όμως, μια βαριά οπλισμένη παραστρατιωτική οργάνωση, καταλαμβάνει το κτήριο. Τώρα καθώς η κυβέρνηση διαλύεται και ο χρόνος τελειώνει, είναι στο χέρι του Κέιλ, να σώσει τον πρόεδρο, την κόρη του και ασφαλώς τη χώρα.
Δ.Τ.
JOBS
(2013 ΕΓΧ 122’) Δράμα
Σκην.: Τζόσουα Μάικλ Στερν Μουσ.: Τζον Ντέμπνεϊ Ηθ.: Άστον Κούτσερ, Τζος Γκαντ, Τζ. Κ. Σάιμονς, Ντέρμοντ Μαλρόνεϊ, Τζέιμς Γουντς
Κάποιοι βλέπουν το πιθανό… κάποιοι το αλλάζουν…
Στην καταγραφή της περιόδου 1971 – 1991, ο Άστον Κούτσερ πρωταγωνιστεί ως Στιβ Τζομπς συνιδρυτής της Apple, στην επική ιστορία ενός ευφυούς και παθιασμένου επιχειρηματία, με μοναδικό όραμα να εκτοξεύσει μια ψηφιακή επανάσταση, που άλλαξε για πάντα τον τρόπο ζωής μας.
Μεγαλωμένος σε μικροαστικό προάστιο της Βόρειας Καλιφόρνια, το Κολέγιο Ριντ έδιωξε τον Στιβ Τζομπς, ως μια χαμένη ψυχή που έψαχνε άσκοπα την ταυτότητά του. Ταξίδεψε στην Ινδία για διαφωτισμό και πειραματισμό, όπως πολλοί στη γενιά του, με παραισθησιογόνα ναρκωτικά, για να βρεθεί μοχθώντας στην αφάνεια, ως τεχνικός στην κατασκευή ενός βιντεογκέιμ. Αδυνατώντας να ανεχτεί το 8ωρο, προσπαθεί να προωθήσει μια μικρή πλακέτα υπολογιστή την οποία εφηύρε ο ευφυής παιδικός φίλος του Στιβ «Γουόζ» Γουόζνιακ. Εξασκώντας τις φυσικές ικανότητές του στη διαφήμιση, σε συνδυασμό με τις τεχνικές γνώσεις του, ο Τζομπς πείθει έναν ντόπιο ιδιοκτήτη καταστήματος ηλεκτρονικών να παραγγείλει 100 κομμάτια. Επιστρατεύοντας μια χούφτα φίλων για τη συναρμολόγηση των πλακετών στο γκαράζ των γονιών του, γεννιέται η Apple Computers…
Πορευόμενος πρόσω ολοταχώς με τη στήριξη του επενδυτή Μάικ Μάρκουλα, το πρωτότυπο του Γουόζ εξελίσσεται στον πρώτο προσωπικό υπολογιστή στον κόσμο. Καθοδηγούμενος από την ανηλεή τελειομανία του Τζομπς και την περιφρόνησή του προς το κατεστημένο, η Apple μεταμορφώνει τον κόσμο των υπολογιστών, εξαναγκάζοντας γίγαντες όπως η ΙΒΜ, να αλλάξει πορεία τρέχοντας να προλάβει τα πράγματα. Υπάρχει, όμως, μια σκοτεινή πλευρά στην κινητήρια δύναμη του Τζομπς: μια συγκλονιστική έλλειψη συμπόνιας, η οποία αφήνει πίσω της εγκαταλειμμένες ερωμένες, προδομένους φίλους και απογοητευμένους συναδέλφους στο διάβα του.
Καθώς η Apple εξαπλώνεται σε μια παγκόσμια εταιρεία, η τελειομανία και ο συγκρουσιακός χαρακτήρας του Τζομπς, είναι το μοιραίο λάθος του. Η επιμονή του σε τεράστιες χρηματοδοτήσεις της εταιρείας σε ένα αβέβαιο προϊόν, ωθεί τη Macintosh στην απομάκρυνσή του από το συμβούλιο της εταιρείας, δίνοντας τα ηνία στον πρώην διευθυντή της Pepsi, Τζον Σκάλεϊ. Χωρίς όμως το όραμα και την ηγεσία του Τζομπς, η εταιρεία ολισθαίνει από τον πρωταρχικό σκοπό του, να δημιουργήσει κομψές και ευκολονόητες μηχανές που εξυπηρετούν ως φυσική προέκταση του χρήστη τους. Πάνω από μία δεκαετία μετά, ένα νέο διοικητικό συμβούλιο αποφασίζει ότι ο Τζομπς είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να κάνει την Apple να λάμψει ξανά…
19/09 – 22/09/2013
ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ
(2012 ΕΓΧ 112’) Κωμωδία
Σκην.: Σουζάνε Μπίερ Μουσ.: Γιόχαν Σόντερκβιστ Λιμ ΗΘ.: Πιρς Μπρόσναν, Τρίνε Ντίρχολμ, Μόλι Μπλίξτ Έγκελιντ, Σεμπάστιαν Γιένσεν, Πάπρικα Στιν, Κιμ Μπόντνια
Εχετε ακούσει… που λένε… ότι… η ζωή συνεχίζεται;
Ο Φίλιπ, ένας μοναχικός, γοητευτικός, Άγγλος μεσήλικας, ζει στη Δανία, μακριά από την διαλυμένη του οικογένεια. Κάπου εκεί έξω, κάτω από τον ίδιο ψυχρό ουρανό, η Ίντα, μια Δανέζα κομμώτρια, που αναρρώνει από ένα πρόσφατο πρόβλημα υγείας, πιάνει τον άντρα της στο κρεβάτι με μια συνάδελφό του, η οποία έχει τα μισά της χρόνια. Οι μοίρες των δυο συναντιούνται, αναπόφευκτα, στο δρόμο για τη μαγευτική Ιταλία, όταν ο γιος του Φίλιπ, Πάτρικ, παντρεύεται την Άστριντ, κόρη της Ίντα…
Η Σουζάνε Μπίερ για την ταινία
“Σκοπός μου ήταν να κάνω μια ταινία που θα περιστρέφεται γύρω από ανθρώπους, «ανθρώπινους»! Τρωτούς καθημερινούς θνητούς, δηλαδή, ευάλωτους από τους απρόβλεπτους ρύπους της γήινης μιζέριας. Ήθελα το φιλμ μου να μιλάει γι’ αυτούς αλλά και για τα πράγματα εκείνα που μας καταβάλλουν καθημερινά, τα οποία όμως αν τα αντιμετωπίσει κανείς με χιούμορ, μπορεί να τα χρησιμοποιήσει πάντοτε προς όφελός του.
Στην Ίντα και τον Φίλιπ βρήκα τους ιδανικούς μου «ήρωες». Η ανθρώπινη υπόστασή τους εκπέμπει σε πλήρη εκδοχή, αυτό ακριβώς που είχα κατά νου, ενώ την ίδια στιγμή προκύπτει, αμυδρά, από τους ίδιους μια ρομαντική αίσθηση του χιούμορ. Τους πήραμε λοιπόν και τους τοποθετήσαμε στην Ιταλία, σε ένα μέρος ειδυλλιακό και πανέμορφο, πλάι σε χαρακτήρες κωμικούς και ιδιαίτερους, ενώ προσθέσαμε στο υπόβαθρο, ρομαντισμό, γέλιο και διάθεση για ζωή – όχι για κάποιον άλλο λόγο, απλά για να δούμε ποιο θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα της ανάμειξης του άσπρου με το μαύρο και σταθήκαμε να χαζεύουμε το εντυπωσιακό κοντράστ και τη μοναδικότητα της μεγαλύτερης αντίθεσης της φύσης! Και φυσικά όλα αυτά στήθηκαν, δίνοντας στους χαρακτήρες μας την ανθρώπινη φροντίδα και την τύχη που τους αξίζει. Ποια είναι αυτή; Ποιος ξέρει πραγματικά;”.
Δ.Τ.
19/09 – 22/09/2013
ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΤΕΡΕΖ ΝΤ.
(2012 ΕΓΧ 110’)
Δράμα εποχής, βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Φρανσουά Μοριάκ
Σκην.: Κλοντ Μιλέρ ΗΘ.: Οντρέι Τοτού, Ζιλ Λελούς, Αναΐς Ντεμουστιέ, Στάνλεϊ Γουέμπερ
Οπου δεν υπάρχει θύμα, δεν υπάρχει και έγκλημα…
Γαλλία, τέλη της δεκαετίας του ’20. Η Τερέζ, μια φιλελεύθερη γυναίκα, παντρεύεται το γείτονά της Μπερνάρ και οι μεγάλες περιουσίες τους ενώνονται. Ο Μπερνάρ ανέχεται τον ισχυρό χαρακτήρα και τις παθιασμένες απόψεις της πανέξυπνης συζύγου του, αλλά εκείνη σύντομα αρχίζει να ασφυκτιά από την ανία της επαρχιώτικης ζωής και τη μετριότητα του άντρα της. Ονειρεύεται το Παρίσι, την πολιτιστική κίνηση, ψάχνει για ερεθίσματα και για διαφυγή. Το πάθος της όμως αυτό, την οδηγεί στα άκρα…
Με τα λόγια
του σκηνοθέτη….
Το μυθιστόρημα του Φρανσουά Μοριάκ «Therese Desqueyroux» πραγματικά με συνεπήρε! Ότι ήθελα από μια ταινία ήταν εκεί! Στην ταινία επικρατεί μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, η οποία καταφέρνει να καθηλώσει και να συνεπάρει τον θεατή μέσα σε αυτήν.
Στο βιβλίο, η ιστορία εξελίσσεται με μια αναδρομή στο παρελθόν. Στην ταινία μου, προσπαθώ να εξηγήσω από την αρχή τα πράγματα για να καταλάβουμε την ψυχολογία της Τερέζ. Ο άνδρας της Τερέζ στο μυθιστόρημα, παρουσιάζεται ως άγριος και επαρχιώτης, βαθιά συνδεδεμένος με τους θεσμούς της οικογένειας. Με τη δικιά μου οπτική, του ευγενικού συζύγου, δημιουργώ αγωνία και εκπλήξεις, σχετικά με τις πράξεις και την συμπεριφορά της Τερέζ. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων είχα συνέχεια στο μυαλό μου ότι «είναι παγίδα να παρουσιάσω την ιστορία όπως ο Μόριακ – η επιτυχία δεν θα είναι σίγουρη».
Για μένα κινηματογράφος είναι να κινηματογραφείς ανθρώπους που καταφέρνουν με έναν μυστηριώδη τρόπο να γοητεύσουν και να μαγέψουν τον θεατή, ακόμα και αν έχουν τον ρόλο του «κακού». Αυτή είναι η ερωτική πλευρά του κινηματογράφου. Και οι γυναίκες συμβάλλουν σε αυτόν τον ερωτισμό.
Η Τερέζ είναι μια μυστηριώδης γυναίκα, που παρόλη την εσωτερική αναταραχή που νοιώθει παρουσιάζεται τρομερά «ήρεμη». Μια γυναίκα που η ανατροφή της την οδήγησε στον παραλογισμό. Μια γυναίκα συγκρατημένη, όπου εκφράζει τη βία μόνο μέσα από τα όνειρά της. Η Τερέζ ταλαντεύεται μέσα στις σκέψεις της. Νοιώθει ότι μπορεί να ευτυχίσει δίπλα στον Μπερνάρ, πιστεύει ότι έτσι θα καταφέρει να βάλει τις σκέψεις της σε μια σειρά και να βρει την ψυχική της ηρεμία. Αντίθετα όμως, αυτό την ωθεί στα άκρα. Δηλητηριάζει τον σύζυγό της, ρισκάρει την ελευθερία της και έρχεται αντιμέτωπη με τον νόμο. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να δείξω την τραγικότητα μέσα στην όποια ζει. Οι ταινίες μου συχνά είχαν μια δόση μελαγχολίας. Στη συγκεκριμένη ίσως αυτή φαίνεται πιο έντονα, λόγω της ασθένειας μου. Ήξερα ότι με το τέλος της ταινίας, θα έπρεπε να γυρίσω στο Νοσοκομείο για να συνεχίσω τη θεραπεία μου. Η ασθένειά μου, δεν άλλαξε τον τρόπο της δουλειάς μου. Μου έδωσε όμως λίγη ελευθερία. Είχα λιγότερο άγχος από πριν, γιατί στην πραγματικότητα είχα να αντιμετωπίσω κάτι πιο δύσκολο από μια ταινία. Σωστό ή λάθος, πάντα κάνω αυτό που θέλω και ταινίες που θέλω.
Δ.Τ.
**Η στήλη, ενημερώνεται από τους αιθουσάρχες για τις νέες ταινίες κάθε Τρίτη μεσημέρι. Για κάθε αιφνιδιαστική αλλαγή, υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι.
