Αναβολή Και πέναλτι; Ώρες – ώρες νιώθω πως υπερβάλλω για τη στάση των Ευρωπαίων φίλων μας. Και πως στο βάθος ίσως να τους αδικώ. Οπως την περασμένη Τρίτη που αναφέρθηκα για μία ακόμα φορά στο σενάριο της… αναβολής στην αναβολή που εφαρμόζουν. Αμέσως μετά, δυστυχώς, επανέρχονται για να διαλύσουν κάθε αμφιβολία μου. Οπως χθες που η γερμανική Βουλή αποφάσισε να αναβάλει την απόφαση για την εκταμίευση της ελληνικής δόσης. «Η εφαρμογή ενός μικρού υπολοίπου των συμφωνηθέντων από την ελληνική κυβέρνηση μέτρων εκκρεμεί» είπαν οι Γερμανοί και μας χτύπησαν (καθόλου) φιλικά στην πλάτη. Εκείνης της δόσης που “έσπρωξε” το ελληνικό Κοινοβούλιο να ψηφίσει δύο φορές το τελευταίο διάστημα με την ψυχή στο στόμα. Της ίδιας δόσης που τις τελευταίες εβδομάδες φέρνει τη μία μετά την άλλη τις “τελευταίες” λεπτομέρειες προς έγκριση. Και που έχει κάνει τις κόκκινες γραμμές, μαύρες στη μεγαλύτερή τους έκταση. Σαν τα σχέδια των εταίρων για την ελληνική οικονομία…
********
Από την απάτη στην αυταπάτη Σκύλλα και… Χαρδούβελη Οσο κι εάν τα success stories της εποχής Σαμαρά έχουν ξεφτίσει ανεπιστρεπτί, η δήλωση του υπουργού Οικονομικών εκείνης της κυβέρνησης έχει τεράστια αξία. Ο Γκίκας Χαρδούβελης παραδέχθηκε πως τα πλεονάσματα που δεχόταν η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν πάνω από τις δυνατότητες της οικονομίας. Οπου δυνατότητες της οικονομίας βλέπε κοινωνίας (που πληρώνει) και όπου πλεονάσματα βλέπε μέτρα (που πληρώνονται). Η ομολογία αυτή δικαιώνει απόλυτα τους ισχυρισμούς πως τα βάρη των προηγούμενων ετών ήταν ασήκωτα. Και πως ήταν απαραίτητη η επαναδιαπραγμάτευσή τους. Υπερήφανη ή μη. Αυτό βέβαια δεν ελαφραίνει διόλου τα σημερινά αποτελέσματα. Γιατί μπορεί τα πλεονάσματα να έπεσαν. Ομως, ο τρόπος με τον οποίον ακόμα αυτά επιτυγχάνονται, με αυτήν την… ιδιότυπη στάση πληρωμών του Δημοσίου, δημιουργεί μονίμως νεκρά σώματα. Τι άλλο μπορεί να συμβεί όταν ανοίγεις και κλείνεις μονίμως την παροχή αίματος πάνω από μία εγχείρηση ανοικτής καρδιάς όπως αυτή που βιώνει η χώρα;
********
Σχιζοφρένεια Ηξεις – αφίξεις Την ώρα που στη Βρετανία παίζεται η παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, νέα έρευνα εμφανίζει στην Ελλάδα τους 7 στους 10 εναντίον της Ε.Ε. Η ανάλυση είναι αμερικανική. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ωστόσο, στην ίδια χώρα ζούμε. Το παράδοξο το βιώνουμε όλοι. Από τη μία δηλώνουμε υποταγή στις Βρυξέλλες στο όνομα κάποιας δόσης για την ικανοποίηση κάποιου χρέους, που με τη σειρά της επιστρέφει στις τσέπες των δανειστών και από την άλλη σκίζουμε τα ιμάτιά μας για την απολυταρχία της Ενωσης. Οι ψυχολόγοι, συχνά κάνουν λόγο για τη φάση της άρνησης. Οταν μπροστά σε μία τραγική συνειδητοποίηση, κάποιος αρνείται να δεχθεί την πραγματικότητα. Ομως, πάει καιρός πολύς από όταν η πραγματικότητα απεκδύθηκε τον μανδύα της ευρωπαϊκής οικογένειας. Σήμερα βλέπουμε τον βασιλιά γυμνό. Κι εμείς ακόμα του συμπεριφερόμαστε σαν να μη θέλουμε να χαλάσουμε τις καρδιές μας. Μήπως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε ανοικτά για όλα εκείνα για τα οποία χώνουμε χρόνια τώρα τα κεφάλια μας στην άμμο;
********
“Ελληνικό” Σαξές Στόρυ; Παρωδία… Πολλά έχουν ειπωθεί για το Ελληνικό και την… αξιοποίησή του. Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι. Τα περισσότερα τα έχουν πει τα ίδια τα μέλη αυτής της κυβέρνησης που βάζουν την υπογραφή τους στη Λεόντιο αυτή συμφωνία. Ο εκβιασμός των Ευρωπαίων για να ολοκληρωθεί η παραχώρηση στον ιδιώτη, παρά τις ενστάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης, καταμαρτυρά απόλυτα το “τι παίζεται”. Όμως τουλάχιστον, κύριοι της κυβέρνησης, ας μην πανηγυρίζετε για κάποια επιτυχία εδώ. Γιατί τα επικοινωνιακά προπετάσματα καπνού εξαϋλώνονται με το πρώτο αεράκι. Η πραγματικότητα όμως που για την περιοχή θα είναι αδυσώπητη δεν ξεβγάζεται με τίποτα…
********
Γιαούρτι από τον τόπο σου Οχι πια; Εσχάτως, ευρωπαίοι και Έλληνες ανακαλύψαμε τα όσα δρομολογούνται με τη συμφωνία μεταξύ Η.Π.Α. και Ευρώπης, την περιβόητη Διατλαντική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου (TTIP). Την ίδια ώρα, το ξαδερφάκι της TTIP, η CETA μεταξύ Ευρώπης και Καναδά έρχεται να στρώσει τον δρόμο για τις αμερικανικές πολυεθνικές. Για παν ενδεχόμενο. Σύντομα, θα πρέπει να λάβει έγκριση από τα εθνικά κοινοβούλια. Θα επανέλθω και για τις δύο σύντομα. Ωστόσο, για τα ελληνικά προϊόντα οι καμπάνες χτυπούν ήδη. Το ελληνικό γιαούρτι, σύντομα, θα μιλάει… τσέχικα. Αφού η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν βλέπει κανένα πρόβλημα στη νομοθεσία που υιοθετεί η Τσεχία, που ετοιμάζεται για παραγωγή “ελληνικού γιαουρτιού”. Ούτε καν “τύπου”. Τα διαφυγόντα κέρδη στην ευρωπαϊκή αγορά μόνο, σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανικών Γαλακτοκομικών Προϊόντων, ξεπερνούν τα 20 δισ. ευρώ. Πώς ακριβώς βλέπουν οι κυβερνώντες εκείνη την “παραγωγική ανασυγκρότηση” της χώρας; * λωτοφάγος
