Για δεύτερη φορά θα επισκεφθεί ο πρωθυπουργός τον Λ. Οίκο την 16η Μαΐου.
Η πρώτη ήταν επί Τραμπ. Πριν ένα χρόνο, περίπου, υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία Μητσοτάκη Μπάιντεν, αλλά λόγω της πανδημίας, του ρωσοουκρανικού πολέμου και αλλαγής προτεραιοτήτων δεν κατέστη δυνατόν να πραγματοποιηθεί νωρίτερα η επίσκεψη. Τώρα μεταβαίνει στην Ουάσιγκτον μετά και την ψήφιση στις 12 Μαΐου της Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδος – ΗΠΑ απ’ τη Βουλή, την οποία υποστήριξαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, ενώ τα άλλα κόμματα εξέφρασαν τη διαφωνία τους.
Το Μαξίμου ρίχνει το βάρος στις συνομιλίες με την Ουάσιγκτον, που είναι μοναδική, επιβεβαίωση της αξιολόγησης της χώρας μας, ως μιας «πολυτίμου συμμάχου» της Δύσης και «σοβαρής παίκτριας επί όλων των επιπέδων της περιοχής». Έρχεται το ταξίδι να κουμπώσει μετά τη νομοθετική έγκριση της Συμφωνίας, δείχνοντας πόσο μεγάλο είναι το αμερικανικό ενδιαφέρον για την Ανατολική Μεσόγειο.
Σε προγενέστερες συνομιλίες πρ/ργού και του Υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν τέθηκε και η τετραμερής συνάντηση Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ και ΗΠΑ για την προώθηση της ενεργειακής συνεργασίας.
Η περίπτωση αφορά τον ρόλο, που θα παίξει το υγροποιημένο φυσικό αέριο L.N.G. , όπου η Ελλάδα θα έχει σημαντική σχέση με την κατασκευή στην Αλεξανδρούπολη τερματικού σταθμού L.N.G. και την ύπαρξη πλωτής μονάδας υγροποίησης και αποθήκευσής του νοτιοδυτικά του λιμανιού της πόλης.
Σημειωτέον, ότι οι αμερικανικές δραστηριότητες στην Αλεξανδρούπολη εκτός του ότι έχουν δυσαρεστήσει τον Ερντογάν, προκάλεσαν και ρωσικές αντιδράσεις από αξιωματούχους του Κρεμλίνου. Εμμέσως μας έχουν απειλήσει για τις παρεχόμενες διευκολύνσεις στις ΗΠΑ μέσω του λιμένος της Αλεξανδρούπολης. Ο εκπρόσωπος του Πούτιν Πεσκώφ θεωρεί την παρουσία του ΝΑΤΟ στην Αλεξανδρούπολη ως ανασχέτηση της Ρωσίας αλλά και ο Σεργκέι Λαβρώφ σε επιστολή του προς τους ομολόγους του των χωρών – κρατών του ΝΑΤΟ “φωτογραφίζει” την πόλη της Θράκης και την εκεί στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ, η οποία εντάσσεται στους νατοϊκούς σχεδιασμούς. Επί τούτου διεμαρτυρήθη εντόνως και η ακτιβιστική κίνηση κατοίκων της πόλης.
Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις είναι πολυδιάστατες. Δεν επικεντρώνονται μόνο στον στρατιωτικό τομέα. Εξελίσσεται μετά τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο σε σημαντικό ενεργειακό κόμβο. Μπορεί να συμβάλλει στην απεξάρτηση της Ευρώπης απ’ τη Ρωσία ως χώρος εναλλακτικών πηγών ενέργειας και να παίξει τον υπ’ αριθ. ένα ρόλο σε μια νέα εποχή κάλυψης των αναγκών της Ευρώπης. Το μόνο επίφοβο του ταξιδιού στην Ουάσιγκτον είναι, μήπως, επειδή οι Αμερικανοί θέλουν να επαναφέρουν τον Ερντογάν στο Δυτικό στρατόπεδο, πείσουν τον Μητσοτάκη να κάνει υποχωρήσεις στις απαιτήσεις της Τουρκίας, πράγμα που απεύχομαι, διότι κανείς υπεύθυνος πολιτικός, ως τώρα, δεν διενοήθη να δεχθεί κάτι τέτοιο.
