Πού το πάει η Γερμανία; – Ρήξη ή ταπείνωση;
Η Ελλάδα ζητά παράταση, αναγνωρίζει τη δανειακή σύμβαση και δέχεται μία σειρά από δεσμεύσεις που αυτή περιέχει. Αντ’ αυτού ζητά στήριξη από την Ε.Κ.Τ. και δημοσιονομική ευελιξία.
Οι φωνές που λένε πως το αίτημα της Ελλάδας είναι λογικό ακούγονται παντού στην Ευρώπη και την άλλη μεριά του Ατλαντικού.
Από την άλλη, οι Γερμανοί συνεχίζουν την άκαμπτη στάση τους. Ακόμα και το αίτημα για παράταση έσπευσαν να απορρίψουν αρχικά, πριν καν κατατεθεί.
Αλήθεια, είναι η πλήρης υποταγή στις επιταγές των Γερμανών βασική προϋπόθεση για την παραμονή στην Ευρωζώνη;
Αυτός είναι ο χαρακτήρας της ευρωπαϊκής οικογένειας;
Η κατάληξη αυτών των διαπραγματεύσεων θα δείξουν το όραμα της ίδιας της Ένωσης κι εάν υπάρχουν ψυχραιμότερες δυνάμεις στο εσωτερικό της.
********
Ευρωπαϊκή οικογένεια – Το στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ
Παρά τις αντιρρήσεις και τις αιτιάσεις των φανατικών υπέρμαχων της λιτότητας, οι απαιτήσεις της ελληνικής κυβέρνησης από την Ένωση πράγματι βρίσκονται σε λογικά πλαίσια. Μάλιστα, ήδη μπορούν να θεωρηθούν ουσιαστική υποχώρηση.
Κι αυτό είναι κάτι που αναγνωρίζεται ευρέως, παρά την υπερίσχυση της γερμανικής γραμμής.
Ακόμα κι εάν η γερμανική λογική επικρατήσει, είτε με υποταγή της Ελλάδας, είτε με τελική ρήξη.
Ποιό το κέρδος για την Ευρώπη; Ποιον στόχο έχει αυτή η Ευρώπη που ωθεί μία δημοκρατία της στον γκρεμό και χωρίς αιδώ της προσφέρει και ένα περίστροφο σαν εναλλακτική επιλογή στο άλμα στο κενό;
Τα συμπεράσματα που βγαίνουν από τη συνολικότερη στάση της «ευρωπαϊκής οικογένειας» θα έπρεπε να μας απασχολήσουν πολύ περισσότερο από τις άμεσες ταμειακές μας ανάγκες.
Αργά ή γρήγορα.
********
Περί αποζημιώσεων – Απορία
Εάν το επιχείρημα Γερμανών αξιωματούχων για τις αποζημιώσεις της ναζιστικής Γερμανίας ισχύει και οι Γερμανοί δεν έχουν υποχρέωση να απολογούνται για το ναζιστικό τους παρελθόν, τι κρατά την Ελλάδα δεμένη με το χρέος δικτατοριών και αποτυχημένων κυβερνήσεων;
Πέρα από το… εγωιστικό του συλλογισμού, πραγματικά αναρωτιέμαι. Πού ξεκινάει και πού σταματάει η ιστορική συνέχεια;
Αμερικάνικο περιοδικό αναφέρθηκε ακόμα και στις αποζημιώσεις που χρωστάει η Ελλάδα στο… Ιράν λόγω της επέλασης του Μεγάλου Αλεξάνδρου! Κι αυτό, ως επιχείρημα που νομιμοποιεί την ανυπαρξία των γερμανικών αποζημιώσεων.
Ειδικά στο θέμα των αποζημιώσεων που αφορά τόσο κόσμο στη χώρα μας, πρακτικά αλλά κυρίως συνειδησιακά, τόσο οι απαιτήσεις όσο και οι απαντήσεις θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες.
Εβδομήντα χρόνια είναι πολλά. Όχι αρκετά όμως για να διαγράψουν τις ναζιστικές θηριωδίες και την ηθική δικαίωση που τα θύματα και οι συγγενείς τους ποτέ δεν γνώρισαν.
*λωτοφάγος
