Ταλιμπάν στο προσκήνιο

Πριν 20 χρόνια οι Αμερικανοί μαζί με συμμάχους τους έκαναν επιδρομή στο Αφγανιστάν, για να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία της Αλ Κάιντα και να εμποδίσουν την επικράτηση των Ταλιμπάν. Τώρα ο Μπάιντεν αποφάσισε ν’ αποσυρθεί απ’ την δύσμοιρη χώρα, όπως έκαναν και οι Ρώσοι την πρώτη φορά. Είναι μια έμμεση ομολογία αποτυχίας, έβαλε δε προθεσμία αποχώρησης μέχρι τέλος Αυγούστου. Στην Ουάσινγκτον τώρα, φαίνεται πως κατάλαβαν ότι οι Ταλιμπάν δεν νικώνται από καμία υπερδύναμη. Δεν προτίθενται να κάνουν διάλογο με τους Αμερικανούς, θεωρούν την ισχύ τους αήττητη, ως ένδειξη δε όσες περιοχές απαλλάσσονται από την παρουσία των ξένων στρατευμάτων καταλαμβάνονται απ’ αυτούς εύκολα. Μέχρι τώρα έχουν γίνει κυρίαρχοι στα ¾ των περιφερειών του Αφγανιστάν.
Η αποτυχία των ΗΠΑ συνίσταται στο ότι δεν κατανόησαν εξαρχής τις ιδιαιτερότητες αυτής της χώρας, λόγω της γεωγραφικής, της ορεινής και δύσβατης κατάστασής της ως και της ιδιομορφίας του λαού ένεκα πλήθους φυλών, διαφόρων πολιτικών και θρησκευτικών τοποθετήσεων. Επιπλέον, δεν εξεπλήρωσαν την υπόσχεσή τους ότι θα βοηθήσουν αποτελεσματικά τους Αφγανούς, αν καταργήσουν την παραγωγή παπαρούνας, πράγμα που οι τελευταίοι δεν έπραξαν. Είναι γνωστό ότι η παπαρούνα είναι η πρώτη ύλη μεγαλύτερης παραγωγής αυτού του ναρκωτικού, του όπιου, στον κόσμο, από την πώληση του οποίου γίνεται η χρηματοδότηση των Ταλιμπάν.
Μετά από μια παρατεταμένη κρίση σ’ αυτήν τη χώρα και την αποχώρηση των Αμερικανών είναι επακόλουθο η προέλαση των Ταλιμπάν να προκαλέσει διώξεις, λόγω ιδεών, απαράδεκτων φανατισμών και ανισοτήτων, με αποτέλεσμα κύματα αντιφρονούντων Αφγανών να επιχειρήσουν, για να σωθούν, να μεταναστεύσουν στις γύρω χώρες με προτεραιότητα την τουρκική ενδοχώρα.
Ο,τι συμβαίνει σήμερα στο Αφγανιστάν θα επιδράσει δυσμενώς στις γειτονικές χώρες Ιράν, Πακιστάν, Τουρκία και στις άλλοτε δημοκρατίες της ΕΣΣΔ, στις οποίες ζουν μειονότητες, όπως Ουσμπέκοι, κ.ά. Ωστόσο και στο Πακιστάν πολλαπλασιάζονται οι φανατικοί Ισλαμιστές. Η εμπλοκή της Τουρκίας με την πρόθεσή της να διαφυλάξει το αεροδρόμιο της Καμπούλ επιχειρείται για τη διεύρυνση της επιρροής της και σ’ αυτήν την περιοχή, αυξάνοντας την αναγκαιότητα ύπαρξής της στο ΝΑΤΟ. Οι μέρες μέχρι το τέλος Αυγούστου περνούν και ο Ερντογάν προσπαθεί να εξασφαλίσει την ανοχή των Ταλιμπάν για το αεροδρόμιο,αλλά και τον αυτοκινητόδρομο που συνδέει την Καμπούλ με τις συνοικίες, όπου διαμένουν οι διπλωμάτες ξένων πρεσβειών. Όμως βρίσκει τείχος αντιδράσεων και απειλών από τους Ταλιμπάν.
Το στρατιωτικό κενό που παρουσιάζεται μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ το βλέπει ανησυχητικά και η Μόσχα, επειδή ενισχύονται οι Ισλαμιστές των Ταλιμπάν, που εξαπλώνουν την τρομοκρατία. Διακινδυνεύεται η ασφάλεια των γειτονικών κρατών με την πολιτική που θα επικρατήσει στο Αφγανιστάν και ίσως συμβάλλει στο ξέσπασμα εμφυλίου πολέμου δίχως αντιπροσώπους ξένων χωρών, οπότε το δράμα του θα επηρεάσει την παγκόσμια ισορροπία.