Εντυπωσιακές φωτογραφίες από την Κρήτη και τα Χανιά αποτυπώνει με τον φακό του ο Φοίβος Σταμπολιάδης ο οποίος γράφει για αυτήν την εικοσάχρονη επαφή του με το νησί μας και ιδιαίτερα με τα Χανιά ότι είναι «πρωτίστως ένα ψυχικό βίωμα, ένα έντονο συναισθηματικό ταξίδι. Οι σχέσεις με τους σημαντικούς Άλλους, ο έρωτας, οι φιλίες, η στάση απέναντι στη ζωή και τις αποφάσεις που τη δρομολογούν, ο φόβος του θανάτου σφυρηλατήθηκαν πάνω στην αδάμαστη αυτή πέτρα.
Κάθε φορά που επιστρέφω, είναι μια νέα ερωτική περιπέτεια που λαχταρώ να ξεκινήσει όταν αγγίζω τα χώματά της και ρουφώ τον αλμυρό αέρα του πελάγου της. Αυτή η συναισθηματική εμπειρία διατηρείται αναλλοίωτη, βράχος που δεν λυγάει. Όσο βαρεί η θάλασσα, το κύμα δεν τον σπάει.
Kρήτη μου χώρα ξακουστή, με το γλυκό κρασί σου.
Φωλιάζω στην αγκάλη σου, σαν πλοίο στην ακτή σου.
Είναι ετούτο το νησί, με τέχνη σκαλισμένο.
Γερό σκαρί, λευκό πανί, στη θάλασσα ριγμένο.
Γυναίκα τ΄ακρογιάλι σου, ξαπλώνω να σε νιώσω.
Να ζήσω πάντα πλάι σου, δεν θα το μετανιώσω.
Πέτρα την πέτρα κτίστηκες, αιώνια να ζήσεις.
Η μοίρα σου το θέλησε, στον χρόνο να μην σβήσεις.
Τα πλούτη και τη δόξα σου, πολλοί τα λαχταρίσαν.
Με δόλο σε κουρσέψανε, μα στάχτη δε σ’αφήσαν.
Εσύ ΄σαι το καράβι μου, θάρθω να σε πλευρίσω.
Τα κύματα, τις θάλασσες, κοντά σου ν’αρμενίσω.
Μέριασε θάλασσα γοργά, τη γη να περπατήσω.
Και του νησιού τα χώματα, ποθώ να τα φιλήσω.
Φύσα βοριά τ’αγέρι σου, ν’ανοίξει το ασκέρι.
Για βίρα να βιράρουμε, που είναι καλοκαίρι».
