Σιγά μην κλάψω
Ένας χρόνος συμπληρώθηκε από την πολιτική δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά.
Ήταν εκείνο το πρωινό της 18ης Σεπτεμβρίου που μας βρήκε μουδιασμένους και χαμένους.
Η είδηση για τη δολοφονία 34χρονου ράπερ σε συμπλοκή, από χέρι χρυσαυγίτη.
Όλοι ήξεραν. Όλοι το περίμεναν πως κάποια στιγμή θα γίνει.
Μέχρι που συνέβη το φονικό (όχι το πρώτο, αλλά το πρώτο Έλληνα) για να κινητοποιηθούν οι αρχές και να αρχίσουν να ξετυλίγουν το κουβάρι της νεοναζιστικής αυτής οργάνωσης.
Χρειάστηκε το αίμα του Παύλου στα χέρια τους για να αποφασίσει η Πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της.
Σιγά μη φοβηθώ
Τα ψέματα και τις απειλές των πρώτων ημερών.
Όταν τηλεοπτικά κανάλια, συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι και κυρίως πολιτικοί ανέλαβαν να… ξεπλύνουν τη Χρυσή Αυγή πριν καν την αγγίξουν οι αρχές.
Όταν κανάλια και ενημερωτικές εκπομπές δεν δίστασαν ακόμα και να υποστηρίξουν πως η δολοφονία του Killa P ήταν προϊόν συμπλοκής εξαιτίας ενός καβγά για το ποδόσφαιρο.
Όταν εφημερίδες κρέμασαν σε πρωτοσέλιδο τον ψυχορραγόντα αντιφασίστα, την ώρα που ξεψυχούσε στην αγκαλιά της τραγικής κοπέλας του.
Όταν κορυφαία στελέχη ακόμα και της υπάρχουσας κυβέρνησης δεν δίστασαν να πλασάρουν μια “μοσχομυριστή” και φρέσκια θεωρία “των δύο άκρων”.
Όταν αυτή η κυβέρνηση που μέχρι εκείνη την ώρα χαριεντίζονταν και δεν έχει σταματήσει να το κάνει, με τους εκπροσώπους του φασιστικού μορφώματος, αναγκάστηκε να κάνει κάτι για να ξεπλύνει το αίμα από τα χέρια της.
Σιγά μη ξεχάσω
Ο Killah Past, ο Δολοφόνος του παρελθόντος δεν θα μας αφήσει να ξεχάσουμε ποτέ.
Ο ίδιος στο όνομά του τραγούδαγε πως τα κακώς κείμενα της ζωής μας πρέπει να τα πετάμε στο πέρασμα του χρόνου και να μην τα επαναλαμβάνουμε.
Στην εξέλιξη πίστευε ο Παύλος κι ας έμελλε να χάσει τη ζωή του από μία νεοναζιστική οργάνωση που παλεύει να καταπνίξει καθετί ζωντανό, διαφορετικό και προοδευτικό.
Φόρος τιμής το ανεξίτηλο αποτύπωμα της απώλειάς του στη μνήμη μας.
Ένα χρόνο μετά
Η μισή ηγεσία της φασιστικής οργάνωσης βρίσκεται στη φυλακή, χωρίς κανένας να είναι βέβαιος πως θα παραμείνει εκεί.
Έξω από τη φυλακή υπάρχουν ακόμα πιστοί συνεχιστές τους, που κυκλοφορούν ελεύθεροι σκορπίζοντας τον τρόμο σε κάθε αδύναμο. Όμως ο κόσμος πλέον ξέρει.
Και φέρει την ευθύνη.
Την ευθύνη να κάνει την απώλεια του Παύλου Φύσσα “μνημείο” αντίστασης στο αδηφάγο τέρας του φασισμού και της μισαλλοδοξίας, και να στείλει ξανά στο περιθώριο όσους επιθυμούν να βυθίσουν την κοινωνία στο φόβο και το σκοτάδι.
Ο Παύλος Φύσσας, άφησε μια χαραμάδα φως…
Δεν αντέχω άλλο κι όλοι αυτοί δε μου ταιριάξαν,
πήρα τ’ άλλο μονοπάτι κι όχι αυτό που μου χαράξαν.
Ήταν δύσβατο, σκληρό και με παγίδες πολλές,
αγάπες σκάρτες και φίλοι φαρμακερές οχιές.
Είχε τέρατα με παράξενες στολές
που παραμονεύαν πάντοτε κρυφά μεσ’ στις σκιές,
Μην κοντοσταθείς αν πρόκειται ακολουθήσεις,
τα δόντια σφίξε γερά και μη δακρύσεις.
*λωτοφάγος
