Ταξιδεύοντας…

Κύριε διευθυντά, ευτυχώς η κυβέρνηση σταθερά λύνει όλα τα προβλήματά μας. Πρόβλημα μεγάλο να πρέπει τα παιδιά να μαζεύονται κάθε πρωί και να ηρεμούν όλα μαζί ενωμένα και να βρίσκονται στην ανόητη ψευδαίσθηση ότι έχουν κάτι υψηλότερα που τα περιβάλλει. Πάει, ένα πρόβλημα λιγότερο. Και οι παρελάσεις! Καιρός να απαλλαγούμε και από κείνα τα βαρίδια του παρελθόντος: κείνος ο Κολοκοτρώνης, ο Κανάρης, η Μπουμπουλίνα, Μακρυγιάννης και Ρήγας Φεραίος. Ή κείνοι οι χαζοί που ανέβηκαν στα βουνά της Ηπείρου και φώναζαν αέρα και οι χαζοχωριάτισσες που φορτώνονταν τα πυρομαχικά και ανέβαιναν στα βουνά!  Και κείνοι οι χαζοί γονείς που κατεβαίνουν στους δρόμους για να δουν τα παιδιά τους να παρελάζουν. Και δεν αντιλαμβάνονται πόσο άσχημο θέαμα είναι να βλέπεις παιδιά στητά και γεμάτα σφρίγος να περπατάνε χωρίς λόγο. (Παρένθεση: δεν μπορώ παρά να σκεφτώ και συγγνώμη που το καταγράφω, ότι πρέπει να είναι πολύ κομπλεξικοί αυτοί που αποφασίζουν την κατάργηση των παρελάσεων). Η προσπάθεια να το φορτώσουν και αυτό στους κακούς δανειστές μας για οικονομικούς λόγους είναι ηλίθια. Δηλαδή τα μέλη της επιτροπής πήραν εντολή για λόγους οικονομίας να βάλουν την υπογραφή τους σε τέτοια απόφαση, τόσο ανθρωπάκια είναι; Τώρα μένει και ο διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος. Αυτό θα είναι εύκολο γιατί στην κυβέρνηση είναι ο κύριος Σταθάκης που ήδη από παλιά το είχε υποστηρίξει.  Αντε, λοιπόν, να τελειώνουμε και χωρίς προβλήματα πια, ευτυχισμένος λαός να σηκώσουμε πανιά και να υψώσουμε τη σημαία της παγκοσμιοποίησης, να στρέψουμε το τιμόνι όλο αριστερά, να ταξιδεύουμε στην εξαέρωσή μας.