Εθνικές απειλές – Αντιμετωπίζονται μόνο με εθνική συνεννόηση
Η κατάσταση που διαμορφώνεται στην επικαιρότητα που απασχολεί τη χώρα είναι ζοφερή.
Τις συζητήσεις για τους 180 της προεδρικής εκλογής, διαδέχονται οι (αναβαλλόμενες κατά πως φαίνεται) συζητήσεις για το χρέος, το νέο μνημόνιο που θα διαδεχτεί το προηγούμενο, τα μέτρα που έρχονται τον Δεκέμβριο, για να καταλήξουν στις τούρκικες προκλήσεις και τα εθνικά θέματα που απειλούν τη χώρα.
Οι συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται πλέον ο πολιτικός διάλογος είναι τέτοιες που το μόνο που μπορεί να αφήσει η οποιαδήποτε συζήτηση είναι σύγκρουση και φασαρία.
Με σύνεση και υπευθυνότητα, θα πρέπει τα μείζονα ζητήματα να συζητηθούν και να παρθούν αποφάσεις σε εθνικό επίπεδο.
Βέβαια, για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει όλες οι πλευρές να μην ζυγίσουν το πολιτικό τους κόστος. Και να αντιμετωπίσουν τις απειλές, οικονομικές και άλλες, με γνώμονα το συμφέρον της χώρας. Και όχι εκμεταλλευόμενοι αυτές ακριβώς τις απειλές.
Και η απαρέγκλιτη εξυπηρέτηση, αποκλειστικά, των συμφερόντων της χώρας, είναι κάτι που εδώ και χρόνια αναζητείται. Δυστυχώς.
Παιδείας κατάπτωση – Και στη Γαλλία έχουν τον… Λοβέρδο τους
Την περασμένη εβδομάδα, ήταν η «έμπνευση» του υπουργού Παιδείας για εθελοντική εργασία των εκπαιδευτικών που έδωσε τροφή για πολλές συζητήσεις στον χώρο της Παιδείας.
Την ίδια ώρα, στο Παρίσι όπου οι εκπαιδευτικοί παραμένουν απλήρωτοι εδώ και 11 μήνες, η γαλλική κυβέρνηση προτείνει να δεχθούν… κουπόνια φαγητού!
Στη Γαλλία, όπου καμία τρόικα δεν υπαγορεύει περικοπές και απολύσεις. Στην καρδιά της Ευρώπης που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.
Πάντως, ένα καλό που διάβασα το Σαββατοκύριακο είναι πως η πρόταση Λοβέρδου θα δημιουργήσει μία νέα κατηγορία εργαζομένων. Τους ανεργοσπάστες.
Μαθητών έγερση – Ανήλικα «θρασίμια»
Οι μαθητές πάντως συνεχίζουν να δίνουν έναν αγώνα, από αυτούς που χιλιάδες ενήλικοι, και πολλές επαγγελματικές τάξεις, έδωσαν τα τελευταία χρόνια και αποδέχτηκαν την ήττα τους.
Το «νέο Λύκειο» στο οποίο αντιστέκονται μπορεί τελικά να μην καταφέρουν να το ακυρώσουν.
Αυτό όμως που έτσι κι αλλιώς έχουν ήδη κερδίσει είναι το συλλογικό πνεύμα, η αγωνιστικότητα και η διεκδίκηση του δίκιου τους.
Το μέλλον, παρά τις επιταγές της τρόικα και όσων σπεύδουν να υποταχτούν στις εντολές τους, το έχουν ήδη προδιαγράψει οι ίδιοι. Και δεν θα είναι διόλου δυσοίωνο.
Ανεξάρτητη Καταλονία – Θέλουν οκτώ στους δέκα πολίτες
Στη Μαδρίτη μπορεί να βλέπουν εφιάλτες με τις «αποσχιστικές τάσεις» της Βαρκελώνης. Οι άνθρωποι όμως που ζουν εκεί και έχουν το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται, έχουν αντίθετη άποψη.
Άλλωστε, όποιος έχει την τύχη να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι την πραγματικότητα, δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί πως η Καταλονία είναι «η μέρα με τη νύχτα» σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα.
Παρόλα αυτά, και παρά την επιτυχία του άτυπου δημοψηφίσματος, το αυτί της ισπανικής κυβέρνησης δεν ιδρώνει εύκολα.
Η μάχη των 7,5 εκατομμυρίων Καταλανών ωστόσο μπορεί σε μερικά χρόνια να διδάσκεται στα βιβλία της Ιστορίας.
*λωτοφάγος
