Κοιμήσου Περσεφόνη Ελλειμμα πνεύματος Εκεί που κάποτε η Ελλάδα έστελνε την Μελίνα Μερκούρη ως διεκδικήτρια των πολύπαθων Μαρμάρων του Παρθενώνα, σήμερα περπατά κάποια Αλαμουντίν, με δύο δικηγόρους – σύμβουλους της βασίλισσας της Αγγλίας στο πλευρό της. Και εάν δεχτούμε πως οι σκηνές της Μελίνας με τους ξένους παράγοντες, όπου απαιτούσε την επιστροφή των μαρμάρων, ήταν για εσωτερική κατανάλωση, η μόνη εξέλιξη που μπορεί κανείς να διαπιστώσει είναι πως η σημερινή διεκδίκηση έχει “άρωμα” Χόλυγουντ. Ελέω συζύγου Κλούνεϊ. Αυτό χρειαζόταν τόσα χρόνια η χώρα για να πείσει τη διεθνή κοινή γνώμη πως ο πολιτισμικός πλούτος πρέπει να βρίσκεται στη γη που τον γέννησε; Μήπως η φτώχεια δεν υπάρχει στον χώρο της τέχνης και του πνεύματος, αλλά στα μυαλά που σήμερα την εκτιμούν;
Να λάμψει η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη (Δικαιούμαι κι εγώ να γράψω ένα κλισέ)
Οι αναφορές στον δημόσιο λόγο για εξαγορά βουλευτών και συνειδήσεων υπάρχουν εδώ και δεκαετίες. Μάλιστα, ο ιστορικός του παρελθόντος έχει καταγράψει με ακρίβεια τον τρόπο που συνέβη κατά το παρελθόν. Οι ίδιοι οι ενεργοί πολιτικοί της χώρας σήμερα, έχουν στις τάξεις τους πρόσωπα που όλοι συζητούν πως στην πρόσφατη ιστορία αναμείχθηκαν σε θολές δοσοληψίες. Οι σημερινές καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων πολιτικών ωστόσο είναι πολύ σοβαρές, αφού όσο μένουν ανεξιχνίαστες ρίχνουν νερό στο μύλο της Χρυσής Αυγής και όσων επιβουλεύονται την δημοκρατία. Θα ένιωθα ωστόσο πιο άνετα εάν η, ανεξάρτητη κατά τ’ άλλα, Δικαιοσύνη έκανε την δουλειά της χωρίς την παρέμβαση του εκάστοτε πρωθυπουργού. Υπάρχουν και μερικές διαδικασίες που καλό θα ήταν να βρίσκονται έξω από την κυβερνητική επιρροή. Έτσι, για να φαίνεται κιόλας τίμια η γυναίκα του Καίσαρα.
Έξοδος (από) τις αγορές
Αυτή την πτώση ποιος την χρεώνεται; Έτσι κι αλλιώς, σε σχέση με τα περασμένα μεγαλεία, η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά έχει υποβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια σε τεράστιο βαθμό. Όμως, μέρος της κυβερνητικής ρητορικής ήταν πως ακριβώς επειδή η λιτότητα έχει επιβληθεί τόσο κάθετα στην κοινωνία, η αγορά καταφέρνει επιτέλους να αναπνεύσει και να προσελκύσει τους νέους επενδυτές. Αναφέρομαι στη “ρητορική” επειδή η πραγματικότητα λέει άλλα. Λέει πως επίκεινται οι αξιολογήσεις των τραπεζών, η διαπραγμάτευση για το χρέος και τελικά οι εκλογές που θα επιφέρει η προεδρική εκλογή. Η καταρράκωση του ελληνικού χρηματιστηρίου δείχνει αυτό που κανένα κυβερνητικό στέλεχος δεν τολμάει να πει. Η κατάσταση στην ελληνική οικονομία μετά από τόσα χρόνια ύφεσης είναι τόσο ρευστή, που αρκεί ένα “φύσημα” των ξένων επενδυτών για να σβήσει την ελληνική αγορά. Και όσο η εφαρμοζόμενη πολιτική στοχεύει στην προστασία κάποιων παλαιών και τη δημιουργία κάποιων νέων… ημέτερων success stories, η αγορά θα παραμένει ρώσικη ρουλέτα.
Κράτος της Παλαιστίνης
Και με βρετανική βούλα Το Ηνωμένο Βασίλειο έγινε η δεύτερη μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα που αναγνωρίζει το κράτος της Παλαιστίνης. Προηγήθηκε η Σουηδία. «Η διεθνής κοινότητα είναι η τελευταία ελπίδα για την Παλαιστίνη. Ήρθε η ώρα ο κόσμος να πει καθαρά: αρκετά με την επιθετική πολιτική του Ισραήλ, αρκετά με τους διακανονισμούς και τις καταλήψεις» είναι η δήλωση του ηγέτη της χώρας, Μαχμούτ Αμπάς. Ωστόσο, το κράτος του Ισραήλ συνεχίζει να κωφεύει στις αποφάσεις της διεθνούς κοινότητας. Έως πότε; *λωτοφάγος
