Με αφορμή το σημερινό 50ό κείμενο της στήλης, θα επιτρέψετε να κάνουμε ένα μικρό διάλειμα και να βάλουμε στην άκρη για σήμερα τα πολλές χιλιάδες τεκμήρια και φωτογραφίες, τους εκατοντάδες φακέλους και υποφακέλους, τα χιλιάδες βιβλία Κρητών συγγραφέων αλλά και εκδόσεις που αφορούν την Κρήτη, τα Χανιά, κ.λπ. -για να αναφερθώ μόνο σε μερικά απ’ όσα αποτελούν το Αρχείο των “Χ.Ν.”- και να κάνουμε αρχικά μια αναδρομή στις αρχές του έτους και συγκεκριμένα στις 10 Ιανουαρίου 2014, ημέρα Παρασκευή που δημοσιεύθηκε το πρώτο “Ανασκαλεύοντας”.
Να σημειώσουμε ότι ο Παρασκευάς Περάκης ήταν ο… νονός της στήλης και η Ελένη Σταυρίδη έφτιαξε το logo που δεσπόζει στην 3η σελίδα κάθε Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο.
Πίσω όμως στις 10 Ιανουαρίου, και στο πρώτο κείμενο που αφορούσε ένα πρωτοσέλιδο της εφημερίδας “Εθνική Φωνή” που ως βασικό τίτλο του είχε τον παρακάτω: «Ηκμασε Μινωικός Πολιτισμός και εις την δυτικήν Κρήτην».
Αφορούσε δε και τους αναξιοποίητους θησαυρούς που… δεν είχαν στέγη στα Χανιά εν έτει 1940 ενώ τότε ήλθε στο προσκήνιο η ιδέα για την ίδρυση ενός Αρχαιολογικού Μουσείου στην πόλη μας.
Από εκείνη την Παρασκευή, οι καιρέες της στήλης είναι πάντοτε εν εγρηγόρσει αφού όλα όσα παρουσιάζονται απ’ εδώ και που προέρχονται αποκλειστικά και μόνο μες από το Αρχείο της εφημερίδος, έχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο άμεση σχέση με την επικαιρότητα κυρίως τη χανιώτικη, της Κρήτης, δίχως όμως να λείπουν και κάποια θέματα πανελλήνιας ή ακόμη και παγκόσμιας εμβέλειας όπως για παράδειγμα η επέτειος της δολοφονίας του Μάρτιν Λούθερ Κιγκ και οι ταραχές που είχαν ξεσπάσει στις Η.Π.Α., γεγονότα που ακόμη και στις μέρες μας χαρακτηρίζονται ως η «η αγριότερη φυλετική έκρηξη στην ιστορία των Η.Π.Α.». Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι η συγκεκριμένη δημοσίευση είχε ως πηγή ένα τεύχος του εβδομαδιαίου περιοδικού “ΕΙΚΟΝΕΣ” των αρχών Απριλίου του 1968.
Ομως, πέρα από το συγκεκριμένο περιοδικό, υπάρχουν καταχωρημένα και δεκάδες άλλα, καθώς και τόμοι τοπικών εφημερίδων μαζί με κείνους των “Χανιώτικων νέων”, οι οποίοι έχουν καταγράψει -και είναι συγκλονιστική η περιδιάβαση στα φύλλα τους- την ιστορία (ή ένα μέρος της) τούτου του τόπου, τις συνήθειες των ανθρώπων, τα καλά αλλά και τα άσχημά μας και που η ανάγνωση και μόνο αυτών σε κάνει να νιώθεις ένας ταξιδιώτης του χρόνου που κάποιες φορές δεν επιθυμεί την επιστροφή του στο σήμερα!
Τέλος, θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ τόσο στον αείμνηστο Μ. Γρηγοράκη όσο και στον ιδρυτή της εφημερίδος κ. Γ. Γαρεδάκη που καθείς από τη πλευρά του είναι οι κύριοι δημιουργοί αυτού του μοναδικού Αρχείου, το οποίο συνεχώς εμπλουτίζεται…