» Ματιές στην οθόνη των σινεμά της πόλης
Η Εκλεκτή
(Antebellum) Ταινία τρόμου, αμερικάνικης παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Τζέραρντ Μπους και Κρίστοφερ Ρενζ, με τους Τζανέλ Μονέ, Ερικ Λανγκ, Τζένα Μαλόουν, Τζακ Χιούστον, Κίρσι Κλέμονς κ.ά.
Ξεκινάει ως αντιρατσιστικό δράμα, με μία μακρά εισαγωγή 40 λεπτών, μεταφέροντας τον θεατή στις ζοφερές εποχές του αμερικάνικου εμφύλιου πολέμου και την απάνθρωπη αντιμετώπιση των μαύρων από τους “λευκούς αφέντες”, περνά στο δεύτερο κομμάτι της, στο σήμερα, μέσω της ύπαρξης της δισέγγονης μιας τυραννισμένης σκλάβας, για να επιστρέψει με έναν ακατανόητο τρόπο στο τρίτο μέρος, στις φυτείες του Νότου και στην εποχή της δουλείας σαν ένα στόρι εκδίκησης. Ένα φιλμ που προσπαθεί να δικαιώσει το αρχικό μότο τής ταινίας (“Το παρελθόν δεν πεθαίνει ποτέ, δεν είναι καν παρελθόν”), αλλά από λάθος αφετηρία, καθώς η ιστορία μίσους και απανθρωπιάς κανονικά έπρεπε να στοιχειώνει τους λευκούς και όχι τα θύματά τους.
Με δυο κουβέντες: τρεις ταινίες σε μία και μια χαμένη ευκαιρία για κάτι διαφορετικό στο χώρο του τρόμου (αλλά ούτε ακριβώς φιλμ τρόμου είναι), αφού ξεκινάει ενθαρρυντικά, πλατειάζει επικίνδυνα, χρησιμοποιεί κοινότυπα αντιρατσιστικά σλόγκαν και στο τέλος χάνει τα αυγά και τα καλάθια. Έτσι, το ντεμπούτο των δυο σκηνοθετών, με προϋπηρεσία σε μουσικά βίντεο κλιπ, στέφεται με αποτυχία, καθώς επιχείρησαν κάτι μεγαλύτερο από το σκηνοθετικό τους μπόι, στρίμωξαν τρία διαφορετικά κινηματογραφικά είδη σε ένα φιλμ και τα διέλυσαν όλα.
Η τραγουδίστρια και ηθοποιός Τζανέλ Μονέ θελκτική και χαριτωμένη, χάνει κάθε ελπίδα διάκρισης όταν μπαίνει στο χώρο του θρίλερ.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ: Μια επιτυχημένη συγγραφέας βρίσκει τον εαυτό της παγιδευμένο σε μια τρομακτική πραγματικότητα και πρέπει να βρει την λύση σε ένα μυστήριο που διασχίζει αιώνες και μοιάζει συγκλονιστικά μπερδεμένο και παράλογο.
Η Εποχή της Βροχής
(Wet Season) Δράμα, ταϊβανέζικης παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Άντονι Τσεν, με τους Ζία Λερ Κοχ, Γιαν Γιαν Γιεό, Κρίστοφερ Μινγκ-Σουν Λι, Σι Μπιν Γιανγκ κ.ά.
Ευαίσθητο, χαμηλόφωνο δράμα από τον Άντονι Τσεν, που το 2013 είχε κατακτήσει την αναγνώριση, κερδίζοντας τη Χρυσή Κάμερα στις Κάννες για την ταινία του “Ilo Ilo”. Εδώ, αφηγείται την ιστορία μίας χαμηλών τόνων 40χρονης καθηγήτριας, που ο γάμος της πάει κατά διαόλου, προσπαθεί μάταια για χρόνια να αποκτήσει παιδί και ταυτόχρονα φροντίζει τον ανήμπορο ηλικιωμένο πεθερό της, ενώ η σχέση που θα αναπτύξει με έναν μοναχικό μαθητή της θα έχει απρόοπτη εξέλιξη.
Ο Τσεν ξεπερνώντας τα συνήθη στερεότυπα και προσεγγίζοντας το αταίριαστο ζευγάρι με κατανόηση και βαθιά ευαισθησία, χωρίς υπόνοια του πικάντικου, μιλάει για την ανάγκη της ανθρώπινης επαφής, την αναζήτηση ταυτότητας, αλλά και την ενηλικίωση. Η καθηγήτρια στην αρχή βλέπει το μαθητή ως το παιδί που δεν έχει αποκτήσει και ο μαθητής ως τη μητέρα που του λείπει, αλλά η αγάπη και εκτίμηση τελικά εξελίσσεται σε ερωτικό πάθος, ακόμη ένα χαρακτηριστικό που λείπει από τη ζωή και των δύο και ειδικά της γυναίκας.
Ο Τσεν επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στην ηρωίδα του, που ζει μια ανιαρή ζωή, κάνει μία επώδυνη προσπάθεια για να αποκτήσει παιδί, ο άντρας της την περιφρονεί μέχρι να αποδειχθεί ότι την απατά κι εκείνη υπομένει με αξιοπρέπεια την ήττα της ζωής της.
Επίσης, στην ταινία σχολιάζονται διακριτικά αλλά με ευκρίνεια οι αόρατες γραμμές που διαχωρίζουν τους ανθρώπους. Διαχωριστικές γραμμές βασισμένες στο χρήμα, την καταγωγή και την κοινωνική τάξη, ένα φαινόμενο που συνεχώς γιγαντώνεται παγκοσμίως και γίνεται κώδικας αξίας. Ο ταλαντούχος και πολλά υποσχόμενος σκηνοθέτης κινηματογραφεί σε παλ μελαγχολικά χρώματα, αφήνει τις σκηνές του να ολοκληρώνονται, αποφεύγοντας το γρήγορο μοντάζ, αξιοποιεί τις σιωπές και το εύθραυστο πρόσωπο της ηρωίδας του, ενώ καταθέτει και μια σειρά από πλάνα που καταδεικνύουν έναν κινηματογραφιστή με έμπνευση και γνώση του σινεμά.
Η πρωταγωνίστρια Γιαν Γιαν Γιεό παίρνει πάνω της όλη την ταινία και καταφέρνει να την πάει ένα βήμα παραπέρα, με τα εκφραστικά της μάτια και τα λιτή παρουσία της, ακόμη και όταν ορισμένες φορές ο σκηνοθέτης δίνει αμήχανος.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ: H Λινγκ είναι μία 40χρονη καθηγήτρια της Κινεζικής Γλώσσας σε γυμνάσιο της Σιγκαπούρης -ένα μάθημα τόσο υποβιβασμένο που κάνει τη δουλειά της αόρατη. Αόρατη όμως είναι και στο γάμο της. Ο γιάπης άντρας της περνά πολλές ώρες στο γραφείο αλλά και με την ερωμένη του. Τι φταίει για αυτό; Η 5χρονη επίπονη προσπάθεια για να κάνουν παιδί με εξωσωματικές που αποτυγχάνουν η μία μετά την άλλη; Πόση θλίψη μπορεί να αντέξει ένας γάμος;Πόσες δυσκολίες μπορεί να αντέξει σιωπηλά; Πως θα βιώσει την κρίση της μέσης ηλικίας όταν όλα γύρω της την εγκαταλείπουν; Σαν καταιγίδα – σαν έναν τροπικό μουσώνα που επιτίθεται ξαφνικά στις αισθήσεις.
Έκρηξη Θυμού
(Unhinged) Θρίλερ, αμερικανικής παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Ντέρικ Μπόρτε, με τους Ράσελ Κρόου, Κάρελ Πιστόριους, Τζίμι Σίμπσον, Γκαμπριέλ Μπέιτμαν κ.ά.
Από τις χειρότερες επιλογές του Ράσελ Κρόου, είναι τούτο δω το θρίλερ που ξεκινά στραβά και εξελίσσεται ακόμη χειρότερα, έχοντας ως πρόσχημα για το στόρι ένα γιγαντιαίο πρόβλημα, αυτό της γενικευμένης βίας, που κατακλύζει πλέον την Αμερική. Βία στο σπίτι, στην τηλεόραση, στα γήπεδα, στα μαγαζιά, στα σχολεία, στα κινητά τηλέφωνα, αστυνομική βία, ξύλο στους δρόμους, βία παντού…
Το στόρι, θέλει να παραπέμψει στην εκπληκτική “Μονομαχία”, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Σπίλμπεργκ. Όμως η σχέση μεταξύ των δύο ταινιών σταματάει σε αυτό το πλάνο, καθώς το φιλμ του Μπόρτε, εκτός από τις κακές ιδέες που κουβαλάει, με κυριότερη αυτή του “ου μπλέξεις”, “κάτσε στα αυγά σου” (κοινωνική απομόνωση), χάνει σχεδόν αμέσως την όποια πρωτοτυπία του, το σενάριο μπάζει από παντού, ενώ ακολουθεί τις γνωστές ευκολίες και τα κλισέ ενός χαμηλού κόστους θρίλερ.
Ο Κρόου, είναι τρομαχτικός και με τα παραπανίσια κιλά του, στην αρχή σου δίνει την εντύπωση ότι βλέπεις τον Τζον Γκούντμαν, αλλά όσο προχωρά η ταινία τόσο πλησιάζει την καρικατούρα τού χαρακτήρα που υποδύεται, ενώ η Κάρελ Πιστόριους είναι μία εντελώς αποτυχημένη επιλογή.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ: Ο Ράσελ Κρόου (ή τουλάχιστον ο χαρακτήρας που υποδύεται) δεν είναι ο άνθρωπος που θέλεις να εκνευρίσεις στον αυτοκινητόδρομο. Όταν μια μητέρα που υποδύεται η Κάρεν Πιστόριους, πατάει την κόρνα της την λάθος στιγμή σε ένα φανάρι θα ανακαλύψει πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η οργή ενός ανθρώπου που νιώθει αόρατος και που είναι αποφασισμένος να της διδάξει μερικά φονικά μαθήματα.
