Τελεφερίκ αυτοί; Κέντρο της γης εμείς!

«Η Κίνα και η Ρωσία θα κατασκευάσουν από κοινού ένα τελεφερίκ το οποίο θα διασχίζει το ποτάμι που χωρίζει τις δύο χώρες σε μία προσπάθεια να προωθήσουν τον τουρισμό και να διευκολύνουν τη διέλευση των συνόρων μεταξύ των δύο χωρών…».
Αυτή κι αν είναι είδηση που σηκώνει σχολιασμό, με ολίγο κυνισμό για γαρνττούρα…!
Αυτοί λοιπόν οραματίστηκαν, συζήτησαν, συμφώνησαν και φτιάχνουν τελεφερίκ προς όφελός τους.
Από την άλλη εμείς εδώ προσπαθούμε ακόμη να φτιάξουμε ένα δρόμο της προκοπής. Π.χ. να φτιάξουμε τον έρμο εκείνο τον Β.Ο.Α.Κ. να πιαίνουμε οθέ το Κάστρο κι ακόμη παραπέρα και τούμπαλιν δίχως να “χαθούμε” σε καμιά στροφή ή ευθεία του! Κι όσο για τον… δρόμο αυτόν που οδηγεί στο αεροδρόμιο, ας μη μιλήσουμε γιατί θα μελαγχολήσουμε! [Εξάλλου τώρα που το αεροδρόμιο θα κλείσει και τις βραδινές ώρες, δεν υπάρχει λόγος να μεριμνήσουμε για τον φωτισμό του δρόμου].
Τι λέγαμε; Α! για τη μελαγχολία! Ναι, υπάρχουν κάποια θέματα που μας μελαγχολούν όταν τα συζητούμε όπως εξάλλου μελαγχολούμε και μένουμε με το στόμα ανοικτό όταν διαβάζουμε ειδήσεις όπως η παραπάνω για το τελεφερίκ που πραγματικά μας “επαναεπιβεβαιώνουν” εκτός άλλων ότι τούτος ο τόπος δεν έχει… οραματιστές! Από την άλλη διαθέτει αρκετούς “υπευθύνους” που προσπαθούν να μας πείσουν ότι είμαστε το κέντρο της γης και ως κέντρο παραμένουμε… στάσιμοι από κάθε είδους όραμα!
Εμείς εξάλλου τέτοια ανάπτυξη δεν την έχουμε ανάγκη· οι επενδύσεις τέτοιου τύπου δεν μας ενδιαφέρουν! Εδώ και μετά βίας προσπαθούμε να φτιάξουμε κάνα σκιάδιο στο λιμάνι αλλά όπως το βλέπω ούτε αυτό θα το καταφέρουμε στο άμεσο μέλλον.
Οσο για έργα πνοής όπως λόγου χάριν ένα τελεφερίκ ούτε λόγος, πού να μπλέκεσαι με τον… αέρα! Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι που επενδύουν 120 εκ. δολάρια για το συγκεκριμένο έργο, δεν ξέρουν!
Τι να μας πουν κι αυτοί. “Σε τα μάς”, που δώσαμε στον κόσμο τον πολιτισμό!