Ταξίδι στη Ζούγκλα…

Δες τους, Τίγρη μου! Θαύμασέ τους! Σαν τα κωλοσερνάμενα φίδια τα διάφανα πουκάμισα πώς ταχύτατα αλλάζουν και σαν τους πονηρούς χαμαιλέοντες τα ποικίλα χρώματα! Και, να!, σαν τους πιθήκους παριστάνουν ανερυθρίαστα ότι είναι ό,τι δεν είναι!
Τη μεγάλη και πολυδαίδαλη ζούγκλα διασχίζουν και σεβασμό δεν δείχνουν στα πανύψηλα δέντρα. Να κόψουν σήμερα εκείνα που χτες οι ίδιοι ευχαριστούσαν επειδή τους έδιναν τον ίσκιο τους βούλονται άσπλαχνοι, καυσόξυλα να τα κάνουν!
Τις αλεπούδες ψέγουν και κυνηγούν που αφανίζουν τα πουλερικά του κόσμου. Την ίδια ώρα που και οι ίδιοι βουλιμικά ρουφούν το αίμα των ανθρώπων!
Τα βέλη τους προς το λιοντάρι τώρα στρέφουν, πρωτύτερα, όμως, τη συντροφιά του πεθυμούσαν… Και πριν λίγο, τον κροκόδειλο ξεπάστρεψαν, αν και προχτές όλο φιλιά και αγκαλιές ήσαν… Το νου σου, Τίγρη μου!
Δες τους! Μην ξεγελαστείς, που, το λιοπερίχυτο πρωί, σε καλοπιάνανε! Πριν της νύχτας, Τίγρη μου, έρθει το σκοτάδι το βαρύ,δολερά δόκανα για το ακριβό σου δέρμα θα ετοιμάσουν…