«Τίποτα από όσα είναι δοσμένα από τη φύση δεν είναι χωρίς τάξη»
Αριστοτέλης
Ήρθαμε σε αυτόν τον κόσμο, ο καθένας με το φύλο που του αντιστοιχεί. Η τάξη πραγμάτων, σε αυτή τη γη, ακολουθείται από το ανδρικό και το θηλυκό γένος. Τόσο ο διαχωρισμός, όσο και η ένωση αυτών των δύο, υπάρχει μέσα στη φύση του καθενός από εμάς.
Σεβόμενοι, λοιπόν, αυτή την τάξη πραγμάτων που με απόλυτη ευφυΐα συνθέτει την ανθρώπινη φύση, διάγουμε τη ζωή μας σύμφωνα με το φύλο που μας έχει δοθεί. Γιατί, μας έχει δοθεί για κάποιο λόγο, ο οποίος είναι πάνω από εμάς και τα δεδομένα της διαμονής μας εδώ. Όσον αφορά στα εξωτερικά χαρακτηριστικά δε, είναι αδύνατον ένας άνδρας να μεταμορφωθεί σε γυναίκα, αλλά και το αντίθετο. Αποκλείεται ο πατέρας να γίνει μητέρα, αφού δεν μπορεί ούτε να γεννήσει αλλά ούτε και να θηλάσει ένα μωρό. Όλο αυτό το «κατόρθωμα» της αλλαγής του σώματος μας προς οποιαδήποτε διαφορετική κατεύθυνση, αφορά στην παραβίαση της ανθρώπινης φύσης μας, στην παραβίαση της τάξης του Θεού και στη διαταραχή της φυσικής τάξης πραγμάτων.
Δεν έχει να κάνει με καμία έννοια ελευθερίας, με καμία αίσθηση ανωτερότητας ή κόμπλεξ και σίγουρα δεν αντανακλά ουδεμία πρόοδο ή εξέλιξη στην κοινωνία μας. Οι αισθήσεις, οι επιλογές, οι αποφάσεις και τελικά οι πράξεις που αφορούν στη φύση του καθενός από εμάς, ανήκουν στο εντελώς προσωπικό του περιβάλλον και δεν επιδέχονται καμίας επίδειξης, πολύ περισσότερο επιβολής, της κάθε προσωπικής επιλογής, είτε αυτή είναι σωστή είτε λάθος. Η εσκεμμένη παραμόρφωση του σώματος οδηγεί μοιραία και στην παραμόρφωση της ψυχής, πράγμα το οποίο δεν βγάζει σε κανένα ξέφωτο τον άνθρωπο, αντίθετα τον οδηγεί στα πιο μαύρα σκοτάδια. Χάνει τόσο τον έλεγχο, όσο και το νόημα της ύπαρξης του, θεωρώντας το γεγονός της γέννησης του από την αρχή λανθασμένο. Τόσο οι ρόλοι, όσο και οι ευθύνες, δεν χρειάζεται να διαχωριστούν σε ανδρικές και γυναικείες.
Ο διαχωρισμός, όμως, τον οποίο επιλέγει κάποιος μέσω, τόσο της εξωτερικής του εμφάνισης και έπειτα της ακραίας συμπεριφοράς που τη συνοδεύει, προκειμένου να διαλαλήσει τις επιλογές του, είναι μία πράξη βίας και καταστροφής, τόσο για τον ίδιο, όσο και για τον περίγυρο του. Γιατί εάν είσαι άντρας και θέλεις να μετατραπείς σε γυναίκα ή το αντίθετο, αυτόματα μπαίνεις στη διαδικασία της απόρριψης του ίδιου σου του εαυτού, απορρίπτοντας την αρχική συμφωνία της ίδιας σου της επιλογής, με αποτέλεσμα η σύγκρουση να είναι μεγάλη και μοιραία για όλη την υπόλοιπη ζωή σου. Όλος αυτός ο εκτροχιασμός και η μανιώδης τάση της επίδειξης, για το ποιος τελικά έχεις αποφασίσει να είσαι, είναι η μεγαλύτερη γελοιότητα την οποία βιώνει αυτή τη στιγμή η κοινωνία μας. Σερνόμαστε σε ένα βούρκο άρνησης, αντίδρασης, αδικίας, ανικανότητας, άγνοιας, βίας και ανωμαλίας που δεν έχει προηγούμενο. Το χειρότερο βέβαια είναι, ότι αυτό το βούρκο προσπαθούν να μας το παρουσιάσουν σαν κρυστάλλινο νερό…
Η σκοπιμότητα όλου αυτού, σίγουρα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Αυτοί οι δήθεν απελευθερωμένοι από το φύλο τους, είναι τα πιο εγκλωβισμένα και καθοδηγούμενα άτομα – θύματα αυτού του κόσμου. Οι βαριές αλυσίδες που τους τραβούν και τους έχουν πείσει ότι είναι αλυσίδες ελευθερίας, τους πνίγουν όλο και πιο βαθιά στον βούρκο το οποίο οι ίδιοι αποδέχτηκαν. Και εμείς να νιώθουμε ένοχοι που δεν τους χειροκροτούμε!
